«Δεν πάει άλλο πια», με τη φτωχοποίηση των εκπαιδευτικών, με τον καταιγισμό των διώξεων στον κλάδο, με τα χάλια των σχολείων που περιμένουν τις φιλανθρωπίες για να αποκτήσουν τα αυτονόητα, ασφάλεια και σύγχρονη εκπαίδευση. Σε αυτή την κραυγή συμπυκνώνεται η αγανάκτηση όλων των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών της χώρας που, χθες, αποφάσισαν να δώσουν -ύστερα από καιρό- κοινή συνέντευξη Τύπου. Μπας και ακουστούν πιο δυνατά. Ισως και μέχρι το Μαξίμου. Λίγα μέτρα πιο κάτω από εκεί που ξυλοκοπήθηκαν από τα ΜΑΤ, στο συλλαλητήριο του περασμένου Σαββάτου.
Οι καταγγελίες για την «εμβληματική οπισθοδρόμηση» της εκπαίδευσης σε παλιές σκοτεινές εποχές περίσσευαν στα λόγια των εκπροσώπων των Ομοσπονδιών ΟΛΜΕ (εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας), ΔΟΕ (εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας), ΟΙΕΛΕ (ιδιωτικών εκπαιδευτικών) και ΠΟΣΕΕΠΕΑ (εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής). Οπισθοδρόμηση σε όλα. Στις συνθήκες εργασίας, διδασκαλίας, εκπαίδευσης. Με κενές θέσεις μέχρι τον Μάρτιο (ενίοτε και όλη τη χρονιά), γραφειοκρατία που ξεπερνά τη φαντασία και τις αντοχές, υποστελέχωση που δεν κρύβεται και απογείωση των αναπληρωτών σε 50.000. Με ξωπέταγμα των μαθητών κι όπου βγάλουν οι συγχωνεύσεις, με συνεχιζόμενη κατάργηση τμημάτων-σχολείων, με παλιά και επικίνδυνα κτίρια, με κατάρρευση ακόμη και των κοντέινερ, με έλλειψη καθηγητών ακόμη και σε μαθήματα πανελλαδικών.
«Με αφορμή τα επεισόδια αξίζει να κάνουμε έναν ιστορικό παραλληλισμό» είπε ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Θοδωρής Τσούχλος, μεταφέροντας αυτό που του θύμισαν παλιοί συνάδελφοι στον εορτασμό των 100 χρόνων της Ομοσπονδίας, την περασμένη Κυριακή. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ως πρωθυπουργός δεχόταν και συζητούσε με την ΟΛΜΕ, παρουσία του τότε υπουργού Παιδείας και μετέπειτα πρωθυπουργού, Γ. Ράλλη. «Μας συναντούσε, μας άκουγε και μετά νομοθετούσε. Κι ας προχωρούσε σε αποφάσεις με πολλές από τις οποίες η ΟΛΜΕ διαφωνούσε». Ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, το 2007 (ιστορική η απεργία εκπαιδευτικών για τα δικά τους αιτήματα αλλά και ενάντια στον νόμο-πλαίσιο της Γιαννάκου για τα ΑΕΙ, που προκάλεσε μεγαλειώδεις φοιτητικές κινητοποιήσεις και από τις αγριότερες μορφές καταστολής), δέχτηκε τις Ομοσπονδίες στο Μαξίμου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απαξιοί.
«Την τελευταία 15ετία έχουμε χάσει το 45% του ονομαστικού μας μισθού, ενώ ακόμα φτωχότερα έχουν γίνει τα σχολεία, που λειτουργούν κάτω από τα όρια των κρατικών δαπανών, με την κατάργηση των σχολικών επιτροπών να έχει φέρει οργανωτικό χάος. Οι σχολικές δαπάνες από το 2008 έχουν μειωθεί κατά 35%, ενώ έξοδα όπως το πετρέλαιο θέρμανσης έχουν αυξηθεί κατά 50%-60%». Μια σαφής περιγραφή της σημερινής κατάστασης από τον πρόεδρο της ΔΟΕ, Σπύρο Μαρίνη.
Το «κλίμα εργασιακής τρομοκρατίας που επικρατεί σε ιδιωτικά σχολεία» κατήγγειλε ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ, Γιώργος Χριστόπουλος, τονίζοντας πως η εκπαίδευση «πάει πιο πίσω και από το 1964 και την εμβληματική μεταρρύθμιση Παπανούτσου-Παπανδρέου». Επισήμανε, δε, πως η θεσμοθέτηση των ιδιωτικών ΑΕΙ συνδέεται με την επέλαση των funds στα ιδιωτικά σχολεία, αφού από τα δεύτερα μπορούν να περάσουν στα πρώτα, όχι με την (υψηλή) Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής αλλά με τη (χαμηλή) Ελάχιστη Βάση του πεδίου.
Για την τριτοκοσμική κατάσταση στα σχολεία Ειδικής Αγωγής, που αποτελεί «ντροπή για την εκπαίδευση το 2025», μίλησε ο εκπρόσωπος της ΠΟΣΕΕΠΕΑ, Χρήστος Φασουλάκης.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας