Ακόμα μία δύσκολη εβδομάδα

Θα ήταν αστεία αυτή η έκφραση [ο τίτλος] εάν δεν ήταν τραγική, την ακούμε όμως καθημερινά από ειδικούς και αρμόδιους υπουργούς και γενικά από όλους εκείνους που εξακολουθούν να ψελλίζουν ότι η κυβέρνηση κάνει τα πάντα σωστά και σύμφωνα με το εθνικό πρόγραμμά της. Τη μία δύσκολη εβδομάδα ακολουθεί ακόμα μία πιο δύσκολη και συνεχώς ακόμα μία πιο δύσκολη -και τα ψεύδη και η υποκρισία καλά κρατούν. Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας είναι υπερπλήρεις. Η αγορά, κλειστή. Ο εγκλεισμός επικρατεί. Η κοινωνία αδρανεί [μας έχουν καταντήσει έτσι]. Δίνουν και παίρνουν τα ψυχοφάρμακα. Σε ποια χώρα ζουν οι αδιανόητοι; Μήπως είναι επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια πλέον; Σε ποιους απευθύνονται; Πόσο ακόμα θα υπηρετούν τα μεγάλα συμφέροντα [τα αφεντικά τους];

«Βρέχει», λες του υπουργού Υγείας. «Ελάτε, τώρα», απαντά με βεβαιότητα, «μια ψιχάλα είναι». «Πλημμυρίσαμε, άνθρωπέ μου» του ξαναλές· «εμείς -αντιτείνει- έχουμε λάβει όλα τα αντιπλημμυρικά έργα». Για τις ΜΕΘ ο λόγος βεβαίως και την πλημμύρα ασθενών [και θανάτων]. Τα κάναμε όλα σωστά λέει ο κ. Κικίλιας -σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Και γιατρούς προσέλαβαν και χιλιάδες νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό και τις ΜΕΘ αύξησαν. Και γιατί λοιπόν αφού τα έπραξαν όλα σωστά (εξ)αναγκάζονται [ταπεινώνονται] να επιτάξουν ιδιώτες γιατρούς [και όχι κλινικές];

Οι γιατροί του ΕΣΥ φωνάζουν και υποφέρουν, ξεπερνούν εαυτούς σε σωματικές και ψυχικές αντοχές, τα νοσοκομεία βρίσκονται σε κατάσταση πολέμου και αυτοί το βιολί τους -στην Ευρώπη, αναμασούν, είμαστε σε καλή θέση σε ό,τι αφορά τους θανάτους. Αυτοί είναι, δυστυχώς. «Μη μιλάτε για Μπέργκαμο -δυσανασχετεί ο υπουργός- δεν μου αρέσουν αυτές οι ρετσέτες (sic), όσοι τις εκστομίζουν κάνουν φτηνή αντιπολίτευση». Εχει σκεφτεί την ανεύθυνη και φτηνή διακυβέρνηση; Τα γεγονότα βοούν και αυτοί αυτοσυγχαίρονται για τους λιγότερους θανάτους. Πραγματική φτήνια -και περιφρόνηση στον κοινό νου.

Και ιδού η δική τους ρετσέτα: «Μία δύσκολη εβδομάδα ακόμα» και καθαρίσαμε -ακόμα «καθαρίζουμε». Είναι και που οι «ειδικοί» αρχίζουν να καταπίνουν τη γλώσσα τους· ευτυχώς, σιγά σιγά μειώνουν τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις -προς θεού, όχι η κυρία Παγώνη την οποία αναγνωρίζουν πλέον και τα κατοικίδια των σαλονιών. Με την ευκαιρία: Φείδου λόγου, κυρία. Αναρωτιέται κανείς αν είναι τόσο ανεπαρκείς ή ανίκανοι ή απλώς εκτελούν εντολές φίλων τους μεγαλοεπιχειρηματιών. Ο,τι και να συμβαίνει -και μάλλον συμβαίνουν και τα δύο- συνιστά λόγο απομάκρυνσής τους από την εξουσία, προτού χαθεί ο έλεγχος και αρχίζουμε να θρηνούμε αμέτρητα θύματα -χτυπάμε ξύλο. Δεν αντέχει ο κόσμος να ακούει ότι θα αναμείνει ακόμα μία εβδομάδα και αυτή η εβδομάδα να μη λέει να τελειώσει -και όλο ανανεώνεται και επανέρχεται ίδια και απαράλλακτη. Δεν έχουν πρόγραμμα και ας λένε ότι βαδίζουν βάσει κάποιου [που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν (;)].

Είναι έντονος πλέον ο φόβος ότι θα ακολουθήσουν όχι μία αλλά πολλές ακόμα εβδομάδες, ίσως και μήνες, μια και οι εμβολιασμοί προχωρούν αργά και βασανιστικά, ώσπου η κοινότητα να νιώσει κάποια ασφάλεια.