Νιώθει άβολα κανείς όταν επιστρέφει μετά τρεις μήνες στην Αθήνα. Βαρύ και άθυμο το κλίμα, με όσα βλαβερά συμβαίνουν, για την κοινωνία και τις δυσκολίες των νοικοκυριών να προετοιμάσουν ένα αξιοπρεπές εορταστικό τραπέζι. Στη γειτονιά δεν υπάρχει ίχνος από στολισμό με εκείνα τα μικρά πολύχρωμα φώτα που τυλίγουν δέντρα, γλάστρες, κάγκελα στα μπαλκόνια. Μόλις χθες στην απέναντι πολυκατοικία εμφανίστηκαν λίγα φώτα και, για δες, άλλαξε, λες, η ατμόσφαιρα και η διάθεση όσων τα αντικρίσαμε. Μάλλον την έχει ανάγκη ο άνθρωπος την ανακωχή που φέρουν μέσα τους -και τη διαχέουν- οι γιορτές και οι στολισμοί, όσα βάσανα κι αν υποφέρει, όσο κι αν αδυνατεί να φτιάξει τέτοιο κλίμα σήμερα, εννοείται με όλη αυτήν την ακρίβεια και την παρανόηση που κυκλοφορεί γύρω μας.
Παρά την αθλιότητα των καλαθιών της κυβέρνησης [του νοικοκύρη, της νοικοκυράς, του Αη Βασίλη, των παιχνιδιών και δεν ξέρω τι άλλο έχουν σκαρφιστεί οι φωστήρες του κυβερνητικού συνονθυλεύματος], πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να λαχταρούν τον φωτισμό της πόλης, να νιώσουν ότι ζουν κάτι ξεχωριστό, ακόμη κι όταν αντιλαμβάνονται ότι όλο αυτό δεν είναι παρά μία ψευδαίσθηση -προφανώς έχουμε εθιστεί στο να ζούμε με ψευδαισθήσεις διότι η πραγματικότητα αλλού μας οδηγεί: στην οργή και στην παραίτηση από κάθε τι αυθεντικό και συγκινητικό. -Αλλο θέμα εάν όλα [έπρεπε να] είναι συγκίνηση.
Είναι γνωστή η ιστορία [θεωρία] του Αιγύπτιου γλεντζέ μονάρχη Αμαση -φιλέλληνα τον αποκαλεί ο Ηρόδοτος [αρχές του 6ου π.Χ. αιώνα]- που έλεγε σε όσους τον κατέκριναν για τις ανοησίες και τα παιχνίδια του στα συμπόσια: «Οταν είναι ανάγκη να χρησιμοποιηθούν τα τόξα, τότε τα τεντώνουν και αφού τα χρησιμοποιήσουν τα λύνουν, γιατί αν ήσαν όλον τον καιρό τεντωμένα θα έσπαζαν και όταν θα ερχόταν η στιγμή να τα χρησιμοποιήσουν δεν θα τα είχαν. Το ίδιο και με τον άνθρωπο. Αν θέλη να ασχολήται συνεχώς με σοβαρά πράγματα και να μην έχει ούτε μια στιγμή διασκέδαση, τότε ή θα τρελαθεί ή θα πάθη αποπληξία». Μάλιστα. Αυτά πριν από πάνω από δυόμισι χιλιάδες χρόνια -αλλά μήπως τα ίδια δεν έλεγε και ο «δικός» μας Περικλής στον επιτάφιο λόγο του; Ξέρει καλύτερα από τον καθένα μας η εξουσία τι χρειάζεται για να χειραγωγεί το πόπολο -και δεν μπορείς να φέρεις και πολλές αντιρρήσεις.
Για τούτο μάλλον πέφτουν στο κενό ή δεν λαμβάνονται υπόψη οι [δίκαιες εν πολλοίς] διαμαρτυρίες εκείνων που μιλάνε για περιττά έξοδα τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν π.χ. για να καλύψουν τις ανάγκες πασχόντων συνανθρώπων. Ολα έχουν την ερμηνεία τους ή τέλος πάντων μία διαφορετική προσέγγιση, αρκεί να μην παραμερίζεται η δύναμη του ορμέμφυτου αρχικά και η αδυναμία των πολλών στη συνέχεια, να αντιμετωπίσουμε τον παραλογισμό της συνύπαρξης.
Εξακολουθούμε να βαυκαλιζόμαστε ότι σταματούν οι εχθροπραξίες στη διάρκεια των εορτών. Τι να κάνουμε, κάπως πρέπει να απαλειφθεί ο πόνος...
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας