Νήσου Κρήτης σημαντικά παραλειπόμενα

● Στο Κολυμπάρι Χανίων ο Χάρης και η Μαρία με τα δύο χαριτωμένα κοριτσάκια τους, μόνιμα εγκατεστημένοι πλέον στο νησί, αναδεικνύουν το μεγαλείο της μεσογειακής διατροφής και της φιλοξενίας - κουβαλάνε μέσα τους τη βαθιά σοφία της Κρήτης και μερικών ξεχασμένων αξιών, όπως είναι η εντιμότητα, η ολιγάρκεια, η αξιοπρέπεια, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός και η συνέπεια [προς εαυτούς και τους άλλους].

● Στην ωραία πόλη του Ρεθύμνου εκείνο που εντυπωσιάζει τους επισκέπτες είναι ο σεβασμός των εποχούμενων προς τους πεζούς, κάτι που δεν θυμάμαι να το έχω δει σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, όπως επίσης και οι ποδηλατόδρομοι όπου απολαμβάνουν οι ποδηλάτες μακρινές και ασφαλείς βόλτες. Δεν υπάρχει περίπτωση σε διάβαση πεζών να μη σταματήσουν τα τροχοφόρα, εννοείται να γίνουν τα οχήματά τους αγάλματα μπροστά στους περιπατητές. Κόκαλο, πώς αλλιώς να το πει κανείς. Μια κουλτούρα και ένας πολιτισμός, όχι συνηθισμένα στην ταλαίπωρη τούτη χώρα.

● Στον Αποκόρωνα, μισή ώρα από τα Χανιά, βορειοδυτικά και σε υψώματα, έχουν χτίσει τα σπίτια τους μερικοί ενδιαφέροντες άνθρωποι για να ζήσουν εκεί τα τελευταία είκοσι πέντε, τριάντα, γιατί όχι και σαράντα, χρόνια της ζωής τους μετά μια ευδόκιμη παρουσία στον χώρο της εργασίας τους. Ο Δημήτρης Α. με τη συμβία του έχτισαν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, σχεδόν μόνοι τους, ένα πανέμορφο σπίτι σε έκταση δέκα στρεμμάτων, αποδεικνύοντας ότι εκτός από το να χτίζει οδοντοστοιχίες (θεωρείται εκ των κορυφαίων οδοντοτεχνιτών του νομού), αρχιτεκτονεί θαυμάσια οικίες. Καλλιεργεί τα πάντα εκεί: οπωροφόρα, ελιές, εσπεριδοειδή, λαχανικά, ζαρζαβατικά - όλο τον χρόνο· εκτρέφει και ζώα. Στην καραντίνα, μας έλεγε, δεν τους έλειπε τίποτα [εκτός από τα τσιγάρα τους].

Λίγο πιο πάνω ένας μαχόμενος εκπαιδευτικός, ο Γιάννης Σ., έχει στήσει το δικό του σπιτικό, ένα παλιό πέτρινο, που το ανακαίνισαν και το έφεραν με τη σύζυγό του στα μέτρα τους [στη δική τους αισθητική], με αυλές, βεράντες και λοιπά. Απολαμβάνουν να καλούν φίλους και να συντρώγουν. Εδώ που τα λέμε αυτό σημαίνει μεσογειακή διατροφή· δεν είναι τόσο τα ψάρια και τα λαχανικά, το ελαιόλαδο και τα φρούτα και οι σαλάτες όσο το να τρως μαζί με άλλους [η παρέα, η κοινότητα, η φιλία] και όποιος διατροφολόγος έχει αντίρρηση, ε, δεν πειράζει. Ο Βασίλης Π., ορθοπαιδικός {συνταξιοδοτείται τον Ιούλιο] και ο Πέτρος, βιολόγος, μαζί η σύζυγος του πρώτου και τα παιδιά τους συμπληρώνουν τη «μεσογειακότητα» που λέγαμε [όπως εμείς την εκλαμβάνουμε].

Βέβαια όλοι καμαρώνουν για την τσικουδιά που οι ίδιοι φτιάχνουν αλλά και το κρητικό κρασί τους. Δοκιμάσαμε. Δεν έχουν άδικο. Κάτι σαν κρητικό νέκταρ. Αρκετοί από αυτούς οδηγούν [προσεκτικά] μηχανές μεγάλου κυβισμού και γυρίζουν με αυτές την Ελλάδα - για δες. Συνδετικός κρίκος ένας πανεπιστημιακός καθηγητής, που αρνείται την «τακτική» ζωή, αλλά παραμένει ενεργός στα κρίσιμα ζητήματα της απεξάρτησης.

● Στο Φαγκότο, στην παλιά πόλη, ο αειθαλής Πέτρος εξακολουθεί τη μυσταγωγία στην μπάρα του με τους πιστούς του φίλους - πάντα παρών και ανήσυχος ο συνάδελφος Γιάννης Λ., που μεγαλουργεί ως ντι τζέι στη Μινιατούρα [όπου γνώρισα έναν από τους πιο «αιρετικούς» μπάρμαν στη ζωή μου - απίστευτος!]. Να μην ξεχάσω τη βεράντα της Γιώτας στη Νέα Χώρα με την καταπληκτική θέα και την ηρεμία, που τόσο χρειαζόμουν.