Ο κύριος Maxwell Livingston Smith έχει ζήσει πολλές ζωές, παρακολούθησε τις σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές αναταράξεις στην πατρίδα του, την Τζαμάικα -και όχι μόνο-, και με μια καριέρα άνω των 50 ετών φρόντισε όλα αυτά να τα καταγράψει και να τα αναλύσει μέσα από τη μουσική του. Είναι ένας από τους τελευταίους εν ζωή θρύλους της reggae, με τον έντονο και μερικές φορές προκλητικό στίχο, την επιβλητική σκηνική παρουσία και τραγούδια διαχρονικά. Ολο αυτό το καλλιτεχνικό μωσαϊκό θα απολαύσουμε σε Θεσσαλονίκη (αύριο) και Αθήνα (μεθαύριο), στο πλαίσιο της αποχαιρετιστήριας περιοδείας του.
Και ο 80χρονος Max Romeo δηλώνει ακόμη ιδιαίτερα πολιτικός και κινητοποιημένος με τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Πιστεύει ότι η μουσική παραμένει ο δρόμος, όμως ανησυχεί για τη λογοκρισία και τον μεγάλο φόβο των ανθρώπων να βγουν και να διαμαρτυρηθούν ανοιχτά, όπως στο παρελθόν.
Παίρνοντας αφορμή από το σπουδαίο του τραγούδι «Chase The Devil», που έμελλε να γεννηθεί για δεύτερη φορά μέσα από το εκρηκτικό «Out of Space» των Prodigy, τον ρωτήσαμε εάν, πενήντα χρόνια μετά, κατάφερε να διώξει τον διάβολο και ο Max Romeo είναι ξεκάθαρος «αυτή δεν είναι δουλειά μόνο για ένα άτομο. Ομως προσπάθησα», λέει…
● Επισκέπτεστε τη χώρα μας στο πλαίσιο της αποχαιρετιστήριας περιοδείας σας. Ποιο είναι, λοιπόν, το «αντίο» που στέλνει ο Max Romeo στους θαυμαστές του;
Κοίτα, είμαι στον δρόμο για περισσότερο από πενήντα χρόνια, οπότε ήρθε η ώρα να χαλαρώσω και να πω «αντίο» σε αυτόν τον τρόπο ζωής. Θα συνεχίσω να γράφω μουσική, για να απολαμβάνουν οι ακροατές. Οπότε μείνετε δυνατοί και έχετε τον νου σας.
● Περιοδεύετε με τα παιδιά σας. Είναι, πλέον, για εσάς η μουσική οικογενειακή υπόθεση;
Ναι, έτσι είναι. Τα παιδιά μου μεγάλωσαν παρακολουθώντας εμένα να κάνω μουσική και περιοδείες και, αφού αποφάσισαν να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο, προσπαθώ να τους προσφέρω τη μεγαλύτερη στήριξη που μπορώ.
● Θα πρέπει να έχετε πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες μέσα από τη μεγάλη σας καριέρα. Εχετε κάποια αγαπημένη;
Υπάρχουν πολλές ιστορίες και είναι δύσκολο να επιλέξω, όμως πάντα έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου η πρώτη μου περιοδεία στην Αγγλία, το 1969.
● Εχουν περάσει περίπου 50 χρόνια από το εμβληματικό «War in A Babylon». Καταφέρατε να διώξετε τον διάβολο από τη γη;
Οχι, αυτή δεν είναι δουλειά για ένα άτομο μόνο. Προσπάθησα πάντως (γελάει).
● Εχετε υπάρξει αρκετά πολιτικός και προκλητικός στους στίχους σας. Αισθάνεστε το ίδιο ακόμη και τώρα;
Να σου πω την αλήθεια, νομίζω ότι είμαι πιο παθιασμένος αυτή τη στιγμή με το κλίμα που επικρατεί. Είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις τόσα πράγματα να συμβαίνουν και να μη λες τίποτα. Ο μόνος τρόπος να εκφραστώ είναι μέσω της μουσικής μου.
● Η reggae ήταν ένα κίνημα που γεννήθηκε υπό συγκεκριμένες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες. Υπάρχει χώρος στη σύγχρονη εποχή για την ανάδειξη ενός ανάλογου κινήματος;
Δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι κάθονται και επεξεργάζονται τις εμπειρίες τους με τέτοιο τρόπο πλέον. Επίσης, πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλη λογοκρισία και αρκετοί άνθρωποι φοβούνται να μιλήσουν, όπως το έκαναν στο παρελθόν.
● Μια ερώτηση για το τέλος. Ποιοι θα έπαιζαν σε μια reggae dream team;
Είναι πολύ δύσκολο να σου πω, γιατί πολλοί από αυτούς έχουν πεθάνει, αλλά θα βάλω τους Mickey Richards στα ντραμς, Boris Gardiner στο μπάσο, Winston Wright στα πλήκτρα, Bobby Ellis στην τρομπέτα, Mambo Robinson στο τρομπόνι, Ranny Bap στην κιθάρα και Isaiah Thomas (sticky) στα κρουστά.
ℹ️ Ο Max Romeo εμφανίζεται, αύριο, στον Πολυχώρο WE της Θεσσαλονίκης και, την Κυριακή, στο Fuzz Live Music Club της Αθήνας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας