Η φετινή Berlinale, στην 69η διοργάνωσή της, ανοίγει την αυλαία της στις 7 Φεβρουαρίου και για 10 ημέρες θα διεκδικήσει την προσοχή του διεθνούς κινηματογραφικού κοινού με ένα πρόγραμμα ιδιαίτερα… εσωστρεφές. Μέσα σ’ αυτό, αναμφισβήτητα, θα ανακαλύψουμε μικρά ή μεγαλύτερα απρόβλεπτα αριστουργήματα, αλλά προς το παρόν ρίχνουμε φως σε όσα ξέρουμε ότι θα μας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό.
■ «Το θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών» του Σύλλα Τζουμέρκα. Η νέα ταινία του δημιουργού των «Χώρα Προέλευσης» και «A Blast», ένα σκοτεινό επαρχιακό θρίλερ μετά… μουσικής, μια γουέστερν αναμέτρηση που εκτυλίσσεται στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, με πρωταγωνίστριες τις Αγγελική Παπούλια και Γιούλα Μπούνταλη, διαγωνίζεται στο περίοπτο Πανόραμα και κάνει εκεί τη λαμπερή διεθνή πρεμιέρα της.
■ Η ελληνική παρουσία. Που είναι φέτος ευρεία: εκτός του Τζουμέρκα, το «Οταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες» της Μαριάννας Οικονόμου κάνει πρεμιέρα στο τμήμα Culinary Cinema, η ελληνική συμπαραγωγή (με την Horsefly Productions του Γιώργου Τσούργιαννη) «A Tale of Three Sisters» του αναγνωρισμένου Τούρκου δημιουργού Εμίν Αλπέρ φιγουράρει στο Διαγωνιστικό Τμήμα, ενώ στο Co-Production Forum θα κάνουν την εμφάνιση και τα pitches τους οι επόμενες ταινίες σκηνοθετών σαν τον Θάνο Αναστόπουλο και την Ελίνα Ψύκου.
■ Η Ζουλιέτ Μπινός. Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής, σ’ ένα Φεστιβάλ που κάνει επίμονες, όσο και συχνά καταχρηστικές (όπως η περσινή Χρυσή Αρκτος στο «Touch Me Not» της Αντίνα Πιντίλιε) κινήσεις για να φέρει τη γυναικεία πλευρά του σινεμά στο προσκήνιο, η πάντα χαριτωμένη, πανέξυπνη και λαλίστατη Γαλλίδα μούσα υπόσχεται εμφανίσεις και δηλώσεις που θα συζητηθούν.
■ «Θεία Χάρη». Ο πάντα ενδιαφέρων, όσο και άνισος, Γάλλος δημιουργός Φρανσουά Οζόν, ακολουθεί την ψυχαναλυτική σεξουαλική παρωδία «Διπλός εραστής» μ’ ένα δράμα που ξυπνά την περιέργεια. Πρωταγωνιστεί ο Μελβίλ Πουπό, ως ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης που θα αναγκαστεί ν’ ανασύρει τα τραύματα του παρελθόντος, ως θύμα μιας υπόθεσης κακοποίησης καθολικού ιερέα.
■ «Varda by Agnès». Η Ανιές Βαρντά, που διατηρεί, πεισματικά, τη χάρη και τον ενθουσιασμό της απέναντι στα σκαλοπάτια της ζωής, παρουσιάζει ένα αυτοβιογραφικό ντοκιμαντέρ με έμφαση στις σκηνοθετικές εμπειρίες και τις γεωγραφικές διαδρομές της. Βαρντά για χόρταση, τίποτα καλύτερο.
■ Η καλοσύνη των ξένων. Οχι μόνο στην εναρκτήρια ταινία της Berlinale, το «The Kindness of Strangers» της Λόνε Σέρφιγκ («An Education»), μοντέρνο παραμύθι που εκτυλίσσεται σ’ ένα ρωσικό εστιατόριο στη Νέα Υόρκη, με πρωταγωνιστές τους φωτογενείς Αντρεα Ράιζμπορο και Ταχάρ Ραχίμ μεταξύ άλλων, αλλά και στην καθημερινότητα στο Βερολίνο, μια πόλη που, ώς τώρα, έχει αποδειχτεί φιλόξενη προς τις χιλιάδες επαγγελματίες του κινηματογράφου που συρρέουν, κάθε Φεβρουάριο, στην Πότσνταμερ Πλατς.
■ R-E-S-P-E-C-T. Τιμώντας τη βασίλισσα της soul, Αρίθα Φράνκλιν, που έφυγε από τη ζωή τον Αύγουστο, η Berlinale θα προβάλει εκτός συναγωνισμού, σε ευρωπαϊκή πρεμιέρα, το «Amazing Grace», όπου ο Σίντνεϊ Πόλακ, το 1972, αποτύπωσε σε φιλμ μια συλλογή από γκόσπελ που τραγούδησε κατανυκτικά και συναρπαστικά η Φράνκλιν στη New Temple Missionary Baptist Church του Λος Αντζελες. Η ταινία δεν πήρε ποτέ την τελική μορφή της, ώσπου, χρόνια μετά τον θάνατο του Πόλακ, ο παραγωγός Αλαν Ελιοτ αποκατέστησε το ντοκιμαντέρ, για τα δικά μας μάτια, αυτιά και ψυχή.
■ Το «Χρυσό Γάντι». Ο Φατίχ Ακίν, έχει νέα ταινία και, όπως φαίνεται, υφολογικά πολύ διαφορετική από τις προηγούμενές του. Το «Χρυσό Γάντι» βασίζεται σ’ ένα best seller δημοσιογραφικής έρευνας και παρακολουθεί την αιματοβαμμένη διαδρομή ενός serial killer στο Αμβούργο του ’70. Σε μια ταινία που μοιάζει εξαιρετικά, αφόρητα σχεδόν, βίαιη, περιμένουμε να ανακαλύψουμε την ορμή και τον γνώριμο κοινωνικοπολιτικό σχολιασμό του δημιουργού της.
■ Ο Κρίστιαν Μπέιλ. Δεν μας αφορά τόσο που η Berlinale θα φιλοξενήσει την επίσημη γερμανική πρεμιέρα του «Vice», μια και η ταινία έχει ήδη βγει στις ελληνικές αίθουσες – αλλά δεν λέμε όχι στις εμφανίσεις του υποψήφιου για Οσκαρ Κρίστιαν Μπέιλ στο κόκκινο χαλί, λίγο πριν ταξιδέψει προς το Kodak Theatre στο Λος Αντζελες και, ίσως, το χρυσό αγαλματάκι του.
■ Η Κατρίν Ντενέβ. Μπορεί ο Αντρέ Τεσινέ να έχει μπόλικα χρόνια να κάνει μια αληθινά καλή ταινία, αλλά, τουλάχιστον, η πρεμιέρα τού «Αντίο στη νύχτα» θα φέρει στην Berlinale την πρωταγωνίστριά του, Κατρίν Ντενέβ, σ’ έναν ρόλο που μοιάζει συναρπαστικός: υποδύεται μια γυναίκα που με τρόμο ανακαλύπτει ότι ο αγαπημένος της εγγονός είναι μέλος της φασιστικής Ακροδεξιάς.
