Είναι ένα έργο για μια σκληρή συνθήκη: τον αναπόφευκτο θάνατο, ενός νέου ανθρώπου. Οχι από επιλογή. Κι ας παραπέμπει ο τίτλος του «Θα έχει τα μάτια σου» συνειρμικά στο ποίημα του αυτόχειρα ποιητή και μυθιστοριογράφου Τσέζαρε Παβέζε «Ο θάνατος θα ’ρθει και θα ’χει τα μάτια σου. Θα ’ναι σαν ν’ αφήνεις μια συνήθεια, σαν ν’ αντικρίζεις μέσα στον καθρέφτη να αναδύεται ένα πρόσωπο νεκρό, σαν ν’ ακούς ένα κλεισμένο στόμα. Θα κατεβούμε στην άβυσσο βουβοί».
Μόνο που ο δημιουργός του, ο Ηλίας Κουνέλας, μετατρέπει αυτή τη σκληρή συνθήκη σε μία υπαρξιακή κωμωδία που καταφέρνει να μεγεθύνει το απόθεμα της ζωής ώστε οι ύστατες ώρες να μην είναι βουβές αλλά μια κατάφαση στη ζωή, ο αποχαιρετισμός- απολογισμός να αφήνει πίσω τις πληγές και αυτό το παιχνίδι με τον νεκροπομπό-ηθοποιό να οδηγεί και στη χαρά της εκπλήρωσης πριν το αναπόφευκτο. Διεισδύει στα μύχια της ετοιμοθάνατης ύπαρξης με τρυφερότητα και χιούμορ χαρίζοντας δύναμη σε αυτό το στερνό βλέμμα, το βλέμμα που είδε τη ζωή, βλέπει τους άλλους με τις αδυναμίες τους, αντικρίζει τον φθίνοντα εαυτό για να τον ανακαλύψει και να τον ελευθερώσει προτού κοιτάξει κατάματα τον θάνατο.
Αντλώντας από την πλούσια συγκομιδή των εμπειριών που έχει συλλέξει, παίζοντας θέατρο στους θαλάμους των νοσοκομείων ο καλλιτέχνης, που ακτινοβολεί ευγένεια, με το έργο του μας μεταφέρει σε ένα θάλαμο νοσοκομείου, εκεί όπου ένας ηθοποιός επισκέπτεται μια ασθενή τελικού σταδίου για να δώσει κατά παραγγελία παραστάσεις γύρω από το κρεβάτι της, και μας καθιστά μάρτυρες στον τρόπο που η ποίηση και το παιχνίδι μπορούν να εμφυσήσουν τη δύναμη να δοκιμάσει κι εκείνη τις υποκριτικές της δυνατότητες.
Με τα δικά του λόγια: «Εκεί μέσα, μου φανερώθηκε η απτή λαβή της ποίησης και η πρακτική της ωφελιμότητα στη δυσκολότερη καθημερινότητα. Κατάλαβα πως η ποίηση δεν ποιεί μόνο ποιητική σημασία, ούτε φυσικά βρίσκεται μόνο στα βιβλία, αλλά μετέχει στην αγωνία και τρέφει σαν άρτος κάθε ύπαρξη και τη χορταίνει. Αφού, όπου υπάρχει άνθρωπος, κατά τον ποιητή, υπάρχει και θάνατος κι όπου υπάρχει θάνατος υπερχειλίζει η ζωή. Η δραστική ποίηση, κατά πώς λέμε θέατρο, στέκεται στην κόψη και συμβάλλει στη μάχη αυτής της ισορροπίας. Η παράσταση δεν αποτελεί ένα ντοκιμαντέρ για τις παραστάσεις γύρω από κρεβάτια ασθενών. Δοκιμάσαμε με τη Νάντια Κατσούρα μια μετά-εμπειρία. Αναζητήσαμε όλες τις ρωγμές, που αναβοσβήνουν στη ρώμη του σώματος, σαν σήματα κινδύνου. Ανακαλύψαμε, όχι την Αμερική, αλλά πώς η κουλτούρα του καπιταλισμού για να πλουτίζει μας έχει απαγορέψει και μας έχει αποτρέψει από το πλουσιότερο μας αγαθό: τον προσωπικό μας θάνατο».
Και είναι τόσο διεισδυτικό το βλέμμα του σε αυτή την καταβύθιση που λυτρώνει, καθώς, όπως λέει, με αυτήν την παράσταση «οραματιστήκαμε τον τελευταίο μας εαυτό. Αυτόν που θα μας σώσει. Υπονοώντας εκείνο το πρόσωπο που όταν πια δεν βρίσκεται άλλο περιβάλλον, θέλοντας ή μη, μας πιάνει όχι μόνο το χέρι, για να μας παρηγορήσει, αλλά κι από το χέρι για να μας αφυπνίσει και να μας πάει στα τελευταία εδάφη της ψυχής· σ’ αυτά που θα έχουμε πάντα τη δυνατότητα να γελάσουμε με τον όψιμο εαυτό μας».
Η καινούργια σκηνική σύνθεση του Ηλία Κουνέλα όχι μόνο δεν επιχορηγείται από κανέναν φορέα, η είσοδος είναι με προαιρετική συνεισφορά ενώ φιλοξενείται σε έναν αυτοδιαχειριζόμενο χώρο, την «Κάμιρο» (Ιθάκης 32), που μπορεί να έχει περιορισμένες θέσεις, μέχρι 20 άτομα, αλλά απεριόριστο αντίκτυπο. Οπως παρατηρεί και στο σκηνοθετικό του σημείωμα: «Ενιωσα όπως ο ήρωας του Ντοστογιέφσκι, στο “Ονειρο ενός γελοίου”, που με τη φανταστική του αυτοχειρία βρίσκεται ξαφνικά στον παράδεισο, όπου δεν κυριαρχούν οι συντεχνίες, οι φωτεινές επιγραφές κι οι εταιρείες. Ετσι και στην “Κάμιρο”, μας περικύκλωσαν μια ομάδα καλλιτεχνών που αγαπάει την έμπρακτη ουτοπία και συνειδητοποίησα πως είχα χρόνια να βρεθώ σ’ έναν χώρο που οραματίζεται τη συμβολική ανταλλαγή και όχι τα χρήματα. Σ’ αυτούς αφιερώνεται αυτή η παράσταση, αφού χωρίς τη συμβολή τους θα ήταν ανέφικτη. Επίσης αφιερώνεται και σε όλους όσοι, παρά την πίεση της αγοράς, αρνούνται να γίνουν προϊόντα κι αρνούνται φυσικά, κάτω από τέτοιους όρους, να πετύχουν».
Η παράσταση που μπήκε από χθες στον τρίτο κύκλο της θα παίζεται μέχρι τις 30 Ιουνίου κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 13.00 και κάθε Κυριακή στις 16.00 και στις 21.00. Απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση στο 6955560403.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ «Θα έχει τα μάτια σου». Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Ηλίας Κουνέλας. Βοηθός παράστασης: Αλέκα Τόμπρου. Σκηνογραφική επιμέλεια – ενδυματολογία: Κατερίνα–Χριστίνα Μανωλάκου. Ηθοποιοί: Νάντια Κατσούρα, Ηλίας Κουνέλας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας