Μια αναδρομική ματιά στην ελληνική γλυπτική του περασμένου αιώνα, από τις πρώτες προπολεμικές έως τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, εποχή κατά την οποία οι αλλαγές που συντελούνται αναπροσανατολίζουν την τέχνη της νεοελληνικής γλυπτικής, μας προσφέρει η έκθεση «Το εργαστήριο του γλύπτη» στο Μουσείο Αλεξ Μυλωνά στο Θησείο.
Μέσα από τα έργα 11 γλυπτών -7 ανδρών και 4 γυναικών- σε μια απόπειρα ισότιμης παρουσίασης γυναικών καλλιτεχνών με σημαντικό έργο, η έκθεση επιχειρεί να δώσει μια ολοκληρωμένη εικόνα της καλλιτεχνικής δημιουργίας από τη σύλληψη ενός έργου μέχρι την υλοποίησή του, εισάγοντάς μας στα «άδυτα» του εργαστηρίου: ένας πάγκος με τα εργαλεία του καλλιτέχνη καταλαμβάνει μια γωνιά στον πρώτο όροφο του μουσείου, κάτω από έναν πίνακα που αναπαριστά το εσωτερικό ενός εργαστηρίου.
Τριγύρω τα εκθέματα από ποικίλα υλικά που έχουν δαμαστεί: πηλός, γύψος, πέτρα, μάρμαρο, μέταλλα, ξύλο, ακόμη και τσιμέντο προδίδουν την απαιτητικότητα στο σμίλεμα της τελικής έκφρασης του καλλιτέχνη. Ταυτόχρονα, τα έργα συνομιλούν μεταξύ τους αναδεικνύοντας σχέσεις μαθητείας, φιλίας και συμπόρευσης των καλλιτεχνών, αλλά και τις συγκλίσεις ή αποκλίσεις στις αναζητήσεις τους.
Η έκθεση δεν αποτελεί μόνο μια ιστορική προσέγγιση σε αυτή τη μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης, αλλά φέρνει στο φως δημιουργίες που εκτίθενται για πρώτη φορά, ενώ μας επανασυστήνει δημιουργούς. Από την αυτοπροσωπογραφία της Σωσώς Χουτοπούλου-Κονταράτου, από την οποία σώζονται λίγα έργα, το «Νυχτοπούλι» της Φρόσως Ευθυμιάδη-Μενεγάκη σε πρόπλασμα από σίδερο, αλλά και στην τελική του μορφή, τις «Μοίρες» της Μπέλλας Ραφτοπούλου, τη «Μήδεια» της «οικοδέσποινας» Αλεξ Μυλωνά.
Τα «Αλογα» του Γιώργου Ζογγολόπουλου σε δυο διαφορετικές χρονικές περιόδους που μαρτυρούν τη διαδρομή του προς την αφαιρετικότητα -σχεδόν κοινή πορεία για τους περισσότερους καλλιτέχνες- απέναντι από τον «Σιδηρουργό» του Κλέαρχου Λουκόπουλου και κοντά στο πρόπλασμα από το βραβευμένο έργο του πρωτοπόρου Λάζαρου Λαμέρα, «Μνημείο για τον Αγνωστο Πολιτικό Κρατούμενο».
Η συνύπαρξη γλυπτών και μοντέλων στα έργα του Γιάννη Παππά, ο «Κάκτος» του Μέμου Μακρή με τη μαχητική διαδρομή που τον έφερε να δημιουργεί στη Βουδαπέστη, οι σωματόμορφες συνθέσεις του Χρήστου Καπράλου και οι κατακόρυφες αιχμηρές φόρμες του Αχιλλέα Απέργη. Σε αυτόν τον κόσμο μάς ξενάγησαν οι περισσότεροι από τους 15 επιμελητές και ιστορικοί τέχνης που συνθέτουν την επιμελητική ομάδα της έκθεσης, μιλώντας μας στα εγκαίνιά της, την περασμένη Πέμπτη, για τους δημιουργούς και τα έργα που προέρχονται από 6 μουσεία και ιδρύματα, ιδιωτικές και οικογενειακές συλλογές. Την έκθεση συμπληρώνει κατάλογος που συμπεριλαμβάνει 13 ακόμη δημιουργούς συνιστώντας ένα σύγγραμμα- πανόραμα στην ιστορία της νεοελληνικής γλυπτικής, ανοίγοντας τον δρόμο και για την επόμενη διοργάνωση. Η τωρινή πάντως πλαισιώνεται και με εκπαιδευτικά προγράμματα και διαλέξεις.
📌 INFO: MOMus - Μουσείο Αλεξ Μυλωνά, πλατεία Αγίων Ασωμάτων 5, Θησείο. Τρίτη, Τετάρτη, Σάββατο, Κυριακή 11:00-19:00. Πέμπτη 11:00-22:00. Σαββατοκύριακα ξεναγήσεις στις 13.30 με το εισιτήριο εισόδου και δήλωση συμμετοχής στο 210 3215717. Διάρκεια μέχρι 11 Σεπτεμβρίου.
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας