Τα αποτελέσματα των εκλογών οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι θα αποτελέσουν το έναυσμα για τον -επιτέλους!- εξευρωπαϊσμό μας. Βοηθά στο συμπέρασμα αυτό το γεγονός ότι χαίρει επίσης, εκτός από την ελληνικήν φύσιν, η Ευρωπαϊκή Ενωσις, άνθρωποι και στελέχη της οποίας έστερξαν να αποστείλουν γενναία συγχαρητήρια στη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση, διότι, λένε, τις θέσεις του ελληνικού Κοινοβουλίου θα καταλάβουν αντιπρόσωποι των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων.
Ολα -πλέον- μέλι γάλα· οι εταίροι δεν ανησυχούν -επιτέλους- από την ελληνική αριστερή κυβέρνηση. Θεωρούν ότι από τη στιγμή που αυτή η κυβέρνηση υποτάχθηκε στις απαιτήσεις τους μπορεί να αυτοαποκαλείται όπως γουστάρει. Η υποκρισία χτυπάει κόκκινο. Βγαίνει αυτός ο ανεκδιήγητος Σουλτς και απορεί μάλιστα πώς «ένας αριστερός επανεκλεγείς πρωθυπουργός, ενώ είχε κι άλλες επιλογές, προτιμά τη συνεργασία με ένα ακροδεξιό κόμμα». Μάλιστα. Μας δουλεύουν ψιλό γαζί... και ημείς άδομεν.
Εχει δίκιο να λέει ό,τι θέλει (σοσιαλιστής αυτός...) αφού μπορεί να το λέει, αφού απέκτησε αυτό το δικαίωμα. Ολοι οι εταίροι αποκαλούν -πλέον- «θρίαμβο» τη νίκη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ., «αποθεώνουν» το αποτέλεσμα, όταν πριν από λίγο καιρό έβγαζαν φλύκταινες και μόνο στο άκουσμα του ονόματος του πρωθυπουργού. Εχει ο καιρός γυρίσματα ή ο Τσίπρας, που έγινε αρνάκι; Ε, εντάξει, δεν γινόταν αλλιώς· τι θέλαμε, να πάμε στα βράχια, να βγούμε από την Ευρώπη, να πτωχεύσουμε; Οχι φυσικά.
Κι έτσι αρχίζει ο πολυπόθητος εξευρωπαϊσμός μας, λες και έως τούδε δεν είχαμε σχέση με την Ευρώπη, τον πολιτισμό της και την Ιστορία της. Είχαμε και παραείχαμε, αλλά με την Ευρώπη των αστικών και λαϊκών επαναστάσεων, με την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό, με τους φιλοσόφους και ποιητές της και όχι μ' αυτούς τους φανερά απολίτιστους τεχνοκράτες, που έχουν εγκληματικά συρρικνώσει τον πλούτο της ζωής σε οικονομική ισχύ, σε αριθμούς και εξουσιολαγνεία.
Να μας λείπει τέτοιος εξευρωπαϊσμός, έλα όμως που δεν γίνεται διαφορετικά. Θα πρέπει να εφοδιαστούμε μάλλον με τα νέα οικονομικά λεξικά της Ε.Ε. εάν θέλουμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί· σε λίγους μήνες θα 'μαστε ξεφτέρια.
Η χώρα ζει (σ)την κρίσιμη καμπή της. Σε λίγο το μεσογειακό φως θα πάψει να μας προκαλεί δέος για την ομορφιά, την ανεμελιά, τη δημιουργική ραθυμία, την εξερεύνηση, την επιστημονική έρευνα, το ταξίδι, όλα εκείνα που αποτελούν την εσωτερίκευση και εκλογίκευση του ευλογημένου ελληνικού περιβάλλοντος. Μπορεί και να μην πάψει, από μας εξαρτάται, από τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Είναι έτσι ή υπάρχουν ακόμη ελπίδες;
Θα 'λεγα ναι. Ας μην έχει αριστερή συνείδηση ο ελληνικός λαός (ίσως, όμως, οσημέραι, να αποκτήσει), σημασία έχει ότι τον οίακα της κυβέρνησης κρατούν στιβαροί αριστεροί πολιτικοί και θα πρέπει να τους εμπιστευτούμε· και ας αδιαφορούν για την άλλη Αριστερά που είναι εκτός Κοινοβουλίου και ίσως είναι πιο ουσιαστική από τη δική τους ανάγνωση της Ιστορίας και της κοινωνίας. Αυτό, όμως, μένει να αποδειχτεί (η ουσία).
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας