«Λίγο ακόμα μαζί» με την Κυριακή Μπεϊόγλου

Μια επιλογή από κείμενα της Κυριακής Μπεϊόγλου που δημοσιεύτηκαν στην «Εφημερίδα των Συντακτών» την περίοδο 2016-2018 συγκεντρώνονται στο βιβλίο «Λίγο ακόμα μαζί», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Εύμαρος».

Συνολικά 54 αληθινές ιστορίες που έχει βιώσει ή τις έχουν διηγηθεί άλλοι στην ίδια. Ανθρώπινες καταστάσεις με το προσωπικό της φίλτρο, ατόφιο συναίσθημα, αληθινή ευαισθησία, που αγγίζουν το μυαλό και την ψυχή του αναγνώστη. «Ο χρυσολαίμης», «Ενα λεπτό περιπτερά...», «Ξημερώματα στην Πατησίων...», «Η προξενήτρα», «Η γοητεία της ευγένειας», «Χωρίς φως, χωρίς χαρτί, χωρίς μολύβι», «Ο Μαρξ ανάμεσά μας», «Το μαγικό λεωφορείο», «Η άνοιξη μέσα μας», «Το κορίτσι με τους βασιλικούς»...

Και το τελευταίο που δίνει τον τίτλο στο εξώφυλλο «Λίγο ακόμα μαζί...». Για όταν «φεύγουν» οι γονείς και όλοι σου ζητούν να βιαστείς, γράφει η καλή δημοσιογράφος και συγγραφέας. «Να βιαστείς, κυρίως για να τακτοποιήσεις τις εκκρεμότητες». Για τη στιγμή που πρέπει να αδειάσεις το σπίτι των γονιών. Οι φωνές έχουν σωπάσει, αλλά μιλούν τα αντικείμενα. Ενα ραγισμένο φλιτζάνι, το παλιό ραδιόφωνο, ένα ξυραφάκι στον καθρέφτη του μπάνιου, το «καλό» φουστάνι της μαμάς... «Ολοι σου λένε να βιαστείς. Να πακετάρεις. Οσο γρηγορότερα τόσο καλύτερα για σένα. Να κλείσει η πληγή. Μα κάτι μέσα σου αντιδρά. Κάτι σου λέει πως ούτε σήμερα θα πακετάρεις. Λίγο αργότερα. Λίγο ακόμα μαζί...».

Η Κυριακή Μπεϊόγλου ήταν ήδη στον χώρο της λογοτεχνίας με την «Προίκα της Ευανθίας» πριν τα κείμενά της αρχίσουν να δημοσιεύονται στην εφημερίδα μας από το 2016. Οπως σημειώνει στον πρόλογο του νέου της βιβλίου ο διευθυντής της «Εφημερίδας των Συντακτών», Νικόλας Βουλέλης: «Τα κείμενα της Κυριακής Μπεϊόγλου που περιλαμβάνονται σε αυτό το βιβλίο και έχουν δημοσιευτεί όλα στην “Εφ.Συν.” είναι χρονογραφήματα, μικρές απλές ιστορίες, με επίκεντρο όμως βαθιά ανθρώπινες αξίες (...). Η συγγραφέας τους εμπνέεται από στιγμές της καθημερινότητας, ένα ποίημα, ένα βιβλίο, ένα τραγούδι, για να αποτυπώσει εικόνες, για να μεταφέρει σκέψεις και συναισθήματα. Η επικαιρότητα, μια μικρή απλή ιστορία, γίνονται αφορμή για να αναδειχθούν ιδέες και αξίες, η περιγραφή προσφέρει ψήγματα σοφίας και χαρίζει συνήθως ένα χαμόγελο».

Η συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο της πρώτα απ’ όλα σ’ ένα «έντυπο με ψυχή», την «Εφημερίδα των Συντακτών», και ύστερα στους ήρωες και τις ηρωίδες των ιστοριών της. «Σε αυτούς που είναι ανάμεσά μας και στους άλλους που έφυγαν και δεν πρόλαβαν να δουν την ιστορία τους τυπωμένη στο χαρτί» σημειώνει. «Δεν θα τους ξεχάσω ποτέ όμως, όπως ας πούμε τον “κήρυκα” Βαγγέλη, οδοκαθαριστή του Παγκρατίου, που επί μήνες, πριν πεθάνει, είχε το απόκομμα της εφημερίδας πάντα στο τσεπάκι του».