Εγκαινιάζεται η νέα έκθεση ζωγραφικής του Στέφανου Ζαννή

Στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών εγκαινιάζεται την Πέμπτη (7.00 μ.μ.) η ατομική έκθεση ζωγραφικής του Στέφανου Ζαννή, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Ιουνίου.

Μέσα από μια σειρά έργων, ακρυλικά σε καμβά, βασισμένα σε προσωπικές εμπειρίες από βιωμένους τόπους ο ζωγράφος αναζητά και προβάλλει το στοιχείο της σιωπηλής χαράς μέσα στα πράγματα. 

Από τα τέλη του Οκτωβρίου 2021 βρισκότανε σχεδόν καθημερινά στις Μαρίκες της Ραφήνας ζωγραφίζοντας εκδοχές της παραλίας και των ανθρώπων. Βλέμμα, πνοή και συναισθάνεσθαι. Την ίδια διαδικασία συνέχισε τον χειμώνα στα τοπία της πόλης. 

Ο ίδιος ο δημιουργός σημειώνει ότι δεν μιλά για ατμόσφαιρα κι ούτε ατμοσφαιρικότητα στη ζωγραφική του. «Αναφέρομαι σε πνοή θεωρώντας πως είναι περιεκτικότερη ονομασία ενός ζώντος φορέως μέσα στον οποίο διάγουμε. Και είναι η πνοή ο ενοποιός παράγοντας του συναισθάνεσθαι. Και όσο το νιώθουμε πως η πνοή μάς περιβάλλει και μας διαπερνά γινόμαστε κι εμείς μέρος αυτού του συναισθάνεσθαι. Τα πυκνώματα και τις αραιώσεις των παλμών αυτής της αμφίδρομης σχέσης εργάζομαι. Των αντικειμένων μεταξύ τους και εμού με αυτά». 

Η ιστορικός Τέχνης, Λουϊζα Καραπιδάκη, που επιμελείται την έκθεση, αναφέρει στο κείμενο που τη συνοδεύει το εξής: «Τα έργα του, ζωγραφισμένα στη φύση, είναι εμπνεύσεις μιας δεδομένης χρονικής στιγμής. Αποτυπώνει εικόνες της υπαίθρου με αναπαραστατική διαύγεια και συγκρατημένη αφαιρετική διάθεση, σύμφωνα με την προσωπική του οπτική αντίληψη. Ο Ζαννής απεικονίζει εξωτερικούς χώρους, παραθαλάσσιους ή και αστικούς, εστιάζοντας στη γοητεία του εφήμερου φωτός με τις αέναες χρωματικές εναλλαγές, και ως δεινός γνώστης της χρήσης του χρώματος αποδίδει δεξιοτεχνικά τις σκληρές χροιές του ηλιοβασιλέματος, τη γλυκύτητα των αποχρώσεων του απομεσήμερου, τις διακυμάνσεις του συννεφιασμένου ουρανού και τις χρωματικές αλλοιώσεις του άπλετου μεσημεριανού ήλιου».

Ο Ζαννής σπούδασε στην ΑΣΚΤ ζωγραφική, με καθηγητή τον Ηλία Δεκουλάκο και β΄ πτυχίο χαρακτικής με τον Θανάση Εξαρχόπουλο. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Έχει εργαστεί σε αγιογραφήσεις ναών κυρίως στα διακοσμητικά θέματα και καταπιάνεται με τη σχέση ζωγραφικής και κειμένου στην  Οδύσσεια του Ομηρού από το 1992.