Από το ΕΣΠΑ 3,7 εκατ. ευρώ για την πιλοτική λειτουργία του «Ακροπόλ»

Το ποσό των 3,7 εκατομμυρίων ευρώ εξασφαλίζει το υπουργείο Πολιτισμού για την πιλοτική λειτουργία του «Ακροπόλ». Οπως ενημέρωσε χθες το γραφείο του υφυπουργού Πολιτισμού, αρμόδιου για θέματα Σύγχρονου Πολιτισμού, Νικόλα Γιατρομανωλάκη, εγκρίθηκε και εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ η «Οργάνωση και πιλοτική λειτουργία του Κέντρου Πολιτισμού και Δημιουργίας ΑΚΡΟΠΟΛ». Δυόμισι χρόνια μετά την ανάληψη της νέας πολιτικής ηγεσίας και ενάμιση χρόνο μετά την ψήφιση του νόμου (Ιούλιος 2020) η πιλοτική λειτουργία του αναρτήθηκε στη Διαύγεια με ημερομηνία 18/3/22! Σκοπίμως ή αφελώς χαμένο τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;

Και το ερώτημα είναι: ο υφυπουργός θα προλάβει να δρομολογήσει τις απαραίτητες διαδικασίες ώστε να προχωρήσουν οι διαγωνισμοί, να εκτελεστούν οι παραγγελίες ή θα έχουμε απευθείας αναθέσεις; Οι εκδηλώσεις και οι δράσεις της πιλοτικής λειτουργίας έχουν διάρκεια μέχρι τον Δεκέμβριο του 2023. Για να υπάρξει εκταμίευση χρειάζεται διοικητικό συμβούλιο (ορίστηκε άρον άρον μεταβατική διοίκηση, όπως γράψαμε στην «Εφ.Συν.» στις 17/3), οικονομική υπηρεσία κ.ο.κ. Ακόμα κι αν οι εκλογές γίνουν στην ώρα τους (όπως λέει ο πρωθυπουργός), τα χρονοδιαγράμματα θα είναι σε τεντωμένο σκοινί με τον κίνδυνο των απευθείας αναθέσεων ορατό. Να θυμίσουμε ότι η τέως υπουργός Πολιτισμού, Μυρσίνη Ζορμπά, είχε αφήσει έτοιμο το σχέδιο νόμου για τη λειτουργία του «Ακροπόλ» το καλοκαίρι του 2019, αλλά η νυν πολιτική ηγεσία αρνήθηκε να το φέρει προς ψήφιση.

Αντιθέτως χάθηκε χρόνος και τελικά παρουσίασε ως «φρέσκια» ματιά το δικό της νομοσχέδιο διατηρώντας ορισμένα σημεία στο ακέραιο, αλλά παραλείποντας οποιασδήποτε οραματική πολιτική για τον σύγχρονο πολιτισμό και τους ανεξάρτητους καλλιτέχνες.

Χωρίς κανένα χρονοδιάγραμμα (όπως συνηθίζει το ΥΠΠΟΑ) το έργο, σύμφωνα με την ανακοίνωση, αφορά:

◆ προμήθεια εξοπλισμού (τεχνολογικού, εκθεσιακού, γραφειακού και επίπλωσης κ.ά.),

◆ εκπόνηση συμπληρωματικών μελετών,

◆ προσλήψεις του αναγκαίου ΙΔΟΧ προσωπικού για την αρχική λειτουργία του φορέα,

◆ υλοποίηση των πρώτων θεματικών εκθέσεων αλλά και των δύο μόνιμων εγκαταστάσεων για το έργο του Σωτήριου Μαγιάση, αρχιτέκτονα του Acropole Palace, και για τον ρόλο του κτιρίου στα ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973,

◆ οργάνωση ποικίλων εκδηλώσεων και πολιτιστικών δράσεων κατά το διάστημα της πιλοτικής λειτουργίας.

Το ποσό των 3,7 εκατ. ευρώ θα δαπανηθεί δηλαδή για εξοπλισμό, επίπλωση κ.ο.κ., για μια μουσειογραφική μελέτη για μόνιμη έκθεση και 3 περιοδικές, την πρόσληψη υπαλλήλων που δεν γνωρίζουμε πόσοι και τι ειδικοτήτων θα είναι, τις εκδηλώσεις της πιλοτικής λειτουργίας. Ολα πρέπει να τρέξουν άμεσα. Τα χρήματα είναι πολλά και ευχόμαστε να υπάρξει η πρέπουσα διαχείριση, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο αρχικός προϋπολογισμός για την ανακατασκευή του κτιρίου (Ιούλιος 2013) ήταν 14 εκατ. ευρώ., ενώ για τη δεύτερη φάση της αποκατάστασης (2016) δαπανήθηκε λίγο περισσότερο από 1 εκατ. ευρώ.

Να θυμίσουμε ότι το νομοσχέδιο είχε ψηφιστεί τελικά όπως είχε δημοσιευτεί στη δημόσια διαβούλευση, χωρίς να τροποποιηθούν σημεία που είχαν αποτελέσει σημεία τριβής των ανθρώπων του σύγχρονου πολιτισμού οι οποίοι έχουν πληγεί από την κρίση της πανδημίας. Ενα νομοσχέδιο ωστόσο χωρίς όραμα και συμπερίληψη. Για παράδειγμα η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) είχε ζητήσει στο άρθρο 2 που αφορά τους Σκοπούς να υπάρξει μέριμνα «με στόχο την άρση των εμποδίων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία ως κοινό, καλλιτέχνες, δημιουργοί και εργαζόμενοι». Κάτι που δεν συνέβη φυσικά και το μόνο που προβλέπεται είναι εκπαιδευτικά προγράμματα για ανθρώπους με αναπηρία.

Το δελτίο Τύπου του υφυπουργού κ. Γιατρομανωλάκη αναφέρει ότι οι «κύριοι στόχοι του ΑΚΡΟΠΟΛ είναι η στήριξη, ανάπτυξη και ανάδειξη του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, καθώς και η δικτύωση των επαγγελματιών του Πολιτιστικού και Δημιουργικού Τομέα μεταξύ τους, αλλά και με φορείς του εξωτερικού, που θα προσφέρει ευκαιρίες διασύνδεσης, εξωστρέφειας και προβολής, δίνοντας με τον τρόπο αυτό ώθηση στην ανάπτυξη της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας στην Ελλάδα, αλλά και στη διεθνή παρουσία της στο εξωτερικό». Ωστόσο τη μερίδα του λέοντος στον νέο φορέα λαμβάνουν οι διαδικασίες προβολής, διαχείρισης και ανάπτυξης επιχειρηματικών δεξιοτήτων, η νοοτροπία των μάνατζερ, αφήνοντας στο περιθώριο την ανεξάρτητη καλλιτεχνική παραγωγή και τις ίσες, χωρίς διακρίσεις, ευκαιρίες στους νέους καλλιτέχνες.