Ο Άγιος Έρωτας, ο Άγιος Δίκαιος, η Αγία Ελένη η θλιμμένη, ο Άγιος Φυλακισμένος, η Αγία Μάνα η Προσφύγισσα, οι Άγιοι Παιδιά. Φιγούρες ζωγραφισμένες πάνω σε ξύλο με το φωτοστέφανο -σύμβολο της γνώσης κατά τους Πυθαγόρειους.
Στη νέα του έκθεση με τίτλο «Επώδυνες αγάπες / Les amours douloureuses» στο χώρο antisocial μέχρι τις 22 Φεβρουαρίου ο Κάστρο Ντακντούκ, πρόσφυγας από τη Συρία και ο ίδιος έχει γνωρίσει από πρώτο χέρι τον κόσμο των ηρώων αγίων που ζωγραφίζει και δεν είναι άλλοι από τους ταλαιπωρημένους, τους αδικημένους και τους αντάρτες, απλοί άνθρωποι, πρόσωπα στα οποία απευθύνεται η αγάπη του και για τα οποία ο ίδιος πονά βλέποντας την οδύνη τους.
Θεωρώντας τον έρωτα «ένα από τα πιο βασικά ανθρώπινα στοιχεία, που μας θυμίζει ότι είμαστε άνθρωποι», το τίμημα για τη συμφιλίωση με τον κόσμο, που ωστόσο ενέχει το στοιχείο του πόνου. Ο Έρως, τέκνο του Πόρου και της Πενίας, υπήρξε, κατά την αρχαιότητα, ο εγγυητής της συνέχειας των ειδών και της εσωτερικής συνοχής του Κόσμου, ενώ, όπως διαβάζουμε στο κείμενο της Μάρας Κτενά που συνοδεύει την έκθεση, αυτό το πολυσυζητημένο θέμα και θεμέλιο της ανθρώπινης ύπαρξης, στη συνάντησή του με τον ψυχαναλυτή Ζακ Λακάν πήρε τον ορισμό «Αγάπη είναι να δίνεις αυτό που δεν έχεις»: για να τεθεί με αυτόν τον τρόπο στο επίκεντρο της αγάπης η έλλειψη. «Με άλλα λόγια, απαραίτητη προϋπόθεση για να αγαπήσει κανείς είναι να αποδεχθεί ότι κάτι του λείπει και αυτό που του λείπει, το αναζητά στον άλλο. Το πρόβλημα της αγάπης, όμως, είναι ότι υπάρχει μια ασυμμετρία ανάμεσα σε αυτόν που αγαπά και αυτόν που αγαπιέται. Μόνη λύση σε αυτό είναι η μεταφορά, να έρθει ο ένας στη θέση του άλλου» όπως σημειώνει η κ. Κτενά τις προϋποθέσεις για να προκύψει το «θαύμα».
Για τον ίδιο τον καλλιτέχνη, «η αγάπη είτε αληθινή είτε ψεύτικη, πάντα πονά»: τα έργα του είναι γεμάτα θλίψη και στέρηση αφού όπως λέει «ποτέ δεν καταφέρνουμε να ζήσουμε τον έρωτα ολόκληρο, πάντα διψάμε γιατί ποτέ δεν ζούμε τον πλήρη έρωτα» – και αυτό προκαλεί την οδύνη του ερωτευμένου.
Ο Κάστρο σε αυτά του τα έργα επιστρατεύει την τεχνική της αγιογραφίας με υλικά το ξύλο, την αβγοτέμπερα και τα φύλλα χρυσού. Προσδίδοντας χαρακτηριστικά αγίων στους ταλαίπωρους πρωταγωνιστές του λες για να τους αποδώσει την αίσθηση της γαλήνης που έπεται της οδύνης κι ακόμη σε μια προσπάθεια να προκαλέσει στον θεατή τον σεβασμό που απευθύνεται σε έναν άγιο, σε έναν οποιονδήποτε βασανισμένο άνθρωπο.
Ο Kastro Dakdouk (γεν.1969) είναι εικαστικός και ακτιβιστής με καταγωγή από τη Συρία. Άφησε ανολοκλήρωτες τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών της Δαμασκού. Το 1989 ήρθε στην Ελλάδα και έζησε για 17χρόνια στην Κρήτη. Το 2006, μετακόμισε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται έως και σήμερα. Ως εικαστικός, δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στον κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα του έργου του. Ως ακτιβιστής, συνεισφέρει πρακτικά σε δράσεις σχετικά με την προσφυγιά και τον πόλεμο. Ο Κάστρο είναι επίσης,
συνιδρυτής των Χωραφιών της Αλληλεγγύης. Έχει πραγματοποιήσει 18 ατομικές εκθέσεις.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
antisocial (Λεωκορίου 8, Ψυρρή, μέσα στη στοά)
Τετάρτη έως Σάββατο 18:00 - 22:00 μέχρι τις 22 Φεβρουαρίου
Επώδυνες αγάπες / Les amours douloureuses
του S. Kastro Dakdouk
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας