Το Φεστιβάλ που μετέτρεψε το νησί σε ανοιχτή σκηνή!

Ήταν η τρίτη χρονιά του φέτος. Το «Φεστιβάλ στη Σαμοθράκη» (21-24/06) ολοκληρώθηκε με επιτυχία, με κόσμο πολύ, με υπέροχα δρώμενα. Η Σαμοθράκη θεωρείται ακριτικό νησί, δεν είναι εύκολη η πρόσβαση, ούτε φθηνή. Ταυτόχρονα, πρόκειται για ένα πραγματικά μοναδικό νησί, τόσο ως προς τη γεωμορφολογία του όσο και ως προς την ιστορία του. Ένα νησί πανέμορφο, άγριο, με ιδιαίτερη ενέργεια (άρα) και ιδιαίτερους ανθρώπους. Δύο τέτοιοι άνθρωποι, δίχως να κατάγονται από εκεί όμως, με διεθνή εμπειρία, καθώς εχoυν ζήσει και δημιουργήσει στο εξωτερικό, δύο κοπέλες αποφάσισαν να ξεκινήσουν εκεί ένα Φεστιβάλ και πέτυχαν κάτι που λίγα (και πιο μεγάλα) Φεστιβάλ κατορθώνουν: να γίνει πλήρως αποδεκτό από τους ντόπιους, χωρίς να εργαλειοποιεί τον τόπο. Είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος του «Ένα Φεστιβάλ στη Σαμοθράκη», αλλά και για τη Σαμοθράκη. Με σεβασμό και αγάπη για τον τόπο που αναδεικνύει και όπου ταυτόχρονα φιλοξενείται. Όλο αυτό μέσω της Τέχνης φυσικά, της πιο άμεσης οδού προς το ωραιότερο του ανθρώπου.

Το ξέρουν καλά αυτό οι Βένια Σταματιάδη και Ελένη Αποστολοπούλου, οι επικεφαλής της διοργάνωσης. Δύο κορίτσια που έχουν εμπειρία από παραστάσεις στο εξωτερικό, με αντίστοιχες σπουδές, κυρίως στη Γαλλία. Δεν είναι τυχαίο πως τα έχουν καταφέρει τόσο καλά, που για ακόμα μια χρονιά το «Ένα Φεστιβάλ στη Σαμοθράκη» τιμήθηκε με το EFFE Label, μία ευρωπαϊκή διάκριση για φεστιβάλ που πρωτοπορούν στην τέχνη, την συμπερίληψη και την εξωστρέφεια.

«Το ''Ενα Φεστιβάλ στη Σαμοθράκη" πήρε πρώτη φορά σχήμα στο μυαλό μας μας το 2021», μάς λέει η Βένια Σταματιάδη. «Προέκυψε από έναν συνδυασμό φαντασίας, τρέλας, καλοκαιριού, αγάπης, τύχης και αλκοόλ. Το 2022, τον Μάρτιο, έγινε πράξη και φέτος, τον Ιούνιο του 2024, έκλεισε τα τρία του χρόνια, πιο καλοκαιρινά, πιο ανοιχτά... Φέτος είδαμε δράσεις μέσα στο δάσος της Πλατιάς, στα ιαματικά λουτρά, στο παλιό σχολείο των Θέρμων. Κάπως είχαμε φανταστεί και θέλαμε το φεστιβάλ μας να μετατρέπει το νησί σε ανοιχτή σκηνή, αξιοποιώντας το τόσο πλούσιο φυσικό τοπίο σαν χώρο σκηνικής έμπνευσης και δημιουργίας. Και αυτό φέτος έγινε πραγματικότητα.

Η φετινή, λοιπόν, χρονιά του Φεστιβάλ ήταν παραπάνω από μία ακόμα χρονιά στη σειρά. Ήταν χρονιά μεγαλώματος, ανοίγματος, πλησιάσματος της πραγματικότητας στη φαντασία κι αυτή που όρισε την ταυτότητα και την κατεύθυνση του Φεστιβάλ μας... Σε όλο αυτό δεν μπορώ να παραθέσω άλλον άνθρωπο πρώτο, παρά την Ελένη Αποστολοπούλου, my partner in crime, το καλύτερο δίδυμο που θα μπορούσα ποτέ να ευχηθώ. Οπότε, θα πάρω λίγο τον ρόλο του δημοσιογράφου και θα τη ρωτήσω εγώ: Ελένη, με ποια λόγια θα ήθελες να κλείσεις το φετινό Φεστιβάλ;».

«Νιώθω πολύ τυχερή που συμμετέχω σε αυτό το ιδιόμορφο πολιτιστικό εγχείρημα, μαζί με τη Βένια και τον Αντώνη, δυο ανθρώπους που δουλεύουνε πολύ σκληρά για να φέρουνε πολιτιστικές δράσεις στο μεθοριακό αυτό νησί», απαντάει η Ελένη Αποστολοπούλου. «Επίσης, Ηλέκτρα, Ειρήνη, Υψιπύλη, Δανάη, Αναστασία, Κώστα, Χρήστο, Τριανταφυλλιά, Μαίρη, Νεφέλη, Χάρη, Γεωργία, Φιλαρέτη, Μανώλη, Ορέστη, το ότι η φετινή φεστιβαλική χρονιά κλείνει με εσάς να είστε πλέον συνοδοιπόροι, είναι μία μεγάλη στιγμή χαράς. Εκείνο που εύχομαι λοιπόν είναι να ανταμώσουμε ξανά στη Σαμοθράκη», καταλήγει.

«Και κάπως έτσι η Ελένη δίνει πάσα στους φετινούς συμμετέχοντες, που κάποιοι από αυτούς μάς έγραψαν δυο λόγια για το φετινό Φεστιβάλ», συνεχίζει η Βένια. «"Εκεί για μια στιγμή σαν σε παραμύθι", απάντησε η Φιλαρέτη Πεντούση, τελειόφοιτη του Β' έτους της δραματικής σχολής του ΚΘΒΕ, που συμμετείχε στην παράσταση "Έπεα Πτερόεντα", μαζί με τον Χάρη Αραμπατζή, υπό την καθοδήγηση της Ηλέκτρας Καρτάνου, της οποίας τα λόγια παραθέτω παρακάτω: "Τι ήταν για μένα το φεστιβάλ της Σαμοθράκης; Μια ερώτηση μού έρχεται στο νου: Οι ωραίοι άνθρωποι κάνουν έναν όμορφο τόπο πανέμορφο ή ένας όμορφος τόπος κάνει τους ωραίους ανθρώπους ακόμη πιο ωραίους;". Κι η Γεωργία Πιερρουτσάκου συνέχισε: "Τι γεύση μου άφησε η εμπειρία της παράστασής μας "λύκαινα"; Την πιο γλυκιά. Σα μαλλί της γριάς, ζάχαρη που λιώνει στο στόμα, λούνα παρκ στα 90's, ξεγνοιασιά, αυθεντικότητα και ομορφιά!". Για το κλείσιμο, άφησα την Υψιπύλη Σοφιά και τη Δανάη Αρσενία Φιλίδου, ηθοποιούς της παράστασης "Συνελήφθη μαϊμού που δεν χωρούσε πουθενά": "Η εμπειρία μας στο φεστιβάλ θα μας μείνει αξέχαστη για πολλούς λόγους", λέει η Υψιπύλη. "Πρώτα απ' όλα, οι άνθρωποι που το διοργανώνουν, λειτουργούν με απόλυτη φροντίδα και αγάπη. Έπειτα, τα μέρη που αξιοποιούνται - σ' αυτό το μυστηριακά όμορφο νησί - παίρνουν ξανά ζωή με έναν άλλο τρόπο και οι δημιουργοί καλούνται να εναρμονιστούν με το τοπίο, έξω από τα όρια των αυστηρά θεατρικών ή συναυλιακών χώρων. Οι άνθρωποι της Σαμοθράκης αγκάλιασαν με μεγάλη ζεστασιά αυτό το πολιτιστικό γεγονός κι αυτό φέρνει για άλλη μια φορά στον νου ότι η τέχνη οφείλει να υπάρχει ισότιμα και στην επαρχία". Όσο για την Δανάη Αρσενία Φιλίδου, εκείνη σχολιάζει: "Τι είναι το φεστιβάλ; Μία μεγάλη αγκαλιά. Που δεν την περίμενες. Στο νησί που όλα τα συναισθήματα μοιάζουν πρωτόλεια, ίσως αρχέγονα, αυτό το φεστιβάλ αναδεικνύει τον τόπο χωρίς να προσπαθεί να του επιβληθεί. Μακάρι να το γνωρίσουν περισσότεροι καλλιτέχνες".

Έτσι κλείνουμε λοιπόν κι εμείς για φέτος», λέει η Ελένη Αποστολοπούλου, «με την ικανοποίηση ότι, αν μη τι άλλο, οι κόποι πιάνουν τόπο, το Φεστιβάλ μας προχωράει, με την ελπίδα η ευχή της Δανάης να γίνει πραγματικότητα: Να το γνωρίζουν κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι συνοδοιπόροι - καλλιτέχνες. Και του χρόνου!».

Και του χρόνου λοιπόν κι από εμάς!