Μουσικά περιοδικά στην Ελλάδα

Δεν είναι μεγάλη στιγμή μόνο για την εφημερίδα μας που έρχεται το «Rolling Stone» στην Ελλάδα και θα βγαίνει με την «Εφ.Συν.» κάθε τελευταίο Σάββατο του μήνα· είναι μεγάλη στιγμή για όλους εμάς που ασχολούμαστε με τη μουσική, τους μουσικόφιλους.

Οχι μόνο γιατί θα μιλάει ελληνικά ένα μεγάλο, ξένο, μουσικό περιοδικό αλλά κι επειδή επιτέλους ανοίγει ξανά η αγορά του μουσικού Τύπου. Αλλάζουν οι εποχές, το καταλαβαίνω· δεν είναι όπως παλιά. Δεν γίνεται η αγορά των περιοδικών να είναι ανθηρή όπως κατά το παρελθόν. Σημεία των καιρών.

Πάντοτε είχαμε μουσικά περιοδικά. Και μάλιστα, μερικά, ήταν πολύ καλά. Οπως το «Ποπ & Ροκ» που στήθηκε από τους Γιάννη Πετρίδη, Κώστα Ζουγρή και Βάσο Τσιμιδόπουλο. «Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε το 1978 και κάλυπτε τη διεθνή και εγχώρια μουσική πραγματικότητα», ενώ η κυκλοφορία του, μετά από πολλές αλλαγές, σταμάτησε το 2010. Προσωπικά το θεωρώ, στην πρώτη του φάση, ως το πιο πλήρες μουσικό περιοδικό που κυκλοφόρησε στη χώρα μας.

Απέναντι από το «Ποπ & Ροκ» υπήρχε ο «ΗΧΟΣ & Hi-Fi» που ήταν πιο ελιτίστικος στα ακούσματά του ενώ περιείχε και πολλά τεχνικά θέματα. «Ο “Ηχος & hi-fi” ήταν το πρώτο μουσικό περιοδικό στα 70s, με πρώτο τεύχος κυκλοφορίας τον Απρίλιο του 1973. Ενα τολμηρό και ταυτόχρονα πρωτοποριακό στην εποχή του εγχείρημα του Κώστα Καββαθά», γράφει σε μια παρουσίαση του περιοδικού ο δημοσιογράφος Γιάννης Αλεξίου.

Σε μια μορφή βγαίνει ακόμα, όπως και το σύγχρονο «Yellow Box» που αποτελεί κάτι αντίστοιχο με τον «Ηχο» σε ύφος και στιλ: «Η πολυτελής έκδοση του “Yellow Box” έρχεται να καλύψει το κενό στον χώρο του ήχου και της εικόνας με μια περιοδική έκδοση υψηλής αισθητικής και ποιότητας. Πολλά reviews συστημάτων ήχου και εικόνας, αποκλειστικές συνεντεύξεις, αφιερώματα, κριτικές δίσκων μουσικής, ταινίες, σειρές, βιβλία!» αναφέρει στην παρουσίασή του.

Εμβληματικό μουσικό περιοδικό ήταν και το «Jazz & Τζαζ». Ξεκίνησε το 1994 και έκλεισε το 2013, 20 χρόνια και 3 μήνες κυκλοφορίας. «Η ιστορία τελείωσε αλλά έμειναν 222 τεύχη, πηγή γνώσης και μουσικό ντοκουμέντο μιας εποχής», έγραφε ένας βασικός συνεργάτης του περιοδικού, ο Κορνήλιος Διαμαντόπουλος. «Συνεκτικό στοιχείο ανάμεσα στους φίλους της τζαζ, υπάρχει και ξεχωρίζει ένα περιοδικό: Το “Jazz & Τζαζ”, του Γιώργου Χαρωνίτη», σημείωνε και το «ΒΗΜΑ».

Δεν ξέρω πόσοι θυμούνται το «ΟΖ» τού, «πού είσαι νιότη που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος», Αντώνη Πανούτσου. Ηταν μουσική εφημερίδα, δεκαπενθήμερη. «Το είχαμε εκδώσει το 1991, αν θυμάμαι καλά, μαζί με τους Αλκη Στεφάνου και Ανδρέα Γιαννακουλόπουλο. Είπαμε να βγάλουμε ένα μουσικό περιοδικό, το οποίο ήταν συμπαθητική έκδοση, αλλά πήγε άπατο. Κυκλοφορούσε τρία-τέσσερα χρόνια», έλεγε ο δημιουργός του στο Rocking.gr.

Εξαιρετική προσπάθεια που θύμιζε το εγγλέζικο Mojo ήταν το «Zoo» του Νίκου Πετρουλάκη. Εβγαλε 21 τεύχη, από το 1997 έως και το 2001. Στην αρχή ήταν ένθετο στο «Ποπ & Ροκ», μετά κυκλοφόρησε αυτόνομο ως διμηνιαίο και τελικά έγινε μηνιαίο.

Μία από τις σοβαρές προσπάθειες των τελευταίων χρόνων ήταν το «Sonik» από τις εκδόσεις ΟΞΥ. Κυκλοφόρησε το 2004 και κρατήθηκε δυνατό και ακμαίο για περισσότερο από 10 χρόνια. «Επιχειρήσαμε να κάνουμε κάτι που πιστεύαμε ότι θα διαφέρει· περιοδικό που πραγματεύεται κυρίως την ξένη μουσική αλλά και τάσεις της ελληνικής πραγματικότητας στηρίζοντας την εγχώρια αγγλόφωνη σκηνή», έλεγε τότε ο εκδότης του Τάσος Βογιατζής.

Στον χώρο του heavy metal δύο ήταν τα περιοδικά που ξεχώρισαν, το «Metal Hammer» κατά κύριο λόγο, αλλά και το «Rock Hard» του Σάκη Φράγκου. Το «Metal Hammer» ξεκίνησε το 1984 και κυκλοφορεί ακόμα και σήμερα. Κάποια στιγμή βγήκε το «Metal Invader» στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και το «Rock On» που το 2005 μετονομάστηκε σε «Rock Hard».

Στον χώρο της ποπ ξεχώριζε τη δεκαετία του ’80 το «Ποπ Κορν». Πρώτο τεύχος του, Μάιος του 1985, με εξώφυλλο τη Madonna και τιμή 100 δραχμές. Ιδού κι ένα από τα θέματά του: «Τι λένε οι djs της Αυτοκίνησης».

Υπήρξαν και πολλοί ακόμα τίτλοι. Με πρώτο-πρώτο το περιοδικό «Μοντέρνοι Ρυθμοί». Ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1964, κράτησε μία εξαετία, περίπου, και στο πρώτο τεύχος του είχε εξώφυλλο τον μεγάλο Johnny Hallyday. Και η «Μουσική» ήταν από τα ιστορικά μουσικά περιοδικά. Το «Audio» είχε πολύ καλό cd με τα καλύτερα τραγούδια του μήνα, το «Lemon» κάλυπτε τη rave κουλτούρα, το «Smash Hits» τα ποπ, ενώ «Vox», «Music Life» και «Voice» ήταν περισσότερο προς το ροκ. Να προσθέσω, τέλος, τα «Μουσικό Εξπρές», «18» και «Τοπ & Στίχοι».

● Εννοείται πως δεν ξεχάσαμε τα μουσικά περιοδικά με την ελληνική μουσική, όπως ήταν το θρυλικό «Δίφωνο» ή ο σπουδαίος «Μετρονόμος» του Θανάση Συλιβού που κυκλοφορεί ακόμα και σήμερα, απλώς εδώ εστιάσαμε στο ξένο ρεπερτόριο.