Ο παραγωγός που γεννήθηκε και πέθανε μέσα σ’ ένα σινεμά

Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που σίγουρα γεννήθηκε, έζησε και πέθανε μες στο σινεμά σ’ αυτή τη χώρα αυτός είναι ο Αντώνης Καρατζόπουλος και αν υπάρχει ένα επώνυμο που ήδη μπήκε στην τρίτη του γενιά ενασχόλησης με το ελληνικό σινεμά αυτό είναι το «Καρατζόπουλος».

Ο Αντώνης Καρατζόπουλος, το περασμένο Σάββατο το πρωί, μας αποχαιρέτησε έπειτα από σκληρή μάχη ενός μήνα με την πνευμονία στα 92 του χρόνια. Αυτά τα 92 χρόνια που έζησε στην κυριολεξία μες στο σινεμά μιας και γεννήθηκε σχεδόν στα καμαρίνια του θρυλικού κινηματοθεάτρου «Μπομπονιέρα» στην Κηφισιά που είχε φτιάξει ο πατέρας του την ίδια χρονιά που γεννήθηκε. Το 1932 δηλαδή, όταν και η οικογένειά του έμενε στα καμαρίνια που είχαν φτιάξει για όσους θιάσους έπαιζαν περιστασιακά εκεί.

Αρα, λοιπόν, ο Αντώνης Καρατζόπουλος που γεννήθηκε «μέσα» στην «Μπομπονιέρα» το 1932 και έφυγε το περασμένο Σάββατο ήταν πραγματικά επί 92 χρόνια μέσα στον κινηματογράφο, χωρίς να φύγει ούτε μία μέρα από αυτόν. Οσο για το όνομα «Καρατζόπουλος» ξεκίνησε το 1931 όταν ο Κωνσταντινουπολίτης πατέρας του, Ιωάννης Καρατζόπουλος, ήταν ο παραγωγός της αριστουργηματικής βωβής ταινίας «Δάφνις και Χλόη». Πέρασε μετά στα παιδιά του, τον Ρωμύλο και τον Αντώνη. Και συνεχίζεται με τον εγγονό του Ρωμύλου και του Αντώνη, Νίκο Καρατζόπουλο, που θα είναι από εδώ και πέρα στη θέση του Αντώνη και μαζί με την Κατερίνα Καραγιάννη -κόρη του Ντόντου Καραγιάννη- στο τιμόνι της εταιρείας «Καραγιάννης-Καρατζόπουλος»...

Η πορεία του Αντώνη Καρατζόπουλου στο ελληνικό σινεμά από το 1932 μέχρι σήμερα είναι πραγματικά εντυπωσιακή, αν και ο τομέας του, δηλαδή ο ρόλος του παραγωγού, όπως και ο ρόλος του ως μοντέρ ή και διευθυντή φωτογραφίας είναι «ειδικότητες» που δεν λούζονται από τα φώτα της δημοσιότητας και στην ουσία λίγοι τις ξέρουν...

Ο ίδιος γεννήθηκε λοιπόν μέσα στην «Μπομπονιέρα» που ανήκε στον πατέρα του και μαζί με τον πατέρα και τον αδελφό του δούλευαν εκεί. Ο ίδιος μάλιστα ως μηχανικός προβολής -ενώ ο αδελφός του, Ρωμύλος, ως επιλογέας των ταινιών που προβάλλονταν. Κατόπιν έμαθε τη δουλειά του οπερατέρ και του μοντέρ, με δάσκαλο τον Ζόζεφ Χεπ, τον σπουδαίο Ούγγρο οπερατέρ που ήρθε στη Ελλάδα το 1906, έμεινε εδώ γιατί ερωτεύτηκε μια Ελληνίδα και υπήρξε ανεκτίμητος δάσκαλος για τουλάχιστον τρεις γενιές Ελλήνων κινηματογραφιστών.

Το 1956, ο πατέρας του, έπειτα από παρότρυνση των δύο γιων του, έφτιαξε την εταιρεία παραγωγής «Ι. Καρατζόπουλος και ΣΙΑ», η οποία, μέχρι το 1964 περίπου, είτε μ’ αυτό το όνομα είτε ως «Ρωμύλος Φιλμ» είτε ως «Αντώνης Καρατζόπουλος», γύρισε αρκετές ταινίες. Ηταν μικρή εταιρεία μεν αλλά με διόλου αμελητέες παραγωγές. Ανάμεσά τους, η πρώτη τους παραγωγή «Η Μαρία η Πενταγιώτισσα», με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και, σε πρώτη του εμφάνιση, τον Ανδρέα Μπάρκουλη κι ακόμα τα «Ο Μιμίκος και η Μαίρη», «Η λίμνη των στεναγμών», «Η μουσίτσα», «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης» κ.ά. Συν όλα τα άλλα, ο Αντώνης Καρατζόπουλος τότε ήταν ο πρώτος που έκανε τον Θανάση Βέγγο πρωταγωνιστή σε ταινίες με καλύτερη απ’ αυτές φυσικά το «Θα σε κάνω βασίλισσα» του Αλέκου Σακελλάριου.

Σ’ αυτή την οκταετία η μικρή εταιρεία έδωσε δυναμικά το «παρών», όχι μόνο όσον αφορά τις εισπράξεις, αλλά και με «μερακλίδικες» παραγωγές, ανάμεσά τους ταινίες εποχής, δράματα και κωμωδίες, χωρίς να κάνουν τσιγκουνιές όπως άλλοι. Μια ταινία τους του 1960 και μάλιστα πανάκριβη, «Η λίμνη των στεναγμών», δεν πήγε καλά, παρότι τους είχε στοιχίσει το ιλιγγιώδες ποσό των 2.200.000 δραχμών- αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Το 1964 ξανασυναντήθηκαν τυχαία με τον φίλο του από τον στρατό, τον Κώστα Καραγιάννη, και, έπειτα από μία «δοκιμή» με την ταινία «Ο παράς και ο φουκαράς» με τον Χατζηχρήστο, στην οποία ο Αντώνης Καρατζόπουλος ήταν παραγωγός και ο Κώστας Καραγιάννης σκηνοθέτης, αποφάσισαν να συνεργαστούν. Κι έτσι δημιουργήθηκε η εταιρεία «Καραγιάννης-Καρατζόπουλος» που γιγαντώθηκε σχεδόν αμέσως. Δυο χρόνια μετά έφτασε στην πρωτιά των εισπράξεων με «Το πιο λαμπρό αστέρι» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και μέχρι το 1984 περίπου έφτασαν στο σημείο να γυρίζουν 20 με 22 ταινίες τον χρόνο. Ταινίες κάθε είδους, όπως «Ο τζαναμπέτης», «Ο σπαγγοραμένος», «Ο μπλοφατζής», «Βίβα Ρένα», «Η βουλευτίνα», «Ο Στρατής παραστράτησε», «Οι γενναίοι του Βορρά», «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά» κ.λπ., κ.λπ., με μικρή ή μεγάλη επιτυχία και με ηθοποιούς όπως τη Βουγιουκλάκη, τη Βλαχοπούλου, τον Βουτσά και τον Κωνσταντάρα, ο οποίος στην ουσία έγινε πρωταγωνιστής στην εταιρεία τους. Κι αυτό κράτησε μέχρι που στην ουσία τελείωσε όλο το «πανηγύρι» του ελληνικού σινεμά εκείνης της εποχής. Ξεκίνησαν πάλι να γυρίζουν ταινίες μετά το 1978 και τη μεγάλη επιτυχία της ταινίας «Από πού πάνε για τη χαβούζα» με τον Θανάση Βέγγο, αλλά εκεί κοντά στα μέσα της δεκαετίας του ’80 σταμάτησαν τις παραγωγές των ελληνικών ταινιών.

Η «Καραγιάννης-Καρατζόπουλος» κατηγορήθηκε για αρκετά πράγματα κατά τη διάρκεια της ιστορίας της και όσο διαρκούσαν τα χρόνια της παραγωγής των ταινιών της, αλλά και κατόπιν, όταν αυτές έκαναν καινούργια καριέρα στην τηλεόραση- τα τελευταία 30 χρόνια. Δεν κατηγορήθηκε βέβαια για οικονομικές ατασθαλίες, αλλά μόνο για καλλιτεχνικά θέματα και δεν είναι και η ώρα να συζητηθεί κάτι τέτοιο.

Με τα χρόνια «έφυγε» πρώτος ο Κώστας Καραγιάννης από καρδιά και μετά ο Ντόντος Καραγιάννης, ο αδελφός τού Κώστα, σε αυτοκινητικό δυστύχημα, αλλά ο Αντώνης Καρατζόπουλος επέμενε να ασχολείται με το σινεμά μέχρι την τελευταία πνοή του. Μάλιστα, φεύγοντας από τη ζωή, άφησε την «Καραγιάννης-Καρατζόπουλος» με περισσότερες από 300 ταινίες στην κατοχή της, αφού είχε προλάβει να αγοράσει τα δικαιώματα για τις ταινίες εταιρειών που κάποτε έγραψαν ιστορία σαν τη «Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης», τις ταινίες του Τζέιμς Πάρις, του Κλέαρχου Κονιτσιώτη κ.ά. Κάπως έτσι πολλοί μπερδεύτηκαν αναφέροντας στο βιογραφικό του ταινίες που απλώς είχε αγοράσει τα δικαιώματά τους, όπως το «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» του Γιώργου Τζαβέλλα.

Ο Αντώνης Καρατζόπουλος έκανε δύο γάμους, πρώτα με την ηθοποιό Αννα Ματζουράνη από την οποία έμεινε χήρος στις αρχές του 1990 και τα τελευταία περίπου 20 χρόνια με την επίσης ηθοποιό Ζέτα Αποστόλου. Δεν απέκτησε παιδιά, όρισε ως διάδοχό του στην εταιρεία τον εγγονό του, Νίκο Καρατζόπουλο.

Χθες το πρωί στο Α’ Νεκροταφείο έγινε ο οριστικός αποχαιρετισμός του Αντώνη Καρατζόπουλου, ενός ανθρώπου που πραγματικά έγραψε ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο και που πρέπει να τον θυμόμαστε με αγάπη και όσοι τον γνωρίσαμε, αλλά και η ίδια η ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.