«Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να αποκτήσει κινηματογράφο για παιδιά»

Στην πιο ζωηρή, πολύχρωμη και ενθουσιώδη πόλη αυτές τις ημέρες, τον Πύργο, όπου τα παιδιά δίνουν το τέμπο, συνεχίζονται οι προβολές και οι δράσεις του 27ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους και της 24ης Ευρωπαϊκής Συνάντησης Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας Camera Zizanio. Και δεν είναι μόνον τα δικά τους θέματα που τους απασχολούν και τα αποδίδουν με τη δύναμη της εικόνας, με κριτική διάθεση και χιούμορ, αλλά και όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Η ανατρεπτική ομάδα του Daily News, του πιο δραστήριου και αγαπημένου εργαστηρίου της Camera Zizanio που προβάλλει καθημερινά ολιγόλεπτα ταινιάκια με τα τεκταινόμενα του Φεστιβάλ τα οποία παράγονται και γυρίζονται αυθημερόν και αποσπούν, κατά την προβολή στον κινηματογράφο «Απόλλωνα», το πιο θερμό χειροκρότημα των θεατών, δημιούργησε ένα μικρό αφιέρωμα για την Παλαιστίνη. Με θέρμη ανταποκρίθηκαν οι θεατές που φώναξαν ελληνικά και αγγλικά «ελεύθερη Παλαιστίνη». Γιατί ο κινηματογράφος είναι πάντα το ανοιχτό παράθυρο που μας συνδέει με τον κόσμο.

Με μικρά αλλά σημαντικά βήματα το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας ανοίγει δρόμους για την ενίσχυση της ελληνικής ταινίας που έχει στο επίκεντρο τα παιδιά και τους εφήβους. Είναι κοινή διαπίστωση ότι το συγκεκριμένο είδος βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα στην εγχώρια κινηματογραφία μας, σε σχέση με άλλες χώρες στον υπόλοιπο κόσμο. Με μέλημα την ενίσχυση των επαγγελματιών, οι οποίοι είναι κυρίως νέοι σκηνοθέτες και παραγωγοί που γυρίζουν τις πρώτες δουλειές τους, αλλά και την επισήμανση της σπουδαιότητας να προβάλλονται στη μεγάλη οθόνη ταινίες που έχουν στο επίκεντρο τα παιδιά, όχι παιδικές, αλλά ταινίες που επικεντρώνονται σε θέματα σύγχρονα και διαχρονικά τα οποία αφορούν τον «ανθό της ζωής», το 27ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας διοργάνωσε την Τετάρτη (4/12/24) Ημέρα Ελληνικού Κινηματογράφου για Παιδιά και το αφιέρωμα «Ιχνη: Προς έναν σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο για παιδιά» που είχε διαγωνιστικό χαρακτήρα και περιλάμβανε δέκα ταινίες.

«Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να αποκτήσει κινηματογράφο για παιδιά», είπε ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής, Παντελής Παντελόγλου, ο οποίος έχει δηλώσει αισιόδοξος για το μέλλον της ελληνικής παιδικής και νεανικής ταινίας ως αναγκαίου και αδιαπραγμάτευτου κινηματογραφικού είδους. Στο 7ο Olympia «Creative Ideas» Pitching Lab, τη δράση του Φεστιβάλ που θεσπίστηκε με βασικό στόχο την ενίσχυση του είδους και απευθύνεται στους επαγγελματίες, παρουσιάστηκαν εννέα προτάσεις για ταινίες μυθοπλασίας και animation με θέματα που αφορούν την ενηλικίωση, τη φιλία, παράτολμες αποφάσεις κ.ά. Εννέα δημιουργοί παρουσίασαν δημόσια, σε εν δυνάμει χρηματοδότες, τις ιδέες τους. Η ΕΡΤ έδωσε το βραβείο Pitching στο σχέδιο «Big Fish» της Κατερίνας Τζωρτζάτου και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων και Δημιουργίας (ΕΚΚΟΜΕΔ) έδωσε το δικό του βραβείο στο σχέδιο «Sisters» της Μαριάννας Μποσταντζόγλου. Το κάθε βραβείο συνοδεύεται με έπαθλο 3.000 ευρώ.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας προβλήθηκαν στον «Απόλλωνα» οι δέκα μικρού μήκου ταινίες μυθοπλασίας και animation, σπουδαστικές και μη, στο πλαίσιο του νέου αφιερώματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλές εξ αυτών ξεκίνησαν ως ιδέες που παρουσιάστηκαν τα προηγούμενα χρόνια στο Olympia Creative Ideas Pitching Lab.

Τις ταινίες έκρινε, κατ’ εξαίρεση για φέτος, η διεθνής κριτική επιτροπή μεγάλου μήκους μυθοπλασίας του Φεστιβάλ προκειμένου να απονείμει το βραβείο για το 2024.

Το βραβείο απέσπασε το «Numb» της Δέσποινας Κούρτη, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 2.000 ευρώ, προσφορά της ΕΡΤ. Ενώ εύφημο μνεία απέσπασε ο «Γκέκας» του Δημήτρη Μουτσιάκα, που είχε διακριθεί με το Α' Βραβείο στο πρόσφατο Διεθνές Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας, τον Σεπτέμβριο.

Προβλήθηκαν οι ταινίες: «Ανοιχτά Φτερά» των Ταξιάρχη Δεληγιάννη και Βασίλη Τσιούβαρα, «Τζίτζιλι Μίτζιλι» της Ελλης Φωτίου, «Χιονόμπαλες» του Γρηγόρη Βαρδαρίνου, «Ο πρώτος μου γάμος» του Ανδρέα Χαλικιά, «Χρυσά Βαστά» του Φοίβου Κοντογιάννη, «Plantasia» του Αγγελου Γκουρζή, «Κλημεντίνη» του Γιώργου Σταγκάκη, «Καλοί Λιμένες» του Γιώργου Μαστρακούλη.

Ξεχωρίσαμε την «Κλημεντίνη» που παρότι είναι σπουδαστική και ολοκληρώθηκε με μόλις 1.000 ευρώ (αυτά ακούνε οι σκηνοθέτες και παραγωγοί από τις ξένες χώρες που συμμετέχουν στο Φεστιβάλ μαζί με τη γενικότερη κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες κινηματογραφιστές και τσιμπιούνται για να δουν αν είναι ξύπνιοι) είναι μια ολοκληρωμένη παραγωγή με αρετές και προτερήματα και την εξαιρετική πρωταγωνίστρια Ελενα Θεολογίτη.

Οταν ο Γιώργος Μάγκας ήταν παιδί...

Η ταινία που μας έκλεψε την καρδιά ήταν τα «Χρυσά Βαστά» του Φοίβου Κοντογιάννη. Μας κατέπληξε με την αρτιότητα, την πρωτοτυπία και τον πρωταγωνιστή, τον πανέξυπνο Ρομά που σε καθηλώνει με το βλέμμα του. Υποδύεται αριστοτεχνικά τον ήρωα και ας μην έχει πατήσει ποτέ το πόδι του σε θεατρικό εργαστήρι ή σε κινηματογραφική αίθουσα. Η ιστορία εξελίσσεται στη Λιβαδειά του 1960 και ήρωας είναι ένας εξάχρονος Ρομά που λαχταράει να παίξει μουσική. Ο πατέρας του, εξαιρετικός κλαρινίστας, του απαγορεύει. Ονειρεύεται να δει τον γιο του να σπουδάζει, να γίνεται «γυναικολόγος», όπως λέει στον δάσκαλο όταν τον επισκέπτεται για να του πει ότι το παιδί «δεν παίρνει από γράμματα» αλλά μπορεί να εξελιχθεί σε άριστο μουσικό καθώς μαγεύει τους πάντες όταν παίζει τη φλογέρα του. Η ταινία αφηγείται ένα μικρό μέρος της ζωής του σπουδαίου Γιώργου Μάγκα.

«Πάντα είχα θαυμασμό στους Τσιγγάνους μουσικούς, είναι ένας λαός με ιδιαίτερο ταλέντο στη μουσική, στους οργανοπαίχτες τους και τους τραγουδιστές τους. Εχουν μεγάλη ιστορία και ίσως τους οφείλουμε ένα μέρος της διατήρησης του δημοτικού τραγουδιού μας. Εναν χαρακτήρα μουσικό Ρομά είχα πάντα στο μυαλό μου μ’ έναν τρόπο. Αυτό ήρθε και βρήκε τον λόγο της καταγωγής μου από την περιοχή του Παρνασσού και τον θαυμασμό μου συγκεκριμένα για τον Γιώργο Μάγκα. Αυτά τα δύο παντρεύτηκαν» είπε στην «Εφ.Συν.» ο Φοίβος Κοντογιάννης. «Βρεθήκαμε με τον Γιώργο Μάγκα και τον σεναριογράφο της ταινίας, Στέφανο Κουτσαρδάκη, και ξεκίνησε να μας λέει ιστορίες από τη ζωή του. Μέσα στις πολλές ιστορίες και τις πολλές πιθανές ταινίες που θα μπορούσαν να γίνουν γι’ αυτόν τον άνθρωπο, αυτή η μικρή ιστορία για το πώς πρωτοξεκίνησε μας συγκίνησε και είπαμε να την κάνουμε ταινία. Διαδραματίζεται το 1960 και ένας παράλληλος άξονας είναι ο ρατσισμός της μπαλαμής κοινωνίας απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους. Θεωρώ ότι δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα από τότε μέχρι τώρα και αυτό είναι τραγικό».

Να σημειώσουμε ότι η λιβαδείτικη πρεμιέρα για τα «Χρυσά Βαστά» (που σημαίνει δάχτυλα) θα γίνει στον κινηματογράφο της Λιβαδειάς στις 11 Δεκεμβρίου με παρόντα τον Γιώργο Μάγκα, ο οποίος θα παίξει μουσική. Οπως μάθαμε, έχει δει την ταινία και έχει δηλώσει απόλυτα ενθουσιασμένος, όπως και εμείς.