«Η μουσική του λόγου» έρχεται στις οθόνες σας

Το όνειρο και η φαντασίωση της «Εξαϋλωμένης νύχτας» του Αρνολντ Σένμπεργκ συναντούν τις εξομολογήσεις ανθρώπων σε εγκαταλειμμένα κτίρια στην υπνωτική σύνθεση «Mich nicht» του Νίκου Ιωακείμ. Οι αναμνήσεις της «Γυναίκας με τα μαύρα» ξεδιπλώνονται στο μονόδραμα «Η κυρία του σεληνόφωτος» του Γιώργου Σισιλιάνου. Το νανούρισμα του Ταρκουίνιο Μέρουλα που ψελλίζεται από διαφορετικές μητέρες στη σύγχρονη Αθήνα μπλέκεται με τις «Μουσικές ΚαλημέρΕΛΣ».

Ποιήματα με γνώριμα πρωτοεξπρεσιονιστικά χαρακτηριστικά, παραγωγές που ισορροπούν ανάμεσα στην παράσταση και το animation, ταινίες μικρού μήκους, συγκινητικές συνθέσεις για τον φόβο του θανάτου, την ελπίδα και την αγάπη, δαιδαλώδεις διαδρομές και αστικά παραμύθια, σπαρακτικά βιώματα, δραματικοί μονόλογοι.

Η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει το 3ο Διαδικτυακό Φεστιβάλ της με τίτλο «Η μουσική του λόγου», στο οποίο «πρωταγωνιστούν» πέντε ιδιαίτερες ιστορίες μικρού μήκους, τις οποίες μπορούμε να παρακολουθήσουμε από την οθόνη του υπολογιστή, το τάμπλετ ή το κινητό.

Την καλλιτεχνική διεύθυνση έχει ο ίδιος ο Γιώργος Κουμεντάκης και οι προβολές των βίντεο του φεστιβάλ (στο nationalopera.gr, στo Facebook και στο YouTube της ΕΛΣ και από τον ιστότοπο του ΥΠΠΟ digitalculture.gov.gr) θα πραγματοποιηθούν από 9 Δεκεμβρίου έως 6 Ιανουαρίου 2021 (στη συνέχεια θα παραμείνουν διαθέσιμες για το κοινό για 30 μέρες μετά την πρεμιέρα τους).

«Μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσαν το 1ο και το 2ο Διαδικτυακό μας Φεστιβάλ (Μάιος-Ιούνιος 2020, Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2020), συγκεντρώνοντας δεκάδες χιλιάδες θεάσεις από όλο τον κόσμο, συνεχίζουμε δυναμικά με την πραγματοποίηση του 3ου. Το νέο φεστιβάλ έχει τίτλο “Η μουσική του λόγου” και περιλαμβάνει πέντε βίντεο, πέντε ταινίες μικρού μήκους, όπου η μουσική και ο αφηγηματικός λόγος αποκτούν μια άλλη διάσταση μέσα από την τέχνη της εικόνας», σημειώνει ο Γ. Κουμεντάκης, καλλιτεχνικός διευθυντής της ΕΛΣ. «Επιλέξαμε πέντε μουσικά έργα διαφορετικής θεματολογίας και αισθητικής προσέγγισης, τα οποία εξελίσσουν τον τρόπο με τον οποίο η μουσική περνάει μέσα από την ψηφιακή της μορφή σε μια άλλη πραγματικότητα. Το Διαδικτυακό Φεστιβάλ μάς επιτρέπει να είμαστε δημιουργικά ζωντανοί, όχι μόνο εν μέσω πανδημίας, αλλά και στη συνέχεια, καθώς αυτή η προσέγγιση των μουσικών έργων θα έχει ακόμη μεγαλύτερη παρουσία στο μέλλον».

▇ «Εξαϋλωμένη νύχτα, έργο 4» του Αρνολντ Σένμπεργκ (πρεμιέρα: 9 Δεκεμβρίου, 21.30). Ο σκηνοθέτης Θέμελης Γλυνάτσης, σε μια απόπειρα που ισορροπεί ανάμεσα σε παράσταση και στο animation, μετατρέπει την εξπρεσιονιστική αφηγηματική γραμμή του ποιήματος του Ντέμελ και του δημοφιλέστερου έργου του συνθέτη σε υλικό για τη δραματουργία ενός εφιάλτη, ο οποίος σταδιακά δίνει τη θέση του στη συνύπαρξη.

▇ «Μich nicht» του Νίκου Ιωακείμ (πρεμιέρα: 16 Δεκεμβρίου, 21.30). Βασισμένη στο έργο «mich nicht. in den fremden städten» (2014) του συνθέτη Νίκου Ιωακείμ, η ταινία μικρού μήκους της Ζωής Ξανθοπούλου για τον πόλεμο και την απώλεια είναι γεμάτη ασπρόμαυρα μονοπλάνα, πορτρέτα ανθρώπων σε ένα σκηνικό εγκαταλειμμένων χώρων και παράλληλες ιστορίες μέσα από ποιήματα του Εντγκαρ Αλαν Πόε και ένα διήγημα του Γκι ντε Μοπασάν.

▇ «Προσευχή πάνω σε ένα νανούρισμα» του Ταρκουίνιο Μέρουλα (πρεμιέρα: 23 Δεκεμβρίου, 21.30). Ο σκηνοθέτης Ηλίας Μαδούρος κινηματογραφεί πρόσωπα γυναικών, Ελληνίδων και ξένων, περιδιαβαίνοντας ιστορικά κτίρια της πόλης, αίθουσες χορού και μεσοπολεμικά σαλόνια και ξετυλίγει ιστορίες πόνου κι ελπίδας.

▇ «Μουσικές καλημέρΕΛΣ» (πρεμιέρα: 30 Δεκεμβρίου, 21.30). Βασισμένο σε μια ιδέα της μετζοσοπράνο Μαργαρίτας Συγγενιώτου (σε κείμενα του σταντ-απ κωμικού και λιμπρετίστα Δημήτρη Δημόπουλου), μουσικοθεατρικό έργο που εμπνέεται από την υπερβολή της παρουσίασης ενός πρωινάδικου και την πληθωρικότητα της οπερατικής σκηνής, δημιουργώντας ένα υβρίδιο μουσικής και λόγου.

▇ «Η κυρία του σεληνόφωτος, έργο 41» του Γιώργου Σισιλιάνου (πρεμιέρα: 6 Ιανουαρίου, 21.30). Μονόδραμα για μεσόφωνο, αφηγητή, κλαρινέτο, βιόλα και κιθάρα, βασισμένο στο ποίημα «Η σονάτα του σεληνόφωτος» του Γιάννη Ρίτσου, το έργο συγκαταλέγεται, τεχνικά και εκφραστικά, στα σπουδαιότερα επιτεύγματα του συνθέτη. Μια συνταρακτική διαπραγμάτευση της παρέλευσης του χρόνου, της φθοράς, της επιθυμίας και της ναρκισσιστικής φαντασίωσης.