Τρομοκράτηση μαθητών με προσαγωγές στο Τμήμα

Είναι λίγος ο καιρός που οι μαθητές άρχισαν να καταλαβαίνουν τα νέα ποινολόγια περί «αποκλίνουσας ή παραβατικής συμπεριφοράς» ή περί «παρεμπόδισης της διεξαγωγής της εκπαιδευτικής διαδικασίας» και άλλα σχετικά ή άσχετα πλην όμως αξιόποινα. Αυτό, όμως, που δεν έχουν προλάβει να εμπεδώσουν είναι η αυθαίρετη και καταχρηστική εφαρμογή των ποινών και των νόμων περί αυτών.

Η χθεσινή προσαγωγή τεσσάρων μαθητών του 14ου Γυμνασίου Πειραιά από την Αστυνομία εξαιτίας της «υποψίας» για κατάληψη αποτελεί ένα γερό μάθημα τρομοκράτησης στο όνομα της ασφάλειας και της προστασίας των σχολείων αλλά και των ίδιων των μαθητών. Ηταν όμως και θρυαλλίδα που ξεσηκώνει, πλέον, όλο τον μαθητικό πληθυσμό, ο οποίος από τη Δευτέρα 4 Νοεμβρίου προβαίνει σε καταλήψεις σε όλη τη χώρα. Ηδη τα Συντονιστικά έχουν λάβει τις σχετικές αποφάσεις και, το σημαντικότερο, έχουν τους γονείς μαζί τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που αστυνομικοί μαντρώνουν μαθητές, ειδικά σε συνθήκες κατάληψης. Αλλωστε, σύμφωνα με τη νομολογία, οποιοσδήποτε, είτε εκπαιδευτικός είτε γονέας είτε διερχόμενος, μπορεί να καλέσει την αστυνομία και αυτή μπορεί να παρέμβει με όποιον τρόπο κρίνει.

Εισβολή σε ΕΠΑΛ

Πριν από περίπου δύο εβδομάδες, αστυνομικοί εισέβαλαν στον χώρο του ΕΠΑΛ Καλαμάτας και κυνήγησαν όσους μαθητές ήταν μέσα στο σχολείο, με τους υπόλοιπους απ’ έξω να γιουχάρουν και να διαμαρτύρονται, αρνούμενοι να μπουν για μάθημα αφότου «έσπασε» η κατάληψη.

Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο ΕΠΑΛ αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα κτιριακά, καταργήσεις ειδικοτήτων (που τους στέλνουν μέχρι και στην Κόρινθο για τη συνέχεια των σπουδών τους), ελλείψεις εκπαιδευτικών κ.ά. Οι ίδιοι οι γονείς αντέδρασαν: «Τα παιδιά που αντιδρούν δεν είναι “τεντιμπόιδες” και “αλήτες”. Αγανακτισμένα παιδιά είναι που δεν τους χωράει αυτό το άδικο εκπαιδευτικό σύστημα».

Χθες, και πάλι οι γονείς μπήκαν μπροστά. Η Ενωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του Δ’ Δημοτικού Διαμερίσματος Πειραιά άμεσα κατήγγειλε την «απαράδεκτη επέμβαση της Αστυνομίας το πρωί της Πέμπτης και την προσαγωγή 4 μαθητών του 14ου Γυμνασίου Πειραιά στο Αστυνομικό Τμήμα Καμινίων, με την “υποψία” της κατάληψης και της “πρόκλησης φθορών” στο σχολείο».

Οπως επισημαίνουν: «Ως γονείς, αισθανόμαστε ανησυχία και αγανάκτηση για το γεγονός ότι ζητήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας, που θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται παιδαγωγικά, με τη συνεργασία μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων, παραπέμπονται στη δικαιοδοσία της Αστυνομίας και αντιμετωπίζονται με τρομοκρατία και καταστολή των μαθητών». Και βάζουν το δάχτυλο στην πληγή: «Αυτά είναι τα αποτελέσματα του νόμου που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση και αντιμετωπίζει τους μαθητές ως εν δυνάμει “παραβατικούς” στο όνομα της “προστασίας του σχολείου”, ενώ καταλογίζει πρόστιμα και ποινικές ευθύνες στους γονείς».

Ποτέ δεν υπήρχε άσυλο στο σχολείο. Το αδίκημα της κατάληψης δημόσιου χώρου είναι αυτεπάγγελτο. Ομως, υπάρχει εγκύκλιος της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου (28-9-2011) σύμφωνα με την οποία «η αστυνομία πρέπει κατά την επέμβαση να αποφεύγει τη σύλληψη ανήλικων μαθητών και να συλλαμβάνει τους εξωσχολικούς ενήλικες δράστες».

Στο ψαχνό

Πολλές κυβερνήσεις και ηγεσίες στο υπουργείο Παιδείας το εκμεταλλεύτηκαν πολιτικά, αποδίδοντας τις μαθητικές κινητοποιήσεις σε εξωσχολικά κέντρα. Δεν προχωρούσαν, όμως, σε μέτρα καταστολής ειδικά για απόπειρα ή για μειοψηφική κατάληψη ή -πόσω μάλλον- για «υποψία» κατάληψης.

Οπως και να ’χει, η κυβέρνηση το αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία. Χτυπάει στο ψαχνό των νεαρών α-τάκτων. Τα φρέσκα ποινολόγια υπηρετούν αυτόν τον σκοπό. Ενδοσχολικές τιμωρίες, αστυνομική καταστολή και τρομοκράτηση των εν δυνάμει αντιδρώντων ή διαμαρτυρομένων.

Ηδη, ισχύει η μη δικαιολόγηση των απουσιών για τους μαθητές «που εμπλέκονται σε καταλήψεις» και επιπλέον η απαγόρευση της συμμετοχής στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και η λήψη αδικαιολόγητης απουσίας όσων οι πράξεις κατέστησαν «αδύνατη ή ιδιαιτέρως δυσχερή τη διεξαγωγή της εκπαιδευτικής διαδικασίας».