Ο Βελουχιώτης στη σκηνή

«Εφτασε λίγος καιρός να απαλλαγώ απ’ την επίδραση του διεφθαρμένου αστικού πολιτισμού. Ημουνα πια στους κόλπους του Κομμουνιστικού Κόμματος. Αν στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη από καιρού σε καιρό γυρίζω και βλέπω, είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρο μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες. Εκτοτε δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική».

Αυτά έγραφε σε άρθρο του στην πρώτη σελίδα του «Νέου Ριζοσπάστη» στις 9 Σεπτεμβρίου 1931 ο Θανάσης Κλάρας. Ο Αρης Βελουχιώτης, ο εμπνευστής και ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ.

Ο «Αρης» είναι ένα ακόμα έργο της συναδέλφου Σοφίας Αδαμίδου που αντλεί το θέμα του από την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης. Παίχτηκε με επιτυχία τον χειμώνα σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη και τώρα ξεκινά νέο κύκλο παραστάσεων. Θα περιοδεύσει μέσα στον Σεπτέμβριο σε ανοιχτά θέατρα της Αττικής -και όχι μόνο.

Το κείμενο βασίζεται στη ζωή και στους αγώνες του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, του Αρη Βελουχιώτη, που ταυτίστηκε με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στη γερμανοϊταλική κατοχή.

Λίγο μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας -με την οποία ήταν αντίθετος παρ' όλο που υπέγραψε την εφαρμογή της και παρέδωσε τα όπλα του ΕΛΑΣ- επιχειρεί να δημιουργήσει νέα αντάρτικη ομάδα.

Ανασυγκροτεί το ΕΑΜ, ένα νέο μέτωπο, το οποίο το ονομάζει Μέτωπο Εθνικής Ανεξαρτησίας (ΜΕΑ). Ενα μέτωπο που δεν θα αναλάβει ποτέ δράση καθώς παραμένει ένα πολύ μικρό αντάρτικο σχήμα πιστών συντρόφων του Αρη. Ωστόσο η αντίστροφη μέτρηση για τον Βελουχιώτη έχει αρχίσει.

Στις 15 Ιουνίου 1945 αυτός και οι σύντροφοί του βρίσκονται περικυκλωμένοι στο φαράγγι του Φάγγου στη Μεσούντα της Αρτας από κυβερνητικούς στρατιώτες. Προκειμένου να μην παραδοθεί βγάζει το περίστροφο λέγοντας στους συντρόφους του: «Εζησα 42 χρόνια και καλά και άσχημα. Εσείς σκεφθείτε τι θα κάνετε - γεια σας». Και αυτοκτονεί. Το πρωτοπαλίκαρό του, ο Τζαβέλας, επιλέγει το ίδιο τέλος ανοίγοντας μια χειροβομβίδα..

Τα κεφάλια του Αρη Βελουχιώτη και του Τζαβέλα μεταφέρθηκαν και παρουσιάστηκαν ως τρόπαια προς... τέρψη των κατοίκων πρώτα στο χωριό Μυρόφυλλο και ύστερα στα Τρίκαλα. Εκεί κρεμάστηκαν σε κεντρικό φανοστάτη της πλατείας Ρήγα Φεραίου.

Το κρέμασμα των κεφαλιών συνοδεύεται από μεγάλο γλέντι ώς το ξημέρωμα της άλλης μέρας, με πίπιζες, νταούλια, ζουρνάδες, βασιλικά θούρια και πατριωτικά άσματα του τύπου «Ζέρβα μ', σε θέλει ο βασιλιάς...».

Το έργο «Αρης» που παρουσιάστηκε με πρωταγωνιστή τον Τάσο Σωτηράκη στον επώνυμο ρόλο στον Τεχνοχώρο Cartel την περασμένη θεατρική σεζόν, λίγο πριν επιστρέψει στον ίδιο χώρο για τη δεύτερη περίοδο παραστάσεων, ταξιδεύει εντός και εκτός Αττικής.

Ιδού οι πρώτοι σταθμοί:

• Στις 2 Σεπτεμβρίου ξεκινάει από το θέατρο Ρεματιάς στο Χαλάνδρι στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ρεματιάς-Νύχτες Αλληλεγγύης 2018.
• Στις 8 και 9 Σεπτεμβρίου, ο «Αρης» φιλοξενείται από το Θεσσαλικό Θέατρο, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Καλοκαίρι 2018-Νύχτες Τέχνης στην Αυλή του Μύλου».
• Στις 10 Σεπτεμβρίου θα παρουσιαστεί στην Κατερίνη, στο Δημοτικό Θέατρο Πάρκου Κατερίνης.
• Ενώ, στις 11 Σεπτεμβρίου ο «Αρης» θα είναι, στον ιστορικό χώρο, την Καλύβα του Στεφανή, στη Σπερχειάδα, απ' όπου ξεκίνησε η πρώτη ανταρτοομάδα του ΕΛΑΣ, με επικεφαλής τον Βελουχιώτη.

Οι επόμενες παραστάσεις θα ανακοινωθούν σύντομα.

 Ιnfo:

«Αρης» της Σοφίας Αδαμίδου. Σκηνοθεσία: Βασίλης Μπισμπίκης. Σκηνικά-κοστούμια: Ομάδα Cartel. Μουσική: Villagers of Ioannina City (VIC). Το τραγούδι «Αρη μου» σε στίχους Αγλαΐας Κλάρα, μελοποίησε και ερμηνεύει η Ερωφίλη. Το μουσικό κομμάτι της έναρξης και του τέλους είναι του Βασίλη Καραγιάννη. Κινησιολογία: Αγγέλα Πατσέλη. Φωτισμοί: Λάμπρος Παπούλιας. Στον ρόλο του Αρη ο Τάσος Σωτηράκης. Ο ηθοποιός Θοδωρής Τσουανάτος και ο μικρός Πέτρος Φλωράκης «έδωσαν» τις φωνές τους.

[email protected]