«Η μουσική είναι έρωτας και τρέλα»

Εν, δυο, τρία, «Μαρς»! Ετσι παρουσιάζουν τον νέο τους δίσκο «Μαρς» (Minos EMI) οι Δραμαμίνη, ένα πολύ ευφάνταστο γκρουπ που κάθε φορά μάς παρουσιάζει κι έναν καινούργιο, σύγχρονο, γοητευτικό ήχο. «Είναι το πιο φωτεινό μας άλμπουμ» λένε στην «Εφ.Συν.». «Είναι μια νέα πρόταση που στιχουργικά και ηχητικά δεν θυμίζει σε τίποτα ό,τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα. Επίσης το μεγαλύτερο μέρος του υλικού προβαρίστηκε και ηχογραφήθηκε live, επομένως έχει την αίσθηση και την ισχύ της παρέας».

Είμαστε τρία χρόνια μετά το «Με το Μηδέν και το Απειρο να συμφιλιωθούμε» με μελοποιημένα ποιήματα του Κ. Γ. Καρυωτάκη, ενός πολύ διαφορετικού άλμπουμ. Τώρα ακροβατούν ανάμεσα στη ροκ και την ποπ, με τη μουσική και τους στίχους να υπογράφουν ο Γιάννης και ο Χάρης Μιχαηλίδης, ενώ τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκε όλη η μπάντα.

Είναι πιο εύκολο ή πιο δύσκολο να μελοποιείς ποιητές από το να κάνεις μουσική σε δικούς σου στίχους; «Είναι και τα δύο εξίσου δύσκολα, το καθένα με τον δικό του τρόπο» απαντούν. «Γενικότερα είναι δύσκολο και θέλει δουλειά οτιδήποτε θέλεις να είναι όμορφο. Από τη μια είναι πολύ σκληρό να θέτεις σε δημοσιότητα δικό σου στιχουργικό υλικό τη στιγμή που έχουν γραφτεί αριστουργήματα και να προσπαθείς να δημιουργήσεις κάτι που να διαθέτει αξία και λόγο ύπαρξης.

Από την άλλη, όσον αφορά τη μελοποίηση, έχεις ένα άρτιο έργο τέχνης εξαιρετικά φροντισμένο με μια εσωτερική μουσικότητα που μπορεί να στέκει και μόνο του, απλά διαβάζοντάς το. Με αυτή την έννοια το να βάλεις μουσική σε ένα ποίημα είναι κάτι που πρέπει να γίνει με ιδιαίτερη προσοχή, φροντίδα και σεβασμό». Δεν είναι κάπως ζοφερός ο Καρυωτάκης ωστόσο για να γίνει τραγούδι; «Κι όμως υπάρχουν αμέτρητες μελοποιήσεις του και όχι άδικα!

Ο Καρυωτάκης είναι ένας ρηξικέλευθος ποιητής, μιλάει με απλό λόγο αλλά χρησιμοποιεί σπουδαία ευρήματα και ο λόγος του είναι τόσο διαχρονικός που μπορεί και στέκεται 100 χρόνια μετά. Είναι λυρικός, ατμοσφαιρικός, είναι ροκ, είναι και γκόθικ. Ενας ποιητής που μιλάει στην καρδιά».

Το «Μαρς» περιέχει 14 τραγούδια στα οποία συμπεριλαμβάνονται όλα τα singles που κυκλοφόρησε το συγκρότημα την τελευταία περίοδο όπως ο «Κομήτης του Χάλεϋ» (νικητήριο τραγούδι στον διαγωνισμό του Jumping Fish). Ποια είναι η ήττα και ποια η νίκη για ένα συγκρότημα; «Ηττα για μια μπάντα είναι να πάψει να νιώθει δημιουργική και να σταματήσει να εκπλήσσει μουσικά. Η μεγαλύτερη νίκη βέβαια είναι όταν καταφέρνει να αντιμετωπίσει τις ήττες της, να κοιτάξει μπροστά και ν’ αντέξει στον χρόνο».

Από την άλλη, γιατί να αφοσιωθεί κάποιος στη μουσική; «Η ενασχόληση με τη μουσική είναι ένας έρωτας και μια τρέλα. Δεν το κάνεις για τα χρήματα, αλλά για μια απέραντη αγάπη. Δεν περιμένεις τίποτα. Γιατί να ασχοληθείς με τη μουσική (ή γενικότερα με αυτό που αγαπάς); Ο Ρίτσος έλεγε: “Ρώτα τον εαυτό σου. Αν δεν το κάνεις, θα πεθάνεις;

Αν η απάντηση είναι ναι, τότε πρέπει να το κάνεις”». Και πότε ένα γκρουπ σαν εσάς συνειδητοποιεί την αλήθεια στη σύγχρονη μουσική Ελλάδα; «Από το 2007 που κυκλοφόρησε ο πρώτος μας δίσκος μέχρι σήμερα συνεχώς ανακαλύπτουμε νέες “αλήθειες” και βγάζουμε νέα συμπεράσματα. Ενα ελπιδοφόρο συμπέρασμα είναι πως η προσήλωση και η αγάπη πάνω στη μουσική φέρνει θετικά αποτελέσματα και εσωτερική ανταμοιβή. Να μην το βάζετε κάτω ποτέ».