Με επίκεντρο τον ιστορικό κινηματογράφο Babylon στην οδό Ρόζα Λούξεμπουργκ, το 8ο The Greek Film Festival in Berlin (Ελληνικό Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου) ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή (2/4) σε κλίμα ενθουσιασμού και συγκίνησης, κινηματογραφικής έξαψης και αγαλλίασης.
Η ταινία μυθοπλασίας «Black Stone» του Σπύρου Ιακωβίδη, που ενθουσίασε το κοινό στην προβολή της γερμανικής πρεμιέρας, απέσπασε το βραβείο Emerging Greeks ενώ το βραβείο Documentary, που θεσμοθετήθηκε πρώτη φορά, απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Femicidio» της Νίνας-Μαρίας Πασχαλίδου.
Σε αντίθεση με την Αθήνα, στο Βερολίνο διασώζουν τις κινηματογραφικές τους αίθουσες, τις ανακαινίζουν με σεβασμό στην ιστορία τους και τις αναδεικνύουν σε τοπόσημα σύγχρονου πολιτισμού. Διόλου τυχαία οι διοργανωτές του φεστιβάλ έχουν επιλέξει ως έδρα τον ιστορικό κινηματογράφο Babylon, που έμεινε ανέπαφος από την ισοπέδωση του Βερολίνου στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και σήμερα αποτελεί χώρο προβολών κινηματογραφικών ταινιών του παγκόσμιου σινεμά και έδρα εθνικών φεστιβάλ. Το κράτος διαθέτει επιδοτήσεις για τη συντήρηση και τη διατήρησή του, ενώ όταν χρεοκόπησε στο παρελθόν, αποπλήρωσε τα χρέη του.
Οικοδομήθηκε το 1928-29 σε σχέδιο του αρχιτέκτονα Hans Poelzig και συμπληρώνει σχεδόν έναν αιώνα ζωής όπως το «Ιντεάλ» που κινδυνεύει να ισοπεδωθεί μαζί με το διατηρητέο «Αστορ» - παρότι πρόκειται για φορείς σύγχρονου πολιτισμού.
Η κινηματογραφική αίθουσα Babylon, λοιπόν, αποτελεί μέρος του διατηρητέου κτιριακού συγκροτήματος και είναι χαρακτηριστικό δείγμα μίνιμαλ αρχιτεκτονικής, εξωτερικά και εσωτερικά. Βρίσκεται στην περιοχή Mitte του Βερολίνου, ακριβώς απέναντι από το εμβληματικό Volksbühne («Λαϊκό Θέατρο») στην πλατεία Ρόζα Λούξεμπουργκ, στην καρδιά της πρωτεύουσας της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας Γερμανίας.
Σ’ αυτή τη φιλόξενη γειτονιά που σφύζει από ζωή και τέχνη, βρέθηκαν περισσότεροι από 40 επαγγελματίες από τον χώρο του ελληνικού σινεμά, κινηματογραφιστές, παραγωγοί, ηθοποιοί, μουσικοί, οι οποίοι στις πέντε ημέρες της διοργάνωσης (29/3-2/4/23) με άξονα τον κινηματογράφο δημιούργησαν επαφές με ξένους ομοτέχνους τους, συναντήθηκαν και μίλησαν με το κοινό, αποκάλυψαν πώς έφτιαξαν τις ταινίες τους (μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ, μικρού μήκους) -χαρακτηριστικά δείγματα της καινούργιας ελληνικής παραγωγής, 35 συνολικά, οι οποίες προβλήθηκαν στις γεμάτες αίθουσες του Babylon.
Αδιαμφισβήτητος σταρ ο ηθοποιός Βαγγέλης Μουρίκης, τιμώμενο πρόσωπο της διοργάνωσης. Και μπορεί να μην έδωσε masterclass, αλλά στα συνεχόμενα τρία Q&A στη γεμάτη αίθουσα, κυρίως με νέες και νέους, έδινε κάθε φορά μια performance όρθιος και παραστατικός, αναλυτικός και σαφής. Κατέθεσε τον καλύτερο εαυτό του μαζί με την αγάπη του για τον κινηματογράφο τον οποίο υπηρετεί αποκλειστικά. Ζωντάνεψε εικόνες από τη ζωή στην Αθήνα τη δεκαετία του ’80 και μίλησε για τους σκηνοθέτες με τους οποίους συνεργάστηκε με αφετηρία τις ταινίες που προβλήθηκαν: «Ο βασιλιάς» του Νίκου Γραμματικού, «Νορβηγία» του Γιάννη Βεσλεμέ, «Ισοβίτες» του Θόδωρου Μαραγκού.
Εκτός συναγωνισμού προβλήθηκαν τα «Φαντάσματα της Επανάστασης» του Θάνου Αναστόπουλου, άρτια ταινία με στοιχεία ντοκιμαντέρ (προβάλλεται στις αίθουσες). Ο σκηνοθέτης ταξίδεψε από την Τεργέστη στο Βερολίνο και, όπως είπε, η πρόθεσή του ήταν να δείξει ξεχωριστά κομμάτια του παζλ της Ιστορίας.
Στο διαγωνιστικό τμήμα η μια ταινία καλύτερη από την άλλη με τους σκηνοθέτες να δίνουν το «παρών» στις προβολές και να απαντούν σε οξυδερκείς ερωτήσεις του κοινού - για το «Ακουσέ με» η Μαρία Ντούζα, «Με αξιοπρέπεια» ο Δημήτρης Κατσιμίρης, «Μαγνητικά πεδία» ο Γιώργος Γούσης, «Ησυχία 6-9» ο Χρήστος Πασσαλής και «Βlack Stone» ο Σπύρος Ιακωβίδης, που απέσπασε το βραβείο. Η προετοιμασία της ταινίας κράτησε εφτά χρόνια, όπως είπε, αλλά άξιζε καθώς είναι ένα διαμαντάκι που πραγματεύεται το μοντέλο της Ελληνίδας μάνας, της ελληνικής οικογένειας «που καταπίνει τα παιδιά της», ενώ βάζει στο επίκεντρο τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος άντρας καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, την ξενοφοβία, τις παθογένειες στο Ελληνικό Δημόσιο. Κι όλα αυτά χωρίς μελοδραματισμούς, με λεπτό χιούμορ που δίνει τροφή για σκέψη.
Για πρώτη φορά φέτος το The Greece Film Festival συνεργάστηκε με το Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιάννης Σακαρίδης ανανέωσε το ραντεβού για την επόμενη διοργάνωση και μίλησε για «το καλύτερο εθνικό φεστιβάλ στον κόσμο» κατά την εισαγωγή του στο Cinematherapy. Η παράλληλη εκδήλωση του Φεστιβάλ Δράμας με τη συνθετική ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου παρουσιάστηκε στο Βερολίνο και σημειώθηκε το αδιαχώρητο.
Ξεχωριστή στιγμή η συζήτηση «Show me the Crew! – Μια παρουσίαση της Crew United Greece» για τους επαγγελματίες του οπτικοακουστικού κλάδου στην Ελλάδα, για τον οποίο μίλησαν οι Βένια Βέργου, Pierpaolo Festa και Christian A. Rogler.
Μέγιστη χαρά ήταν η βόλτα στην πόλη στο πλαίσιο της δράσης Berlin Walk, με τον έμπειρο ξεναγό (ηθοποιό και εκφωνητή) Κωνσταντίνο Παπαθανασίου. Οι γνώσεις του σε συνδυασμό με την ευγένεια, οι λεπτομερείς αναλύσεις του μαζί με τη δεινή αφηγηματική του ικανότητα μετέτρεψαν την ξενάγηση σε συναρπαστική εμπειρία.
Ενα φεστιβάλ πρώτα απ’ όλα είναι γιορτή, σημείο συνάντησης παλιών και νέων γνώριμων, πεδίο καινούργιων εμπειριών για τους θεατές και τους συμμετέχοντες. Δεν είναι ούτε εύκολο ούτε αυτονόητο να στήνεις στην καρδιά του Βερολίνου ένα φεστιβάλ με ελληνικές ταινίες και να καταφέρνεις να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του κοινού -διεθνoύς, εκπαιδευμένου και απαιτητικού- και της ελληνικής κινηματογραφικής κοινότητας. Να διευρύνεις τις δράσεις με επίκεντρο τη σύγχρονη ελληνική παραγωγή στην πρωτεύουσα της Ευρώπης με τη μακρά παράδοση σε όλες τις μορφές τέχνης και τη σύγχρονη πρωτοπορία. Και τελικά να δημιουργείς ένα φεστιβάλ άκρως συναρπαστικό.
Το The Greece Film Festival in Berlin εξελίσσεται σε γυναικεία υπόθεση και έχει βάλει ψηλά τον πήχη. Εργάζονται σκληρά η καλλιτεχνική διευθύντρια Σοφία Σταυριανίδου και η εκλεκτή ομάδα συνεργατών της (Ε. Δεύτου, Γ. Σαρρή, Κ. Αϊβαλιώτης, Σ. Αθανασάκη, Α. Παπακωνσταντίνου, Κ. Ζαφειροπούλου, Α. Καφετζή, Μ. Μ. Κεμίρ, Β. Ρουσινέλο). Οπως δήλωσε η κ. Σταυριανίδου στην «Εφ.Συν.»: «Τα συναισθήματα είναι πολλά: χαρά για την επιτυχία, ευγνωμοσύνη για τους καλεσμένους και τους υποστηρικτές μας, περηφάνια για τα καλά λόγια που ακούσαμε, κούραση για την πολλή δουλειά εδώ και έξι μήνες, ευθύνη για τις προσδοκίες που δημιουργούμε για το μέλλον.
Αυτό το τελευταίο δημιουργεί βάρος στις πλάτες μας. Πρέπει να σταθούμε στο ύψος του επιπέδου που δημιουργήσαμε. Αυτό μένει στο μυαλό για σκέψη για την επόμενη έκδοση. Στην καρδιά μας μένουν οι συζητήσεις μετά τις ταινίες, οι κουβέντες με τους φίλους μετά τις προβολές, οι φίλοι που ξανασυναντήσαμε με φόντο τη σκοτεινή αίθουσα, ο κόσμος που έρχεται διψασμένος να δει ελληνικές ταινίες. Γιατί τελικά ο μεγάλος πρωταγωνιστής είναι ο κόσμος που έχουμε. Αυτός κάνει το μικρό αυτό φεστιβάλ μεγάλο». Η «Εφ.Συν.» ήταν χορηγός επικοινωνίας.
