Καρδία σοφών εν οίκω πένθους, και καρδία αφρόνων εν οίκω ευφροσύνης, λέει ο Εκκλησιαστής, η καρδιά δηλαδή του σοφού ανθρώπου βρίσκεται στο σπίτι του πένθους, ενώ η καρδιά του ανόητου στο σπίτι του γλεντιού. Θα διαφωνήσω με τον κήρυκα του «ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης», ότι όλα δηλαδή είναι πνοή ανέμου, παρότι η λύπη και ο πόνος είναι γύρω μας αλλά και ριζωμένα σε βάθη άγνωστα και ανεξερεύνητα -και σκοτεινά. Πενθεί κάποιος για τον σκολιό δρόμο της ανθρωπότητας; Για τους πολέμους που ακόμη μαίνονται σε αυτήν την ανθρωπότητα; Για τη σφαγή των Παλαιστινίων από τους βάρβαρους Ισραηλινούς; Για την πείνα στην Ασία, την Αφρική, τη Νότια Αμερική, για τους ανθρώπους του παγωμένου Βορρά; Ε, δεν φαίνεται κάτι τέτοιο να συμβαίνει. Αρα, ουδείς σοφός σε τούτον τον πλανήτη -και όσοι θεωρούν ότι είναι πλανώνται πλάνην οικτρά· και αυτό είναι δικαίωμά τους ασφαλώς.
Οχυρωμένοι πίσω από ιδεολογίες και θρησκείες διαλαλούν τις ιδέες τους και την πίστη τους και είναι διατεθειμένοι να αγωνιστούν με όλες τους τις δυνάμεις προκειμένου να υπερασπιστούν τις βεβαιότητές τους αυτές [το οχυρό τους]. Δυνάμεις εννοούνται εδώ το πάθος τους, το μίσος τους για τους «απέναντι» και την όποια κριτική αποτολμάται εναντίον τους. Αδύνατον να προβληματιστούν επάνω στο πινδαρικό «σκιάς όναρ άνθρωπος» ή στο ότι ο άνθρωπος δεν ορίζει τη ζωή του τόσο όσο η μοίρα του ή η τύχη -η πρόστυχη για μερικούς και για άλλους ευνοϊκότατη. Αυτά όλα δεν είναι μοιρολατρικά, έχουν να κάνουν με τη φύση αλλά και την υποταγμένη ή όχι συνείδηση του καθενός σε απρόσωπες εξουσιαστικές δομές, αλλά και σε πρόσωπα που νομίζουν ότι είναι οι κύριοι αφέντες της σύντομης ζωής που αναλογεί στον καθένα για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του σε τούτον τον πλανήτη, ειδικά σε τούτη τη χώρα, που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού και της επιστήμης σε όλη την ανθρωπότητα και λοιπές ανοητολογίες και συμπαθητικά φληναφήματα, που κάπως μας ανυψώνουν -και διαστρέφουν βεβαίως την εξέλιξη και τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος.
Αυτά παθαίνει κανείς, τέτοια σκέφτεται όταν είναι αναγκασμένος να υφίσταται την πολιτική ύβριν που έχει καταπλακώσει την κοινωνία -και όλες τις κοινωνίες του κόσμου τούτου. Και, για να επιστρέψουμε στην απαρχή: Σοφός δεν είναι αυτός που βρίσκεται στο σπίτι του πένθους, αλλά αυτός που ξέρει τι είναι πένθος και άρα αυτός που ξέρει να πενθεί. Δεν πενθεί ο καθένας. Αυτό δεν πειράζει καθόλου -τίποτα πλέον δεν πειράζει, εκτός από τη νοοτροπία πολλών η οποία συντάσσεται και διαμορφώνεται κάτω από ολοκληρωτικές συνιστώσες των εθνών· καλά, των κρατών, των σύγχρονων, των δυτικών επιτέλους, τα οποία αυτοαποκαλούνται δημοκρατίες, παρακαλώ.
Τέτοιες σκέψεις, οιονεί απαισιόδοξες, κάνει κανείς όταν βλέπει [παρότι δεν είναι υποχρεωμένος] τον εκφυλισμό [που είναι τελείως φυσιολογικός] στα κόμματα που διαλαλούν πανταχού ότι εκφράζουν την Αριστερά ή έστω μια μορφή αυτής, που, εδώ που τα λέμε, είναι κάπως ασυνάρτητη, ίσως και απωθητική για το μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Αλλά δεν είπαμε για τους ανόητους...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας