Πάντα ζεστό, πάντα ανοιχτό, πάντα φιλόξενο το σπίτι του φίλου -στην εξοχή, μόλις μία ώρα απόσταση από την πρωτεύουσα· τόσο κοντά και τόσο μακριά συνάμα. Φτάνουμε, κουρασμένοι και διψασμένοι. Μας τρατάρουν χυμό από πορτοκάλι και ρόδο και μανταρίνι. Νέκταρ. Τι φίλεμα -αν και τα συνοδεύει, σε ό,τι αφορά το σαρκίο μου, με χυμό σταφυλής. Ολα ευωδιάζουν χώμα και υγεία. Ο ορίζοντας χαμηλός αλλά απέραντος. Η σύζυγος χρυσοχέρα, τόσο στα πρακτικά όσο και στα έργα τέχνης· τα έπιπλα καμωμένα από τα χεράκια της και οι ωραίοι πίνακες τεχνουργημένοι από τα χεράκια της, από τον πόνο της, από το πάθος της, από την αγωνία της [από το ταλέντο της].
Συνταξιούχοι μεν, με πρότερο βίο επαγγελματικό στην πρωτεύουσα, αλλά τα τελευταία δέκα χρόνια στην περιφέρεια και τα προβλήματά της, αλλά με λυμένα, λες, τα προσωπικά τους. Εξαγριωμένοι με τις υπέρογκες αυξήσεις στον ηλεκτρισμό και στα τρόφιμα, επιμένουν εντούτοις να διάγουν βίο ομαλό: απλό και ευχάριστο με τον κήπο τους και τις ροδιές τους [τις ελιές τους, τις πορτοκαλιές, λεμονιές και μανταρινιές τους -μουσμουλιές, μουριές, συκιές κ.ά.]. Φανατικός αναγνώστης της «Εφημερίδας των Συντακτών» ο σύζυγος, επηρεάζει και τη σύντροφό του να αναγιγνώσκει περισσότερο τις ειδήσεις και τα ρεπορτάζ μας [σχόλια, άρθρα και λοιπά]. Δέκα και πλέον χρόνια τώρα στη σύνταξη άλλαξε ριζικά η ζωή τους με την επιστροφή στα πάτρια [μήτρια] εδάφη, στη ζείδωρη ατμόσφαιρα που δημιουργεί το ιώδιο της θάλασσας και η πνοή των ανέμων από τα ημιορεινά. Τυχεροί άνθρωποι [συνταξιούχοι, δεν ξεχνώ].
Ολα κυλούν, όχι όπως απαιτεί η σκληρή αναγκαιότητα αλλά όπως φρονούν οι ίδιοι ότι κυλάει η πραγματικότητα, όπως τη διαμορφώνουν αυτοί, παρακαλώ, χωρίς μεσολάβηση της τύχης ή της ανάγκης [πλέον]. Η επίσκεψη στο σπίτι αυτών των φιλικών ανθρώπων δεν είναι μια απελπισμένη απόδραση από τη φρίκη του λεκανοπέδιου -είναι μια ζεστή συνύπαρξη, μια αναγκαία στάση ίσως στον δρόμο προς το μαλάκωμα του πόνου, προς τη στιγμιαία λησμονιά [υπάρχει αυτό το είδος λησμονιάς όταν ο πόνος σε κατακυριεύει].
Εχει σημασία -αλλά ποιος δίνει σημασία πλέον σε αυτά- ότι στο τραπέζι του φιλέματος παρευρίσκονται και οι τοπικοί θεοί. Αυτό δεν είναι ασυνήθιστο στους ανθρώπους με φιλική διάθεση και συμπεριφορά. Βγάζουν από μέσα τους, εννοώ, εκείνο που δεν καταλαβαίνει η καταναλωτική φιλοσοφία των περισσότερων από εμάς του άστεως [πού και πώς να καταλάβουμε εάν φτερουγίζει πάνω μας ή μέσα μας θεϊκότητα και μάλιστα ότι κυκλοφορούν ανάμεσά μας τοπικοί θεοί]. Ισως κάτι να υποψιαζόμασταν εάν προσπαθούσαμε λίγο ακόμη να συναντηθούμε με θεούς, με ανθρώπους δηλαδή που υπερβαίνουν το μέτρο [αυτό τείνει να σημαίνει θεϊκότητα] στην καλοσύνη και τη φιλοξενία.
Τέτοιες επισκέψεις είναι υπερβατικές. Δεν χωράνε πόλεμοι εδώ και πολιτικές συζητήσεις, αν και δεν εκλείπουν, ακούγονται όμως μέσα από τη σιωπή και τους υπαινιγμούς, μέσα από την υπόγεια ροή του λόγου [και της συγκίνησης]. Περισσεύουν άλλα λόγια.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας