Στέκομαι σιωπηλή μπροστά στα έργα του Γερμανού εξπρεσιονιστή ζωγράφου και γλύπτη Anselm Kiefer, που παρουσιάζονται μέχρι το τέλος Αυγούστου στην γκαλερί Gagosian στην Αθήνα.
Ως θεατής, παίρνω αρχικά την απόσταση που επιτρέπει ο ίδιος ο χώρος, ώστε να αποκτήσω την πλήρη αίσθηση του έργου, αφού πρόκειται για έξι έργα μεγάλων διαστάσεων.
Αμέσως μετά, τα ίδια τα έργα μας καλούν να πλησιάσουμε εγγύτερα. Να παρατηρήσουμε μια προς μια ξεχωριστά τις λεπτομέρειες που συνθέτουν τις δημιουργίες του μεγάλου ζωγράφου.
Το φθινόπωρο του 2024 -ευτυχής συγκυρία για το φιλότεχνο κοινό, μέσα από το ντοκιμαντέρ ‘Anselm’ και την ποιητική ματιά του σκηνοθέτη Wim Wenders- είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ευαίσθητες πτυχές του έργου του, της βαθύτερης σκέψης που διέπει την ατρόμητη δουλειά του σημαντικού αυτού Γερμανού καλλιτέχνη και να περιηγηθούμε ανενόχλητοι στο αχανές εργαστήριο που έχει επιλέξει να εργάζεται και να δημιουργεί στον Γαλλικό νότο.
Η πνευματική διάσταση των υλικών, δεμένη σφιχτά με τον συμβολισμό, αποτελεί την γραμμή επάνω στην οποία ο Kiefer ακροβατεί αριστοτεχνικά την ώρα που δημιουργεί.
<<Διαλέγω υλικά που έχουν κάτι να μου πουν: Στάχτη, άμμο, μολύβι, χρυσό… Για μένα αποτελούν επιλεγμένα στοιχεία που μέσα τους υπάρχει πνεύμα, που βγάζω και το κάνω ορατό.>>
Το χρώμα που ακουμπά στο τελάρο του ζωγράφου παχύ, σύνθετο τονικά, γενναίο, άφοβο, ανά πάσα στιγμή έτοιμο να εξέλθει από τον καμβά, να ταυτιστεί με τον θεατή, που εκστασιασμένος αγωνίζεται με την πρώτη ματιά να ανιχνεύσει την πολλαπλότητα χρήσης των υλικών. Να αντιληφθεί οπτικά, τις επιφάνειες που κάθε διαφορετικό από αυτά υλικό συνθέτει ξέχωρα, αν ενωθεί μαζί με το άλλο επάνω στο ίδιο τελάρο. Να βιώσει την μαγεία της τέχνης του Kiefer, ένα patchwork μοναδικών υφών, υλικών, αισθήσεων, που καταφέρνουν στο τέλος να λειτουργήσουν ως ένα.
Πως θα αντιδρούσε άραγε ένα παιδί, ως ψυχικό υλικό ενός άγραφου πίνακα, μπροστά στο έργο ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή καλλιτέχνες της εποχής μας;
Κλείνοντας πίσω μου την πόρτα του νεοκλασικού κτιρίου της Αναπήρων Πολέμου, η σκέψη αυτή γεννήθηκε μέσα μου και με ακολούθησε επίμονα για ώρες μετά.
Ο Kiefer και απέναντι μόνο του ένα παιδί, σιωπηλό να κοιτάζει τον βράχο της Cosenza που επιπλέει επάνω στη θάλασσα σαν ένα τρίγωνο ιερό, παντοδύναμο, γένους αρσενικού, δίχως να χάνει πόντο από το ύψος και την σοφία του με τον καιρό, με τα χρόνια…
*Εικαστικός
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας