Στο σίκουελ του «Τζόκερ» που έκανε πάταγο το 2019 ο σκηνοθέτης Τοντ Φίλιπς εγκλωβίζεται στην προσπάθειά του να εξηγήσει εκ των υστέρων την αμοραλιστική διάθεση της προηγούμενης ταινίας του | Μικροί ήρωες σε δράση σε σκηνοθεσία Χουάν Χεσούς Γκαρθία Γαλότσα & Πέδρο Σολίς Γκαρθία | «Τα 13 τριαντάφυλλα» του Εμίλιο Μαρτίνες-Λάσαρο. Μια ταινία σημείο αναφοράς στην ιστορία του Ισπανικού Εμφυλίου. Η πραγματική ιστορία της εκτέλεσης 13 γυναικών από το φασιστικό καθεστώς το 1939.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Τζόκερ: Τρέλα για δύο
(Joker: Folie à Deux, ΗΠΑ, 2024, 138΄)
● Σκηνοθεσία: Τοντ Φίλιπς
● Ηθοποιοί: Χοακίν Φίνιξ, Lady Gaga, Μπρένταν Γκλίσον, Κάθριν Κίνερ, Ζαζί Μπιτζ
Ο Τοντ Φίλιπς σκηνοθετεί έπειτα από πέντε χρόνια το σίκουελ του «Τζόκερ» (Joker, 2019, 122΄), που είχε αποτελέσει απρόσμενη εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία, κερδίζοντας τον Χρυσό Λέοντα στο 76ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας και ένα Οσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για την εξαιρετική ερμηνεία του Χοακίν Φίνιξ.
Η συνέχεια βρίσκει τον κεντρικό ήρωα «Αρθουρ Φλεκ» έγκλειστο στο ψυχιατρικό άσυλο Αρκαμ, εν αναμονή της δίκης του για τα εγκλήματα που διέπραξε ως Τζόκερ. Ενώ παλεύει με τη διχασμένη του προσωπικότητα, ανακαλύπτει την πραγματική αγάπη στο πρόσωπο μιας άλλης τροφίμου, της «Χάρλεϊ “Λι” Κουίν» (Lady Gaga) και μέσω της κοινής τους τρέλας βιώνουν ένα αλλόκοτο, γεμάτο παραφροσύνη μουσικό ταξίδι.
Συνδυάζοντας το δικαστικό δράμα με το μιούζικαλ, η ταινία ανοίγει με μια ευφάνταστη σεκάνς animation για να συνεχίσει με μια άνευρη αφήγηση που αφήνει στην άκρη τις εξάρσεις βίας και τις εντάσεις της πρώτης ταινίας και επιχειρεί μια βαθύτερη ανάλυση του πρωταγωνιστή και της τοξικής του σχέσης με τη «Λι» Κουίν. Η σκιαγράφηση αυτής της σχέσης όμως δεν λειτουργεί πολύ καλά, κυρίως γιατί ο χαρακτήρας που υποδύεται η Lady Gaga είναι μονοδιάστατος, χωρίς βάθος (μεγαλύτερο βάθος έχει η «Χάρλεϊ Κουίν» στο ομώνυμο σατιρικό animation του HBO Max) αλλά και λόγω της έλλειψης χημείας μεταξύ των δυο πρωταγωνιστών – που θα μπορούσε όμως να δικαιολογηθεί εν μέρει από τη σκηνοθετική πρόθεση να τονιστεί η τοξική σχέση του ζευγαριού όπου η «αγάπη» τους προέρχεται πρώτα απ’ όλα από τον «άρρωστο» θαυμασμό της Κουίν για τον Τζόκερ. Η σχέση τους που εκπροσωπείται τόσο καλά από διάφορα κόμικς χάνει εδώ τη δυναμική της, γιατί οι δυο αυτοί χαρακτήρες δεν μπορούν να αποδοθούν απολύτως ανθρώπινα. Ο Τζόκερ και η Χάρλεϊ Κουίν έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον ως καθαρόαιμοι παρανοϊκοί κακοί που τους συνδέει μια σχέση αγάπης/μίσους και αλληλεξάρτησης παρά όταν εντάσσονται σε ένα πιο ρεαλιστικό πλαίσιο.
Οι καλοστημένες μουσικές σκηνές, με τη Lady Gaga να εκτελεί τα τραγούδια εξαιρετικά, έχοντας αδικαιολόγητα λιγότερο χρόνο στην κινηματογραφική οθόνη από ό,τι περιμένεις, δεν λειτουργούν, καθώς δεν προσθέτουν κάτι καινούργιο στην πλοκή, ούτε την οδηγούν μπρος τα εμπρός. Ο Φίλιπς είναι συγκρατημένος σκηνοθετικά και σεναριακά, δίνοντας μεγάλο βάρος στην απομυθοποίηση του Τζόκερ, κατεβάζοντάς τον από το βάθρο που άθελά του (;) τον ανέβασε με την πρώτη ταινία. Το πρόβλημα εδώ έγκειται ακριβώς σε αυτή την προσπάθεια: η αποκαθήλωση του Τζόκερ και κατ’ επέκταση της προηγούμενης ταινίας μοιάζει να είναι ο μόνος λόγος που έγινε αυτό το σίκουελ. Τονίζει το πόσο λάθος αντιλήφθηκε μια μερίδα κοινού την αμοραλιστική διάθεση της προηγούμενης ταινίας. Αλλά όντως την αντιλήφθηκε λάθος ή όταν καταλήγεις να σκηνοθετείς ένα έργο, χωρίς ξεκάθαρη άποψη και χωρίς την απαραίτητη πολιτική σκέψη για τα λεγόμενά σου, καταλήγεις να προσελκύεις και να συσπειρώνεις ένα ετερόκλητο και πολύ αμφιλεγόμενο κοινό, επιχειρώντας εκ των υστέρων να δώσεις την απάντησή σου (ή να «ξεπλύνεις» τη συνείδησή σου) μέσα από ένα δικαστικό δράμα/μιούζικαλ;
Ο Φίλιπς αδυνατεί να ξεπεράσει το παραπάνω εμπόδιο και μοιάζει «εγκλωβισμένος» μέσα σε αυτό, παρουσιάζοντας έναν Τζόκερ αποδυναμωμένο αφηγηματικά που δεν έχει να προσφέρει κάτι περισσότερο στην ιστορία της πρώτης ταινίας. Αν και εκεί ο Τζόκερ ως μοναχικός χαρακτήρας λειτουργούσε, εδώ λείπει, βάσει του origin story, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο: ο ανταγωνιστής του, ο Μπάτμαν. Οπως λέει ο ίδιος ο Τζόκερ στον Μπάτμαν, στο κόμικ «Injustice: God Among Us»: «You keep me going, you’re who I perform for. You’re the reason I smile» (Με κάνεις να θέλω να συνεχίσω, είσαι αυτός για τον οποίο παίζω. Είσαι ο λόγος που χαμογελάω»). Και χωρίς τον Μπάτμαν στo σίκουελ, δεν υπάρχει ο λόγος να δούμε τον Τζόκερ να δίνει, ακόμα και με παρτενέρ τη Lady Gaga, μια άνευρη παράσταση.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Μικροί ήρωες σε δράση
(Buffalo Kids, Ισπανία, 2024, 93’)
● Σκηνοθεσία: Χουάν Χεσούς Γκαρθία Γαλότσα & Πέδρο Σολίς Γκαρθία
● Με τις φωνές των Μαρίας Κάνθερ, Αρη Κυπριανού, Βίκης Γεωργιάδου, Σαββίνας Γεωργίου, Πέτρου Κονόμου, Μιχάλη Καζάκα, Μαριλένης Σταύρου, Γιάννη Καραούλη, Ανδρέα Αραούζου
Η Μαίρη και ο Τομ, δύο αχώριστα ορφανά αδέρφια από την Ιρλανδία, φτάνουν στη Νέα Υόρκη κι από εκεί ξεκινούν ένα περιπετειώδες ταξίδι με τρένο, διασχίζοντας την Αγρια Δύση, όπου θα γνωρίσουν έναν ξεχωριστό καινούργιο φίλο, που θα τους αλλάξει τη ζωή για πάντα. Με συμμάχους την περιέργεια, την ομαδική δουλειά και τη φιλία, θα έρθουν αντιμέτωποι με τρομερούς αντιπάλους, θα συναντήσουν απρόσμενους φίλους και θα μπλέξουν σε απίστευτες περιπέτειες στην αναζήτησή τους για ένα νέο σπίτι.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ
Τα 13 τριαντάφυλλα
(Las 13 Rosas, Ισπανία, 2007, 124΄)
● Σκηνοθεσία: Εμίλιο Μαρτίνες-Λάσαρο
● Ηθοποιοί: Πιλάρ Λόπες ντι Αγιάλα, Βερόνικα Σάντσες, Μάρτα Ετούρα
Μετά τη νίκη των φρανκικών στρατευμάτων το 1939, ο Φράνκο υπόσχεται ότι θα τιμωρηθούν μόνον όσοι από τους αντιπάλους του έχουν «ματωμένα χέρια». Δεκατρείς γυναίκες που δεν είχαν ωστόσο διαπράξει κανένα έγκλημα, συλλαμβάνονται με την κατηγορία της ανταρσίας και καταδικάζονται σε θάνατο. Μια ταινία σημείο αναφοράς στην ιστορία του Ισπανικού Εμφυλίου. Η πραγματική ιστορία της εκτέλεσης 13 γυναικών από το φασιστικό καθεστώς το 1939, η οποία έμεινε άγνωστη για δεκαετίες. Η ταινία ήταν υποψήφια για 14 βραβεία Goya, κερδίζοντας 4 από αυτά: Μουσικής, Β΄ Αντρικού Ρόλου, Φωτογραφίας και Κοστουμιών.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας