Είναι έμπειροι μουσικοί, κυκλοφόρησαν έναν πολύ καλό δεύτερο δίσκο και έχουν ξεκάθαρη άποψη για το πού θέλουν να πάνε τη μουσική τους.
Οι Remade μας μιλούν για την διαδικασία σύνθεσης του “It Was Us” [διαβάστε την κριτική της efsyn city ΕΔΩ], αναλύουν μερικά από τα εγγενή προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανεξάρτητη δισκογραφία και παραγωγή στη χώρα μας όμως δηλώνουν πεπεισμένοι ότι «ένα καλό κομμάτι όμως και μία καλοδουλεμένη μελωδία, θέλω να πιστεύω, αργά ή γρήγορα θα βρουν τον δρόμο τους και θα ακουσθούν...»
Το νέο σας album έχει τον τίτλο “It Was Us”, οπότε… ποιοι ήσασταν και ποιοι είστε;
Είμαστε οι Remade, ο Νίκος Παπαγεωργόπουλος και ο Γιάννης Παπαθεοδώρου. Το album It was Us αποτελείται από 10 πρωτότυπες συνθέσεις με κυρίως ακουστικό χαρακτήρα. Η ιδέα πίσω από τον δίσκο ήταν να πάμε σε μία πιο απλή μορφή ώστε να δοθεί περισσότερος χώρος στις μελωδίες και στην φωνή. Ο τίτλος προφανώς και είναι ανοιχτός σε ερμηνείες, προσωπικά προσδιορίζει το χώρο και τον χρόνο της σύνθεσης αυτών των κομματιών με μία ειλικρινή ικανοποίηση για το τελικό αποτέλεσμα.
Κάτι που γίνεται άμεσα αντιληπτό από την πρώτη ακρόαση είναι ότι εξερευνάτε διάφορες μουσικές φόρμες, με το τελικό αποτέλεσμα, όμως, να έχει μια ολότητα. Πώς προσεγγίζετε τη διαδικασία της σύνθεσης; Υπάρχει από την αρχή κάποια στόχευση ή τα κομμάτια «βγαίνουν» στην πορεία;
Είναι για εμάς πολύ ευχάριστο να αναγνωρίζεται τόσο η ποικιλία των μουσικών μας επιρροών όσο και μία ενότητα στο τελικό αποτέλεσμα. Έχουμε πολλές και διαφορετικές μουσικές επιρροές και συχνά υπάρχει απόκλιση και στις μεταξύ μας προτιμήσεις. Είναι κάτι που το αγκαλιάζουμε, επειδή συμφωνούμε στην βασική ιδέα ότι πάντοτε προέχει το κομμάτι...
Η αρχική ιδέα, εξαρχής, περιέχει την ουσία του κομματιού, οπότε προσπαθούμε να ενορχηστρώσουμε όντας πιστοί στην αρχική πρωτόλεια ιδέα και όχι να απομακρυνθούμε από αυτή.
Στη μουσική μας προσπαθούμε να συνδυάσουμε δυο αντιφατικά στοιχεία. Την πολυπλοκότητα μίας δουλεμένης σύνθεσης, με τον αυθορμητισμό της αντίδρασης. Στις περισσότερες, λοιπόν, περιπτώσεις το βασικό οικοδόμημα είναι η μουσική και οι μελωδίες της φωνής προκύπτουν κατά την πρώτη πρόβα, στο αρχικό άκουσμα, ως η πρώτη ενστικτώδης αντίδραση στη μουσική.
Και τι εξαιρετική δουλειά στις μελωδίες των φωνητικών και το performance. Δίνετε περισσότερη βάση σε αυτόν τον τομέα της σύνθεσης ή εξαρτάται από το τραγούδι;
Ευχαριστούμε πολύ!!! Προσπαθούμε πολύ και αφιερώνουμε σημαντικό χρόνο ώστε το κάθε κομμάτι που ηχογραφούμε να έχει την καλύτερη δυνατή ερμηνεία. Εξαρτάται από το εκάστοτε τραγούδι, κάποιες ιδέες μπορεί να ολοκληρωθούν μέσα σε λίγα λεπτά και άλλες πολλούς μήνες μέχρι να φθάσουν στο επιθυμητό σημείο.
Ένα από τα στοιχεία που για εμένα ξεχωρίζουν είναι η ραδιοφωνική αίσθηση που αφήνει ο δίσκος. Όμως είμαστε στην Ελλάδα. Γιατί στην Ελλάδα τέτοιες δουλειές δεν βρίσκουν καθόλου χρόνο στον «αέρα»; Κλισέ ερώτηση και πρέπει να αποδεχθούμε μια παγιωμένη κατάσταση;
Δυστυχώς υπάρχουν παγιωμένα playlist σε πολλούς σταθμούς και είναι δύσκολο να κερδίσει χρόνο ένα indie συγκρότημα. Παράλληλα είναι λίγοι και οι ακροατές που θα αναζητήσουν νέα ακούσματα και δεν θα αρκεστούν στην «άνεση» του οικείου. Ένα καλό κομμάτι όμως και μία καλοδουλεμένη μελωδία, θέλω να πιστεύω, αργά ή γρήγορα θα βρουν τον δρόμο τους και θα ακουσθούν...
Τουλάχιστον εδώ και αρκετά χρόνια υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι και λιγότερο παραδοσιακά μέσα για να προωθούν οι καλλιτέχνες τη δουλειά τους. Ευτυχώς ή δυστυχώς πιστεύετε;
Προφανώς υπάρχουν θετικά και αρνητικά στοιχεία σε αυτό. Η εύκολη πρόσβαση που έδωσαν τα social media μπορεί να αλλάξει τους κανόνες αλλά παράλληλα συνεχίζει να είναι δύσκολο να ακουστεί κάποιος μέσα στον ωκεανό συγκροτημάτων και δίσκων που είναι διαθέσιμα.
Μία πρωτότυπη ιδέα και μία νέα προσέγγιση σίγουρα όμως θα βοηθήσει έναν καλλιτέχνη να προωθήσει τη μουσική του.
Πέρα από τα 90ς στοιχεία, πέρα από αναφορές σε μπάντες όπως οι Radiohead ή οι REM, σε αρκετά σημεία ο δίσκος έχει μια πιο pop αισθητική. Είναι ο όρος pop τελικά παρεξηγημένος; Τουλάχιστον στη χώρα μας;
Εμείς το θεωρούμε ιδιαίτερα θετικό να έχει η μουσική μας Pop στοιχεία. Μελωδίες και μουσικά μέρη που μπορεί κάποιος να τα αναπαράγει και να τα τραγουδήσει μόλις τα ακούσει. Ειδικά όταν πρόκειται για μια πρωτότυπη σύνθεση. Ίσως το pop συνδέεται λανθασμένα με το απλοϊκό και το πιο ελαφρύ άκουσμα, εμείς πιστεύουμε όμως ότι το να αφαιρέσεις τα «περιττά» και να μείνεις στην ουσία είναι τελικά και το ζητούμενο. Στο τέλος της ημέρας τα καλά κομμάτια αποτελούνται από μέρη που μπορούν να τραγουδηθούν όλα τα μέρη τους και όλα τα επιμέρους όργανα που συμμετέχουν...
Οι Remade εάν δεν κάνω λάθος δεν κάνουν live εμφανίσεις ή, τουλάχιστον, κάνουν ελάχιστες. Είναι τελικά αυτό το project αυστηρά σύνθεσης/ηχογράφησης;
Παλαιότερα ήμασταν πιο ενεργοί στον τομέα των live. Οι πολλές αλλαγές μελών στο γκρουπ όμως, πέρα από τον βασικό πυρήνα, μας προκάλεσε εμπόδια. Αυτό μας οδήγησε στην σκέψη να επικεντρωθούμε στη σύνθεση μέχρι να νιώσουμε την ανάγκη να παρουσιάσουμε ξανά τη δουλειά μας ζωντανά, με νέα μέλη και υπό καλύτερες συνθήκες. Παρουσιάσαμε ζωντανά τον δίσκο μας στα Antart Studios πριν από 1,5 χρόνο και είναι διαθέσιμο στο YouTube. Στην παραγωγή του εγχειρήματος ήταν ο ΄Αλεξ Μπολπασης, στις κάμερες ο Γρηγορακάκης Κωνσταντίνος με τους συνεργάτες του, στα ντραμς ο Μιχαλης Καπηλίδης και στο μπάσο ο Βασιλης Νησόπουλος.
Προσωπικό αγαπημένο του δίσκου το “The Rope”. Ποια είναι η ιστορία πίσω από τους στίχους;
Ίσως το πιο σκοτεινό κομμάτι του δίσκου. Αναφέρεται σε μία εσωτερική πάλη του πρωταγωνιστή, ο οποίος στο τέλος αυτοκτονεί...
Έχετε κάποιες μπάντες ή καλλιτέχνες με τους οποίους θα θέλατε να συνεργαστείτε στο επόμενο album των Remade;
Δουλεύουμε ήδη στον επόμενο δίσκο των Remade και ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε σύντομα να τον μοιραστούμε. Είναι πολλοί οι καλλιτέχνες που παρακολουθούμε με ενδιαφέρον, αλλά προς το παρόν επιλέγουμε δισκογραφικά να κινούμαστε μοναχικά. Εάν παρουσιαζόταν ανάγκη κάποιας συνεργασίας, ως δομικό στοιχείο ενός κομματιού, θα το κάναμε ευχαρίστως, παράλληλα όμως θέλουμε να αποφύγουμε συνεργασίες που απλά θα μας προσέφεραν κάποια μεγαλύτερη απήχηση, ως επικοινωνιακό τρικ.
Συνεργαζόμαστε για άλλη μια φορά με τον Μιχάλη Καπηλίδη ο οποίος είναι εξαιρετικός μουσικός και με τον Άλεξ Μπόλπαση, ο οποίος έχει αναλάβει την παραγωγή του άλμπουμ και το μπάσο. Είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι με το μέχρι στιγμής αποτέλεσμα και ανυπομονούμε να κυκλοφορήσουμε το υλικό.
