Βλέπουν μερικοί στις εκλογές που γίνονται στο «σοσιαλιστικό» στρατόπεδο μια δυναμική ανανέωση της πολιτικής, ότι δήθεν αλλάζει το πολιτικό σκηνικό και ότι πρέπει τα δύο μεγάλα κόμματα να αναθεωρήσουν την από τούδε και στο εξής τακτική και στρατηγική τους. Σφάλλουν, ασφαλώς, σφάλμα μέγα, απλώς και μόνο διότι η πολιτική, ως επιστήμη της διοίκησης, έχει μεταλλαχτεί σε ωμή άσκηση εξουσίας με δημοκρατικό περίβλημα -τι να λέμε τώρα...Θα προκαλούσαν ευθυμία όλα αυτά αν η ζωή ήταν κανονική [αυτό είναι αοριστία και όχι καθ' υπερβολήν] και αν μπορούσαν όλοι να συμμετάσχουν σε αυτό το πανηγύρι -δυστυχώς η ζωή είναι α λ λ ι ώ ς πια και ό,τι προκαλούσε συγκίνηση ή και ευτραπελία έχει απομακρυνθεί από την επικαιρότητα.
Τέλος πάντων αυτός ο Παπανδρέου δεν χόρτασε αξιώματα; Και υπουργός διετέλεσε σε πολλές κυβερνήσεις και πρωθυπουργός (!) έγινε και κρίθηκε από τους ψηφοφόρους -τι άλλο επιζητεί πια; Αμα ήταν να σώσει τη χώρα θα την είχε σώσει, εδώ και δεκαετίες -και ας μην πει ότι υπονόμευσαν το έργο του και δεν του επετράπη να δείξει τις ηγετικές του ικανότητες. Ο νεότερος επίσης Ανδρουλάκης τι καινούργιο προσκομίζει στην πολιτική ζωή; Υποτονικότητα, μετριοπάθεια, γενικολογίες του Κέντρου και αφηρημένες έννοιες είναι όλο που τον χαρακτηρίζει. Δεν λέμε ότι ο κάθε νέος πολιτικός οφείλει να γνωρίζει την ιστορία της χώρας του [εν προκειμένω ότι το '81 το ΠΑΣΟΚ ήταν κ α ι ΕΑΜογενές], πρέπει όμως να αντιληφθεί ότι καλείται να κουβαλήσει στις πλάτες του το βάρος αυτής της χώρας, που προσπαθεί να αρθρώσει πολιτικό και γεωγραφικό λόγο στην ευρωπαϊκή τουλάχιστον μέθεξη [μέθεξη!].
Είναι πιθανό και οι δύο να νομίζουν ότι θα καταφέρουν να γίνουν ο φόβος και ο τρόμος της Κεντροδεξιάς· αυτοί οι κεντροαριστεροί! Τι θαύμα και τι θλίψη για τα πολιτικά πράγματα [ιδέες, εννοείται] σε τούτο το μικρό κράτος. Μικρό αλλά ιστορικό για όσους νιώθουν θιγμένοι από το επίθετο. Για τη μικροπολιτική εντούτοις που μας χαρακτηρίζει όλα αυτά παρουσιάζουν ιδιαίτατο ενδιαφέρον και πολλοί πολλά προσδοκάνε από το ποιος θα επικρατήσει στην τελική αναμέτρηση. Προκύπτει εξ αυτού ότι όσα γράφονται είναι κάτι σαν άρες μάρες κουκουνάρες -αλλά δεν γίνεται και αλλιώς, η πολιτική ζωή συνεχίζεται είτε με μεγάλου είτε με μικρού διαμετρήματος πολιτικούς -και όποιον πάρει ο χάρος.
Η πολιτική είναι αλλού βεβαίως, αλλά ποιος έχει το σθένος και το κουράγιο να πάει να τη βρει; Και το ερώτημα είναι: Πού είναι αυτό το «αλλού»; Ρητορικά αμαρτήματα αλλά και ουσιαστικές [για το μέλλον όλων] ερωτήσεις. Τι τέξεται η επιούσα; Τουλάχιστον είναι μια ευκαιρία αυτές οι εκλογές να ξεδιπλώσουν οι ειδικοί [ιστορικοί και πολιτικοί αναλυτές] τις προβλέψεις τους για το τι μπορεί να γεννηθεί αύριο και, επίσης, να αραδιάσουν οι μελλοντολόγοι τις θεωρίες τους ή τα πορίσματά τους.
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας