Στις 29 Νοεμβρίου του 1924, ο διάσημος Ιταλός συνθέτης Τζάκομο Πουτσίνι (1858-1924) πέθανε στις Βρυξέλλες, σε ηλικία 65 ετών, από επιπλοκές χειρουργικής επέμβασης στον λάρυγγα για τον προχωρημένο καρκίνο από τον οποίο έπασχε ως αρειμάνιος καπνιστής. Πίσω του άφησε ημιτελή την «Τουραντότ» και έντεκα ολοκληρωμένες όπερες με τις οποίες άλλαξε ριζικά την εξέλιξη της λυρικής τέχνης στις δεκαετίες εκατέρωθεν του 1900. Σήμερα οι οκτώ από αυτές –το «Τρίπτυχο» μετράει για τρεις– ανήκουν στον πυρήνα του ρεπερτορίου των διεθνών λυρικών θεάτρων, ενώ συγκαταλέγονται στις συχνότερα παρουσιαζόμενες όπερες παγκοσμίως. Το κρατικό Μέγαρο Μουσικής και η ΚΟΑ σε μεταξύ τους συμπαραγωγή, και σε συνεργασία με το Ιταλικό Φεστιβάλ Πουτσίνι, τίμησαν τη φετινή εκατονταετία από τον θάνατό του με ένα γκαλά όπερας στο οποίο πρωταγωνίστησαν δύο πολύ καλοί ξένοι τραγουδιστές: ο Ιταλός τενόρος Αντζελο Βίλαρι και η Ιταλίδα υψίφωνος Κλάουντια Παβόνε (που αντικατέστησε την αρχικά προγραμματισθείσα Βαλέρια Σέπε). Διηύθυνε ο επίσης Ιταλός αρχιμουσικός Βαλέριο Γκάλι.
Το υποτίθεται επετειακό γκαλά κινήθηκε εκ του ασφαλούς, εξαντλούμενο δίχως εκπλήξεις στα απολύτως γνωστά. Ομως σε μια επέτειο είναι αναμενόμενο να τολμά κανείς και κάτι έκτακτο, φωτίζοντας το ρεπερτόριο από μια πιο ψαγμένη οπτική γωνία. Με δεδομένη την αποκλειστική επένδυση του Πουτσίνι στην όπερα, τόσο το νεανικό «Συμφωνικό πρελούδιο» όσο και το «Συμφωνικό καπρίτσιο» του ελάχιστα πρόσθεσαν στην εκτίμησή μας γι’ αυτόν. Το δε «Πρελούδιο» στη «Ρέα» του Σπύρου Σαμάρα, που ακούστηκε μόνο και μόνο επειδή το 1908 ο Πουτσίνι είχε συγχαρεί τον Ελληνα συνθέτη για την πρεμιέρα της φερώνυμης όπεράς του, λειτούργησε απλώς ως προτομή δίχως… κεφάλι. Ευτυχώς, παρ’ ότι προκρίθηκαν χιλιοακουσμένα λυρικά έργα, οι μονωδοί προτίμησαν να τραγουδήσουν εκτενείς σκηνές-ντουέτα και όχι απλώς μεμονωμένες άριες. Μετά τη σύντομη εισαγωγή στον νεανικό «Εντγκαρ», ακούσαμε ένα εκτενέστατο απόσπασμα από την Α’ Πράξη της «Μποέμ» και δύο αποσπάσματα από την «Τουραντότ», ενώ το δεύτερο μέρος αφιερώθηκε στο ντουέτο Τόσκας - Καβαραντόσι από την Α’ Πράξη της «Τόσκα» και στο εκτενέστατο ντουέτο ανάμεσα στον Πίνκερτον και την Τσο-Τσο-Σαν από την Α’ Πράξη της «Μαντάμα Μπάτερφλάι». Οι δυο ακμαίοι Ιταλοί τραγουδιστές ανταποκρίθηκαν άρτια στις απαιτήσεις της μουσικής, με φωνές άριστα εστιασμένες, υγιείς, εύηχες, ομοιογενείς και με ισορροπημένες δυναμικές. Κυρίως, το τραγούδι τους ήχησε διαπλασμένο με φροντίδα, με ακριβή φραστική και εκφραστικά ευγενές. Επιπλέον, έμπειροι μονωδοί και οι δύο, έχτισαν γρήγορα πειστική χημεία μεταξύ τους και, παρ’ ότι δεν επρόκειτο για σκηνική παράσταση, οι παρουσίες τους διέθεταν περισσή θεατρικότητα και ζωντάνια. Ετσι, τουλάχιστον δεν βαρεθήκαμε... Λίγη περισσότερη φαντασία κανέναν δεν θα έβλαπτε και όλοι ευχαριστημένοι θα ήμαστε· συμπεριλαμβανομένου του Πουτσίνι που ακούει από τον ουρανό!
Λίντερ από την Αννα Στυλιανάκη

Στις 26.11.2024, η υψίφωνος Αννα Στυλιανάκη, συνοδευόμενη από τον Αυστριακό πιανίστα Χέλμπουτ Ντόιτς, έδωσε ένα ρεσιτάλ στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» του κρατικού Μεγάρου Μουσικής. Ενδιαφέρουσα και δομημένη με γνώση και φιλέρευνο πνεύμα, η ανθολογία περιλάμβανε ελληνικά τραγούδια/βινιέτες των Σαμάρα, Καλομοίρη και Σπάθη και γενναιόδωρες επιλογές από γερμανόφωνα τραγούδια των Ντβόρζακ («Τσιγγάνικα τραγούδια»), Μπραμς, Μάλερ («Τραγούδια σε ποίηση Ρίκερτ») και Ρίχαρντ Στράους. Οι εντυπώσεις που αποκομίσαμε ήταν κάπως άνισες κυρίως διότι συχνά είχε κανείς την εντύπωση ότι η φωνή της τραγουδίστριας διέθετε φυσικά μεγέθη αλλά και εκφραστικά χαρακτηριστικά περισσότερο κατάλληλα για τη σκηνή της όπερας παρά για την πιο εσωστρεφή, ιδιωτική κλίμακα του λιντ. Και παρ’ ότι όλα σχεδόν τα τραγούδια που απέδωσε ήσαν για υψίφωνο, η φωνή ηχούσε ενίοτε πιεσμένη, σαν να άγγιζε τα όριά της, χάνοντας σε ποιότητα χροιάς και εκφραστικότητα. Αντίθετα, πολύ πιο αβίαστα ταίριαξε στη φωνή της το χαμηλότερο φωνητικό εύρος στη «Γριά Ζωή» από τα καλομοιρικά «Μαγιοβότανα». Ωριμος, καταξιωμένος βετεράνος, περιζήτητος ως συνοδός σε ρεσιτάλ λιντ, ο 79χρονος Ντόιτς συνεισέφερε ένα παίξιμο από κάθε άποψη ιδανικό: ακριβές, ευαίσθητο, διακριτικά υποστηρικτικό, τέλεια συντονισμένο στο ειδικό πνεύμα και στις διαθέσεις των τραγουδιών· συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας