«Τρεις αρχαίες πόλεις ζωντανεύουν»

Τρεις πόλεις-σταθμοί της αρχαίας Κρήτης ζωντανεύουν μέσα από 500 σπάνια εκθέματα που συνθέτουν την εικόνα της καθημερινής ζωής, τις λατρευτικές συνήθειες, τις αξίες και τον πολιτισμό τους.

Ακμασαν, απέκτησαν φήμη σ’ όλο τον τότε κόσμο, κατακτήθηκαν από εχθρούς ή καταστράφηκαν από φυσικά φαινόμενα, έπεσαν στη λήθη και αναδύθηκαν, τελικά, από τις αρχαιολογικές ανασκαφές κατά τα σύγχρονα χρόνια.

«Κρήτη. Αναδυόμενες πόλεις: Απτερα-Ελεύθερνα-Κνωσός. Τρεις αρχαίες πόλεις ζωντανεύουν», τιτλοφορείται, λοιπόν, η έκθεση που διοργανώνουν (12 Δεκεμβρίου 2018 έως 30 Απριλίου 2019) το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης μαζί με τις Περιφερειακές Διευθύνσεις του υπουργείου Πολιτισμού, τις Εφορείες Αρχαιοτήτων Χανίων, Ρεθύμνου και Ηρακλείου.

Είναι βέβαιο ότι η έκθεση θα ελκύσει χιλιάδες Ελληνες και ξένους επισκέπτες καθώς το αφήγημα θα αναπτυχθεί μέσα από 500 εκθέματα, αρχαιότητες κάθε είδους από τις τρεις πρωτεύουσες πόλεις της «Εκατόμπολης» Κρήτης, πολλά εκ των οποίων παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό.

Ορισμένες από τις αρχαιότητες ξεχωρίζουν μέσα από τις προσωποποιημένες ιστορίες που τις συνοδεύουν, ενώ είναι η πρώτη φορά που τόσο πολλά αρχαία αντικείμενα φεύγουν από τον γενέθλιο τόπο τους, την Κρήτη, για μια περιοδική έκθεση, η οποία περιγράφει τη ζωή της Απτέρας, της Ελεύθερνας και της Κνωσού από τη γέννησή τους, την εξέλιξη, την εγκατάλειψή τους ώς τη σύγχρονη εποχή, αναδεικνύοντας τα ευρήματα που ήρθαν στο φως από τις ανασκαφές και τις έρευνες.

Οπως αναφέρει ο διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, καθηγητής Νίκος Σταμπολίδης:

«Η έκθεση ασχολείται με πόλεις που έπαψαν να ζουν και λησμονήθηκαν, εκτός ίσως από το όνομά τους που έμεινε στη μνήμη, συχνά παραφθαρμένο. Αυτές που πέθαναν και ξεχάστηκαν αλλά ανασύρθηκαν από τη λήθη μέσα από την αχλύ του μύθου και της ιστορίας, από ανθρώπους που δεν ξεχνούν, από νοσταλγούς που γύρισαν πίσω, που θυμήθηκαν, που αναζήτησαν μέσα από την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για το παρελθόν ή για ποικίλους άλλους λόγους: τους χαρτογράφους, τους περιηγητές, τους ιστοριοδίφες, τους φυσιοδίφες. Για ανθρώπους “αναγεννησιακούς”. Για πόλεις που αναδύθηκαν και συνεχίζουν να αναδύονται και ξαναζωντανεύουν μέσα από τα χέρια των αρχαιολόγων, των εργατών, των τεχνιτών, των φοιτητών. Μέσα από όλους εκείνους που ηθικά και υλικά βοηθούν σε αυτή την ανάσυρση: της ίδιας της πολιτείας, ιδρυμάτων, οργανισμών, ιδιωτών… Πόλεις που “αναγεννώνται”, πόλεις που ξαναζωντανεύουν και ξανανασαίνουν μέσα από “κατοίκους” που δεν τις κατοικούν, αυτούς που ονομάζονται επισκέπτες…».

Η διοργάνωση υλοποιήθηκε με τη συνεργασία των Αρχαιολογικών Μουσείων Ηρακλείου και Ρεθύμνου, του Πανεπιστημίου Κρήτης-Κέντρο Μελέτης Μουσείου Αρχαίας Ελεύθερνας, με τη σύμπραξη ιδρυμάτων όπως η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών-Γεννάδειος Βιβλιοθήκη, το Ιδρυμα Σύλβιας Ιωάννου, το Μουσείο Μπενάκη και με την υποστήριξη της Περιφέρειας Κρήτης.