Πυροτέχνημα Κιμούλη;

Και ξαφνικά χθες ένα όνομα έβαλε φωτιά στην πολιτιστική επικαιρότητα. Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής», ο Γιώργος Κιμούλης αναλαμβάνει τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, παρόλο που μέχρι πριν από λίγες ημέρες οι περισσότεροι θεωρούσαν βέβαιη για τη θέση τη Λούκα Κατσέλη. Κι ενώ καμία από τις εμπλεκόμενες πλευρές δεν επιβεβαιώνει ή διαψεύδει την είδηση, ο προβληματισμός πολλαπλασιάζεται.

Το πέρασμα του Κέντρου στο Δημόσιο ούτως ή άλλως έχει δημιουργήσει μια σειρά από σοβαρές αμφιβολίες για το αν η χώρα μπορεί, χωρίς δεκανίκια από το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, να αντέξει την πρόκληση, να διοικήσει με επιτυχία και να ανταποκριθεί στο μέγεθος της προσφοράς.

Σε αυτό το κλίμα αμφισβήτησης και ανησυχίας για το μέλλον μιας τέτοιας δωρεάς, η πιθανή τοποθέτηση στην πιο καθοριστική θέση μιας επιλογής που έχει την κομματική σφραγίδα πολλαπλασιάζει τους τριγμούς.

Σε επικοινωνία που είχαμε με τον Γιώργο Κιμούλη, ο ίδιος δεν άφησε περιθώρια για περαιτέρω εξηγήσεις ή επιβεβαιώσεις. Δεν σχολιάζω φήμες. Και το δημοσίευμα που βγήκε χθες ως φήμη ανέφερε την τοποθέτησή μου στο ΚΠΙΣΝ.

Θα τα πούμε εν καιρώ», ήταν η απάντησή του.

Αλλά δεν ήταν ο μόνος. Το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος επίσης μας δήλωσε «δεν έχουμε κάτι να σχολιάσουμε καθώς δεν υπάρχει κάποια επίσημη ανακοίνωση από την πλευρά του υπουργείου», ενώ, κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών (το οποίο οσονούπω θα είναι το πλέον αρμόδιο για τη διαχείριση του ΚΠΙΣΝ) μας επισήμαναν ότι «δεν έχει βγει ακόμα απόφαση»...

Σχετική δήλωση όμως έκανε και η τομεάρχης Πολιτισμού της Ν.Δ., Ολγα Κεφαλογιάννη:

Οι άνθρωποι που πρόκειται να αναλάβουν θέσεις ευθύνης στο ΚΠΙΣΝ πρέπει να έχουν εξειδικευμένες γνώσεις, αλλά και εύρος δυνατοτήτων, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν με επιτυχία στις πολλαπλές απαιτήσεις του εγχειρήματος και να υπηρετήσουν αποτελεσματικά το δημόσιο συμφέρον... Δεν είναι καιρός ούτε για πειράματα ούτε για συνταγές από το παρελθόν

Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που ο Γιώργος Κιμούλης φιγουράρει ως υποψήφιος για διάφορους κρατικούς πολιτιστικούς οργανισμούς. Υπήρξε από τους φημολογούμενους μνηστήρες για το Εθνικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών, ακόμα και τη θέση του υπουργού Πολιτισμού.

Μπορεί να μην έλαβε τελικά καμία θέση, αλλά είναι ξεκάθαρο πως ο ηθοποιός διατηρεί στενές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την ίδια την υπουργό Πολιτισμού (μην ξεχνάμε πως εκείνος τη σκηνοθέτησε πρόσφατα στην παράσταση «Και τώρα οι δυο μας» στο θέατρο «Μουσούρη»).

Σύμφωνα με το καταστατικό της ΚΠΙΣΝ Α.Ε., το διοικητικό συμβούλιο που θα διοικεί το Κέντρο μετά το πέρασμά του στο ελληνικό Δημόσιο είναι επταμελές και η σύνθεσή του ορίζεται από τρία μέλη που προτείνει η κυβέρνηση, τρία μέλη η Εθνική Λυρική Σκηνή και η Εθνική Βιβλιοθήκη και τον έναν μέχρι στιγμής σίγουρο: τον δήμαρχο Καλλιθέας Δημήτρη Κάρναβο.

Μέχρι στιγμής κανείς από τους παραπάνω οργανισμούς δεν έχει ανακοινώσει τα πρόσωπα που έχει επιλέξει. Το μόνο βέβαιο είναι πως -σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν στην τελευταία κυβερνητική επιτροπή- μέχρι τέλος Φεβρουαρίου που θα γίνει η επίσημη παράδοση του ΚΠΙΣΝ στο ελληνικό Δημόσιο πρέπει να έχουν καταλήξει.

Ωστόσο, ο Γ. Κιμούλης είχε εκφράσει πριν από μερικούς μήνες σε συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.» τις σκέψεις του για τη χάραξη της πολιτιστικής πολιτικής: «Κατ' αρχάς η κυβέρνηση πρέπει να απαλλαγεί, σε ό,τι αφορά τον πολιτισμό, από τη φοβία μην και κατηγορηθεί ότι στρέφεται ενάντια στον ιδιωτικό τομέα, ότι προωθεί δηλαδή τον κρατισμό...

»Η χάραξη της πολιτιστικής πολιτικής οφείλει να κινηθεί μέσα στα πλαίσια της δημόσιας σφαίρας, να μην οδηγηθεί σε οποιοδήποτε είδος ιδιωτικοποίησης ή ιδρυματοποίησης. Η συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα είναι αναγκαία, αλλά αυτή η διαδικασία πρέπει να πραγματοποιείται με όρους και σε συγκεκριμένα πλαίσια.

»Το Δημόσιο να συναντά το ιδιωτικό, χωρίς όμως να κλείνουμε τα μάτια σ' αυτό που ανέκαθεν διακρίνει τον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή τη νεοφιλελεύθερη ιδέα που θεωρεί ως κατάπτυστο οτιδήποτε κρατικό αλλά συγχρόνως εκμεταλλεύεται πλήρως τις παροχές του δημόσιου φορέα».

Ενώ, σε ό,τι αφορά τους λόγους που αρνείται τις πολιτικές θέσεις που του προτείνουν, είχε πει: «Είμαι 60 χρόνων και είμαι ηθοποιός και σκηνοθέτης. Ξέρω τι μπορώ να κάνω και τι όχι.

Δεν θεωρώ ορθό να ασχολούμαι με αντικείμενα που δεν γνωρίζω. Και κανείς δεν θα έπρεπε να ασχολείται, αν δεν έχει σχέση με το όποιο γνωστικό αντικείμενο». Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι αν δεχτεί, θα είναι γιατί αισθάνεται πως έχει την εμπειρία και τη γνώση να διοικεί τη μεγαλύτερη δωρεά που έγινε ποτέ στον πολιτισμό της χώρας...