Στις 9/2/2024, το πολυεθνικής σύνθεσης κουαρτέτο εγχόρδων Sonoro έδωσε μια ιδιαίτερου στίγματος συναυλία στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» του κρατικού Μεγάρου Μουσικής. Η συναυλία υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Rising Stars» (Ανατέλλοντα Αστέρια) του θεσμού ECHO, στον οποίο συμμετέχει ο ΟΜΜΑ εδώ και δεκαετίες. Το νεοπαγές σύνολο ιδρύθηκε το 2019 και έχει ως βάση τη βελγική Γκεντ. Τα μέλη του, η Γαλλίδα βιολίστρια Σαρά Ζεγκού-Σαζεμάν (Sarah Jégou-Sageman), ο Βέλγος βιολιστής Γερούν Ντε Μπέερ (Jeroen De Beer), ο Ιρλανδός βιολίστας Σίμους Χίκι (Seamus Hickey ) και ο Γάλλος τσελίστας Λεό Γκιγκέν (Léo Guiguen), σπουδάζουν στην Ολλανδική Ακαδημία Κουαρτέτου Εγχόρδων (NSKA) στο Αμστερνταμ.
Στο πρόγραμμά τους οι τέσσερις μουσικοί αντιπαρέθεσαν -με αδιαφοροποίητη προσέγγιση!- το «Ογδοο Κουαρτέτο» του Σοστακόβιτς και το «Ενατο Κουαρτέτο, έργο 59/αρ. 3, Ραζουμόφσκι» του Μπετόβεν. Ενδιάμεσα παρενέβαλαν ένα τελείως σύγχρονο κουαρτέτο της 49χρονης Βελγίδας συνθέτριας Ανελίζ βαν Πάρις, παραγγελία των Sonoro για την τρέχουσα περιοδεία, σύνθεση εμπνευσμένη από το τραγούδι των τζιτζικιών της Ιαπωνίας. Οι ομολογουμένως σαγηνευτικές έως συναρπαστικές ερμηνείες τους έφεραν το οικείο στίγμα όχι λίγων αντίστοιχων που έχουμε ακούσει από καλλιτέχνες νεότερων γενεών. Τέλεια συντονισμένες, τελειοθηρικά, σε βάθος επεξεργασμένες, δεξιοτεχνικά ασύλληπτες και τεχνικά αψεγάδιαστες, στα μεν αργά μέρη εντρυφούσαν σε λεπτομερείς, πειστικά εκφραστικές αναδείξεις του συναισθηματικού φορτίου της μουσικής.
Αντίθετα, στα γρήγορα μέρη επιδίδονταν σε φρενήρους ταχύτητας, έντασης και οξύτητας ορμητικές αναγνώσεις, οι οποίες -ειδικά αν ο ακροατής δεν γνώριζε τα έργα- καθιστούσαν πρακτικώς αδύνατο να «αναγνώσει» κανείς τη μουσική αφήγηση αφού η φραστική συμπιεζόταν σε βαθμό παραμόρφωσης, συνθλίβοντας τη δομική σύνταξη της μουσικής και βιάζοντας βάναυσα την αρμονική της λειτουργία. Ταυτόχρονα, δύσκολα μπορούσε κανείς να αντισταθεί στη σαγήνη ενός ακροάματος τόσο σαρωτικά συναρπαστικού˙ έστω και… εκτός θέματος. Πρακτικά ήταν σαν να παρακολουθούσε κανείς μια ανάγνωση λογοτεχνίας σε ακραίο «fast-forward»: το αποτέλεσμα ήταν τελείως δυσανάγνωστο έως, κάποτε, απλώς… κωμικό. Και ναι μεν στο Allegro molto και στο Allegretto του Σοστακόβιτς υπήρχε -έστω- η δικαιολογία της εξπρεσιονίζουσας ακρότητας, στο καταληκτικό Allegro molto του Μπετόβεν όμως το αποτέλεσμα ηχούσε απλώς παράλογο! Το έργο της Βαν Πάρις ήταν άλλο ένα υπερδεξιοτεχνικά χτισμένο «ηχοτοπίο»…
Καινούργιο αστέρι του βιολιού επί ελληνικού εδάφους
Στις 21/3/2024, η βιολίστρια Κατερίνα Χατζηνικολάου, συνοδευόμενη από τον πιανίστα Απόστολο Παληό, έδωσε ένα πολλαπλά αξιομνημόνευτο ρεσιτάλ στο Ιδρυμα Θεοχαράκη. Παρότι η ακουστική της χαμηλοτάβανης, υπόγειας αίθουσας κάθε άλλο παρά ευνοϊκά στήριξε το ακρόαμα, οι εντυπώσεις που αποκομίσαμε υπήρξαν εξαιρετικές. Κόρη μεταναστών από τη Γουμένισσα της Μακεδονίας, μεγαλωμένη και σπουδαγμένη στη Γερμανία, η ακμαία Ελληνίδα βιολίστρια έχει κάνει έντονα αισθητή την παρουσία της ως εξάρχουσα στα Α’ βιολιά της ΚΟΑ, θέση που κατέχει επάξια από πέρυσι.
Η εμφάνισή της και ως σολίστ μουσικής δωματίου άφησε πολύ δυνατό αποτύπωμα! Οι δύο μουσικοί ερμήνευσαν τέσσερα γαλλικά έργα τελείως διαφορετικού αισθητικού και υφολογικού στίγματος. Ξεκίνησαν με τη «Σονάτα για βιολί» του Φρανσίς Πουλένκ, έργο ερεθιστικά επιτηδευμένης γραφής, στο οποίο παράγραφοι υπογραμμισμένα ρυθμικού ωστικού παλμού και με αιχμηρή φραστική εναλλάσσονται απότομα προς άλλες, ρευστής μελωδικής γραφής. Ακολούθησε η πρώτη «Σονάτα για βιολί αρ.1» του Σαιν-Σανς, σύνθεση τυπικά ρομαντικής μελωδικής γραφής, εμπλουτισμένης με αιχμές δεξιοτεχνικών εξάρσεων, ας πούμε ένας… Μπραμς στα γαλλικά! Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με μια δεόντως λυρική ανάγνωση της ανάλαφρης «Σισιλιάνας» του Γκαμπριέλ Φορέ και ολοκληρώθηκε με τη διάσημη, καθαρόαιμα ρομαντική σονάτα του Σεζάρ Φρανκ.
Ως κύρια χαρακτηριστικά -«υπογραφή» θα λέγαμε- το παίξιμο της Χατζηνικολάου διακρίθηκε για τη σε βάθος ψαγμένη διάπλαση της φραστικής μέσα από το τελειοθηρικό φινίρισμα των διατυπώσεων τόσο σε κλίμακα παραγράφου όσο και (ως μικροφραστική) στο εσωτερικό των μουσικών φράσεων, για αντίληψη και σεβασμό στο ύφος και το συντακτικό της γραφής, αυτοπεποίθηση αλλά και ευγένεια έκφρασης ως συναισθηματική φόρτιση (κατάνυξη, λυγμική εκτύλιξη της φραστικής κ.λπ.). Αξιος συνοδοιπόρος, σε συνεχή εγρήγορση, ο Απόστολος Παληός υποστήριξε πιστά, σε συμβατό μήκος κύματος, δίχως εκπτώσεις στο μερίδιο της δικής του παρουσίας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας