Ο Θείος Βάνιας του Άντον Τσέχωφ είναι ένα κλασσικό αριστούργημα της δραματουργίας. Η σκηνοθεσία του από τον Δημήτρη Καταλειφό που διατηρεί και τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά δεν πρόκειται να σε κερδίσει για την αντισυμβατικότητά της αλλά για το γεγονός ότι επιφυλάσσει τη μεγαλύτερη αγάπη για τους πιο ανθρώπινους χαρακτήρες: αυτούς που έχουν το άρωμα της ήττας καθώς έχουν αναμετρηθεί με τις ματαιώσεις τους και έχουν το θάρρος να πορεύονται απογυμνωμένοι από τις προσδοκίες τους και ευάλωτοι, αφού έχουν αποκαλύψει τις ψυχές τους.
Ίσως μέσα από αυτή τη δύσκολη προσέγγιση της συντριβής και της απογοήτευσης να παραμονεύει η συμφιλίωση με την ανθρώπινη συνθήκη. Κάπου εκεί ανάμεσα στην απογοήτευση και την ανεκπλήρωτη αγάπη, εκεί όπου αναζητάς ένα νόημα για τη ζωή σου και το μόνο που σου απομένει να κάνεις όταν συνειδητοποιείς ότι τόσα χρόνια αγωνιζόσουν για ένα πουκάμισο αδειανό τελικά, χωρίς καμία αναγνώριση, είναι να συνεχίσεις.
Κι όμως, μέσα από αυτό το έργο που παρουσιάστηκε το 1899 σε σκηνοθεσία Κονσταντίν Στανισλάφσκι, με πρωταγωνιστές τον ίδιο τον Στανισλάφσκι, τη σύζυγό του Λιλίνα και την Όλγα Κνίπερ, σύζυγο του Τσέχωφ, ο σκηνοθέτης, με τον ευγενή και βελούδινο τρόπο του βρίσκει τις ρωγμές για να τις γεμίσει και για τα φλέγοντα σημερινά ζητήματα, μέσα από το ξεφύλλισμα μιας εφημερίδας ή ένα ραδιόφωνο που λέει τις ειδήσεις, που δεν είναι άλλα από τον πόλεμο και την κλιματική κρίση.
Ο Θείος Βάνιας, με την ανηψιά του, την κόρη της αδελφής του που έχει πεθάνει διαχειρίζονται το οικογενειακό κτήμα, εξασφαλίζοντας μια καλή ζωή στο γραμματιζούμενο πρωτευουσιάνο σύζυγό της που αναστατώνει την επαρχιακή ζωή τους όταν τους επισκέπτεται με την πέτρα του σκανδάλου, τη νέα και όμορφη σύζυγό του. Υπέροχες ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς σε μια άρτια και ποιητική παράσταση που καταφέρνει να σου αφήσει την γλυκόπικρη γεύση του εγκλωβισμού στη ματαιότητα, τη θλίψη της συνειδητοποίησης και την συνέχιση της ζωής όπως την ξέρεις στο πλάι αυτών που μένουν δίπλα σου. Μα πάνω από όλα να αποκαλύψει την ευγένεια της ψυχής που φωλιάζει στους ταπεινούς και αποτελεί ίσως το μοναδικό τους αποκούμπι...
Για το σκηνοθέτη, το έργο, μιλάει για πολλά θέματα της ζωής, με πιο κυρίαρχο το θέμα του χρόνου. «Ο χρόνος και ο άνθρωπος. Παρά τις τεράστιες αλλαγές που έχουν συμβεί από την εποχή που γράφτηκε - λίγο πριν το 1900- έως σήμερα, η αγωνία της ανθρώπινης ψυχής για τον χρόνο που χάθηκε και για τον χρόνο που απομένει, είναι η ίδια. Η απόσταση ανάμεσα σε αυτό που ονειρευόμαστε και σε αυτό που εν τέλει ζούμε και μας αφήνει ανικανοποίητους, παραμένει διαχρονικός καημός. Και η ανθρώπινη αντοχή αποτελεί διαχρονικό χαρακτηριστικό» είναι τα λόγια του για την επιλογή και τη σημασία του έργου.
Όπως ακούγεται και στο έργο για το παντοτινό ζητούμενο του ανθρώπου: «εκείνοι που θα ζήσουν 100, 200 χρόνια ύστερα από μας και θα μας περιφρονούν γιατί ζήσαμε τόσο ανόητα και τόσο ανούσια- αυτοί ίσως βρουν έναν τρόπο να είναι ευτυχισμένοι...». Περισσότερο από έναν αιώνα αργότερα, αλήθεια, καταφέραμε κάτι καλύτερο;
Ιnfo: Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (Λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 32, Μετρό «Δημοτικό Θέατρο»)
Μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καταλειφός
Σκηνικό: Μικαέλα Λιακατά
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Μουσική-Σχεδιασμός ήχου: Σταύρος Γασπαράτος
Φωτισμοί: Ανδρέας Σινάνος
Επιμέλεια κίνησης: Στέλλα Κρούσκα
Διανομή (με σειρά εμφάνισης):
Νένα: Κλεοπάτρα Τολόγκου.
Άστρωφ: Παναγιώτης Μπουγιούρης
Βάνιας: Δημήτρης Καταλειφός
Σερεμπριακώφ: Βαγγέλης Ρόκκος
Τελιέγκιν: Μενέλαος Χαζαράκης
Σόνια: Αμαλία Νίνου
Ελένα: Τζένη Θεωνά
Μαρία Βασίλιεβνα: Στέλλα Κρούσκα
Εφήμ: Φοίβος Σαμαρτζής
Εισιτήρια 10- 35 ευρώ. Προπώληση more.com και στα ταμεία του θεάτρου (210 4143 310, [email protected])
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας