Ενα «Κουνούπι» στο σπίτι του Γιάννη Βογιατζή

«Μπορείτε να με ρωτήσετε ό,τι θέλετε, ό,τι αισθάνεστε. Δεν προσβάλλομαι από τις λέξεις. Με ενδιαφέρει η πραγματικότητα. Να λέτε ό,τι αισθάνεστε. Γιατί όταν κάνετε το αντίθετο λέγεται υποκρισία και μετά πάμε στην υποκριτική. Η οποία είναι μεγάλη τέχνη αλλά ορισμένοι τη χρησιμοποιούν και καλλιεργούν μια εικόνα για τον εαυτό τους την οποία δεν τη δικαιούνται».

Ετσι υποδέχτηκε ο ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής τη συντακτική ομάδα της εφημερίδας «Το Κουνούπι» του 1ου Δημοτικού Σχολείου Νέου Ψυχικού. Συνεπώς όταν μιλάμε για τη συντακτική ομάδα αυτής της εφημερίδας αναφερόμαστε σε μαθητές του Δημοτικού και στον δάσκαλό τους Γιώργο Θεοδοσίου που ήταν κι εκείνος ο οποίος πρωτοείχε το 2006 την ιδέα για μια τέτοια ετήσια έκδοση που θα περιλαμβάνει κείμενα, ζωγραφικές των μαθητών, αλλά και κάθε φορά μια κεντρική συνέντευξη την οποία θα κάνουν τα ίδια τα παιδιά.

Και πράγματι η ιδέα υλοποιήθηκε τότε και το «Κουνούπι» μέτρησε έκτοτε χρόνια και εκδόσεις και συνεντεύξεις με σπουδαίους δημιουργούς και καλλιτέχνες όπως οι: Κική Δημουλά, Μάνος Ελευθερίου, Κώστας Τσόκλης, Δόμνα Σαμίου, Κώστας Βουτσάς, Θάνος Μικρούτσικος, Χρήστος Χωμενίδης, Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Αλκη Ζέη, Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Ηλίας Λογοθέτης, Βασίλης Βασιλικός, Βασίλης Παπαβασιλείου, Σταύρος Ξαρχάκος, Γιώργος Κουμεντάκης κ.ά. Οι μαθητές μεγάλωναν και εναλλάσσονταν, η έκδοση όμως παραμένει για να υποδέχεται τους καινούργιους υποψήφιους «δημοσιογράφους» και για να τους ανοίγει αυτή την πόρτα στην τέχνη και στη γνώση, αλλά και στην ελευθερία της σκέψης και του (δημοκρατικού) δικαιώματος στην ερώτηση.

Να, λοιπόν, πώς έφτασε η συντακτική ομάδα του τεύχους του 2022 -που κυκλοφόρησε τον περασμένο Δεκέμβριο- στο σπίτι του καλού ηθοποιού Γιάννη Βογιατζή και να πώς εκείνος, ανοιχτός και τρυφερός με τα παιδιά, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις τους και τους αφηγήθηκε απλά αλλά συναρπαστικά τους σταθμούς της ζωής του.

Ξεκίνησε βέβαια απ’ την αρχή αρχή: «Πότε και πώς ξεκίνησε η καριέρα σας;», τον ρώτησαν τα παιδιά. «Ξεκίνησε -είπε ο ηθοποιός- από το σχολείο όταν είπα το πρώτο μου ποίημα. Κι ήμουν όλος ζωή και ενέργεια, ενάργεια να το πούμε καλύτερα. Απαγγέλλω και αισθάνομαι.

Ο καλός ηθοποιός πρέπει πρώτα να αισθάνεται και μετά να τολμήσει να ερμηνεύσει». «Και μετά;». «Μετά πήγα στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Οταν μπήκα μέσα», εξομολογήθηκε, «άρχισα να φωνάζω “Αρχή στην πάσα συμφορά, δέσποινα, κάποια θεϊκή κατάρα…” από τους “Πέρσες” του Αισχύλου. Και μου λέει ο μέγας Ροντήρης: “Για στάσου, σε παρακαλώ, τι κάνεις τώρα εδώ;”. “Μου είπανε να παίξω”, του είπα. “Δηλαδή τι θα πει να παίξω;” “Να το πω έτσι θεατρικά”. “Το πραγματικό θεατρικό δεν είναι αυτό, είναι το άλλο. Πες μου τι αισθάνεσαι”. Εξεταστική επιτροπή ήταν ο Ροντήρης, ο Μελάς, ο Τερζάκης. Τέρατα. Και λέω εγώ το ίδιο κείμενο όπως το αισθανόμουν. Μου λέει ο Ροντήρης “κάτσε εκεί στην καρέκλα”. Λέω από μέσα μου, τώρα θα με σκοτώσουνε. “Το είπα όπως το αισθανόμουν”. “Το προηγούμενο τι ήταν;”. “Απαγγελία”. “Συμμετείχες σε αυτό που είπες;”. “Οχι, απλώς το απήγγειλα”. “Το θέατρο δεν έχει σχέση με την απαγγελία, έχει με την πραγματικότητα”, μου λέει, “κάτσε εκεί και άκου”.

Και άκουσα όλες τις εξετάσεις, ήξερα ότι είχα πετύχει...». Κάνει και βαθιές εξομολογήσεις ο ηθοποιός. Απαντάει π.χ. στην ερώτηση «ποιος ήταν ο καλύτερος ρόλος σας στον ελληνικό κινηματογράφο;»: «Δεν έχω παίξει σπουδαίους ρόλους στον ελληνικό κινηματογράφο. Δεν έχω παίξει κάτι σπουδαίο απολύτως. Ηταν επιφάνεια όλα, δεν ήταν ουσιαστικά έργα, μεγάλα έργα για να μπορείς να έχεις ερμηνεία. Γιατί ερμηνεία κατά τη δική μου άποψη είναι ταύτιση. Πρέπει να ταυτιστείς με τον ρόλο, να είσαι ο ρόλος, όχι να παίζεις τον ρόλο. Αυτός που σε βλέπει να πει αυτός είναι ο μπακάλης, αυτός είναι ο πονεμένος πατέρας. Πρέπει να είσαι ο ρόλος. Εγώ πάντα ταυτιζόμουν με τον ρόλο. Γι’ αυτό έκανα καριέρα από τους κριτικούς. Και τους ευχαριστώ γι’ αυτό».

Και λέει κι άλλα ο Βογιατζής σ’ αυτό το εκατέρωθεν πολύτιμο μάθημα που θυμίζει στους συνεντευξιαζόμενους την αμεσότητα και την ανιδιοτέλεια της παιδικής απορίας αλλά και του παιδικού θαυμασμού και διδάσκει τα παιδιά να μη φοβούνται να εξερευνούν τον κόσμο και τη ζωή.

Εκτός από τη συνέντευξη του Γιάννη Βογιατζή το πρόσφατο «Κουνούπι» είναι γεμάτο παιδική φαντασία καθώς όλα τα τμήματα του σχολείου βοήθησαν στη δημιουργία του με κείμενα, έρευνες και ζωγραφιές. Η εκτύπωση της εφημερίδας πραγματοποιήθηκε με χορηγία του Δήμου Φιλοθέης-Ψυχικού και τη συντακτική ομάδα αποτέλεσαν οι μαθητές Εμμανουέλα Ζωγραφάκη, Νικολέτα Κουρλιμπίνη, Δημήτρης-Αγγελος Μπάζος, Νίκος Σιμητόπουλος.