Ας μην απορούμε με τον ζήλο της κυβέρνησης να αλλάξει διατάξεις στον νόμο περί Τύπου, οι οποίες νέες διατάξεις πλήττουν τον Τύπο, ειδικά τις εφημερίδες και όχι τα τηλεοπτικά κανάλια ή τα ραδιόφωνα. Τις εφημερίδες φοβούνται οι κυβερνώντες, αυτές που δεν μπορούν να ελέγξουν ή να εξαγοράσουν -δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ποιες εφημερίδες είναι αυτές. Είναι αυτές στις οποίες όσοι δημοσιογράφοι εργάζονται, διαθέτουν σθένος και δεν αποφεύγουν τον ερευνητικό κάματο, είναι επίσης ανεξάρτητοι, αδέσμευτοι και παλεύουν για τα συμφέροντα όχι της άρχουσας, αλλά της εργατικής τάξης, της πάσχουσας κοινωνίας και όχι των παρατρεχάμενων «αρίστων» της [νεο]φιλελεύθερης κυβέρνησης. Φαντάζεται κανείς ότι τρέμουν το οποιοδήποτε μέσο έχει την παραμικρή επιρροή -τόσο [ολίγιστοι] «δημοκράτες» είναι.
Και ας νομίζουν μερικοί ότι οι εφημερίδες δεν έχουν την αίγλη του παρελθόντος ή ότι διαβάζονται από ελάχιστους πλέον και άρα δε φοβίζουν τις εξουσίες -στο χαρτί τους, όμως, χαράσσεται η αλήθεια και όχι στις συχνότητες της τηλοψίας με τις φευγαλέες και κατευθυνόμενες, ψεύτικες εν πολλοίς, ειδήσεις. Ασφαλώς θέλουν να ελέγξουν κάθε ανεξάρτητη και αληθινή φωνή, για να επιβάλουν την αυταρχική και αντικοινωνική πολιτική τους, χωρίς κάποιος ενοχλητικός να τους χαλάει τη σούπα [της χειραγώγησης]. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι πολιτικοί απεχθάνονται τις εφημερίδες -ένας εξ αυτών είναι ότι, όταν καλούνται να γράψουν τη γνώμη τους, πρέπει να αποδείξουν ότι ξέρουν να γράφουν ελληνικά, ότι έχουν πολιτική συγκρότηση, κάτι που δεν τους διέπει, αρκετούς τέλος πάντων εξ αυτών. Καλούνται να αρθρώσουν λόγο πραγματικό για απαιτητικούς αναγνώστες και όχι δέκτες εικόνων εντυπωσιασμού, όπως συμβαίνει στην τηλοψία. Και εκεί τα κάνουν μαντάρα.
Με την πράξη αυτή της κυβέρνησης διαφωνεί ριζικά, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, η Ένωση Συντακτών. Να σκεφτεί κανείς ότι, πριν από περίπου μία εβδομάδα, αρμόδιοι υπουργοί της κυβέρνησης επισκέφτηκαν τα γραφεία της Ένωσης και αντάλλαξαν πολύ ενθαρρυντικές για το μέλλον του Τύπου απόψεις. Φανταζόμαστε το μέγεθος της υποκρισίας των κυβερνητικών στελεχών, που, ενώ ήξεραν τι θα φέρουν προς ψήφιση, αερολογούσαν και υπόσχονταν διάφορα στους εκπροσώπους μας. Τέτοια αγένεια, τόσος κυνισμός -και πόση αναίδεια εκ μέρους των «αρμοδίων»· δεν έχουν τσίπα αυτοί οι άνθρωποι. Έχουν συνηθίσει, βλέπετε, οι κυβερνώντες στην υποτέλεια πολλών δημοσιογράφων να γίνονται τελάληδες της «φιλοσοφίας» τους, που δεν είναι άλλη από αυτήν της διαπλοκής και της «συνεργασίας», με αφειδή προνόμια εκ μέρους των πολιτικών προς τους πρόθυμους της δημοσιογραφίας, όταν οι τελευταίοι υποκύπτουν αγόγγυστα στις ορέξεις τους και τα συμφέροντά τους. Πώς κατάντησε η έρμη η δημοσιογραφία...
Μαθημένοι, λοιπόν, στους πρόθυμους αυτούς, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν μπορεί να ανεχτεί τις ελεύθερες φωνές, εκείνους τους δημοσιογράφους που αδιαφορούν στις όποιες έμμεσες απειλές δέχονται, κρυφά και φανερά, και δεν το βάζουν κάτω. Οι διατάξεις αυτές αποδεικνύουν πόσο ρηχοί και επικίνδυνοι για την ελευθεροτυπία είναι αυτοί οι κύριοι, που ομνύουν στους δημοκρατικούς τάχα θεσμούς και στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών και, ταυτόχρονα, κάνουν ό,τι μπορούν για την επιβολή λογοκρισίας και ελέγχου των ανεξάρτητων φωνών.
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας