Το μείζον δεν είναι ασφαλώς τα πορίσματα του κάθε εμπειρογνώμονα· το θέμα είναι να πάει φυλακή ή, τέλος πάντων, σπίτι του αυτό το πολιτικό ανδρείκελο –το βδέλυγμα– που ακούει στο όνομα Κώστας Αχ. Καραμανλής, να πάψει πια να σηκώνει το δάχτυλο μέσα στη Βουλή στέλνοντας σε βέβαιο θάνατο την ίδια στιγμή πενήντα εφτά αθώες ψυχές και μάλιστα νεαρές, στον ανθό της ηλικίας τους. Μόνο έτσι θα δικαιωθεί το λαϊκό περί δικαίου αίσθημα, μόνο τότε θα ηρεμήσουν κάπως οι ταραγμένες ψυχές γονέων και συγγενών των δολοφονηθέντων [μη λησμονείται αυτό] αθώων [και αυτό ας μην το ξεχνάμε] θυμάτων. Και μαζί του, βεβαίως, να λογοδοτήσει ο αλαζών και υπερόπτης πρωθυπουργός, ο οποίος ποιείται την νήσσαν, σφυρίζει κλέφτικα, σε ό,τι αφορά την παραδειγματική τιμωρία αυτού του ελεεινού πολιτικού όντος, τον οποίο –άλλο θλιβερό αυτό– ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές είκοσι χιλιάδες ανεκδιήγητοι, σιχαμένοι λες, Σερραίοι πολίτες [πολίτες!]. Πού ζούμε... Ο πρωθυπουργός είναι ακραία συνυπεύθυνος για τη δολοφονία των αθώων στα Τέμπη, αλλά η αντιπολίτευση, ως συνήθως, περί άλλα τυρβάζει –η κακομοίρα... η ανεπαρκής.
Οποια πορίσματα κι αν επικαλεστούν οι άγαρμποι, οι άξεστοι της κυβέρνησης, όποιον πραγματογνώμονα του Πολυτεχνείου κι αν επιστρατεύσουν, η αδιανόητη πράξη της συγκάλυψης θα λάμπει εσαεί στον κοινό νου, ο οποίος όμως κοινός νους αδυνατεί να παρέμβει στον αυταρχισμό της δεξιάς κυβέρνησης, η οποία ακόμα περιλαμβάνει στους κόλπους της υπολείμματα δωσίλογων και συνεργατών των κατακτητών και υμνητών ολοκληρωτικών καθεστώτων. Λίγοι είναι αυτοί που έχουν υποστηρίξει ότι χρειάζεται πρώτα να φτιάξουμε λαό και μετά να εξεγερθούμε κατά των αυθαιρεσιών των δεξιών πολιτικών [ανθρώπων, όχι ιδεών].
Είναι ένα παράδοξο πώς η ελληνική κοινωνία ανέχεται να κυβερνάται από πολιτικά ανθρωπίδια, όπως ο Αδωνις, ο Βορίδης, ο Πλεύρης, ο Μαρκόπουλος, ο Κυρανάκης και όλα σχεδόν τα φιντάνια της δεξιάς παράταξης, αυτής της γάγγραινας για τη χώρα. Είναι πρωτοφανές για μια πολιτισμένη χώρα να παραμένει βουλευτής ένας ανεπαρκής και επικίνδυνος άνθρωπος, όπως ο κύριος Καραμανλής [του Αχιλλέα].
Ανερμήνευτο επίσης είναι γιατί τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν επιμένουν στη δίωξη Καραμανλή και Μητσοτάκη. Ασφαλώς και υπάρχουν ερμηνείες, αλλά δεν είναι κατάλληλες να ειπωθούν γι’ αυτήν την ετοιμόρροπη δημοκρατία, για τις σχέσεις του ενός κόμματος με το άλλο, για τον σκοπό, που παραμένει ο ίδιος για όλα αυτά τα κόμματα. Γλυκιά φαίνεται η εξουσία.
Λίγος φαίνεται ο ελληνικός λαός, αλλά πάντα έτσι δεν ήταν; Η έσχατη ευθύνη τελικά τον συνεγείρει κατά καιρούς, αλλά είναι αυτό αρκετό για να φανεί ισότιμος με τους άλλους ευρωπαϊκούς δήθεν, αλλά και πραγματικά ίσως, πολιτισμένους λαούς; Ολοι οι λαοί φαίνονται υποταγμένοι στην ανάγκη και πέραν τούτου ουδέν. Και ποια είναι η ανάγκη; Μία τάχα μου υπερδύναμη – μπροστά σε αυτήν τη σαρωτική ιδέα υποκλίνονται άπαντες στις δημοκρατίες τους, καταπώς συμφέρει τις υπερδυνάμεις, διότι δεν είναι μία η υπερδύναμη. Υπερδυνάμεις υπάρχουν διότι δεν υπάρχουν κοινωνίες ή, τέλος πάντων, άλλες μορφές (αυτο)οργάνωσής των. Να, λοιπόν: από τη μία οι δολοφόνοι και από την άλλη οι ανύπαρκτοι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας