Η ύβρις των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών

Αρχίζουν από αύριο οι διαδικασίες για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας -πάνε κατά διαόλου εκείνα τα ριζοσπαστικά, συριζαϊκά συνθήματα που απαιτούσαν κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη, όλη η εξουσία στα σοβιέτ και λοιπά (ή μήπως μπερδέψαμε τις εποχές;).

Τώρα οι συνελεύσεις των συμβολαιογράφων περιφρουρούνται από ειδικές δυνάμεις καταστολής -τρέμουν τη λαϊκή αντίδραση και αγανάκτηση. Οταν όμως έρχεσαι σε σύγκρουση με την κοινωνία, έστω ένα κομμάτι της, τότε το παιχνίδι της δημοτικότητας, που τόσο θα ήθελε η κυβέρνηση, έχει χαθεί.

Σε ασφυκτικές οικονομικά περιόδους δεν καταφεύγεις σε δυνάμεις καταστολής για να επιβάλεις τις αποφάσεις σου· είναι ύβρις μια τέτοια πρακτική κατά της λειτουργίας της δημοκρατίας και κατά της ελάχιστης αξιοπρέπειας που οφείλει να διατηρεί ο πολίτης σαν έσχατη υπεράσπιση της οικογένειάς του.

Πώς μπορούν να προβούν σε μια τόσο ανίερη και αντιδημοκρατική ενέργεια; Μόνο οι κυβερνώντες το γνωρίζουν. Οταν οι κοινωνικές ομάδες βγαίνουν στους δρόμους υπέρ βωμού και εστίας έπρεπε να έχουν συμπαραστάτες όλους τους Ελληνες -οι περισσότεροι όμως είναι επαναπαυμένοι αφού το θέμα δεν τους αφορά (θα έλθει και η δική τους σειρά, αλλά θα είναι πολύ αργά για τους ίδιους και όλους. Και από ό,τι δείχνουν τα πράγματα δεν είναι και πολύ μακριά εκείνη η ώρα...).

Το Κίνημα κατά των πλειστηριασμών χρειάζεται ενδυνάμωση, ενίσχυση με φυσική παρουσία, αλλά από ποιους; Τα πολιτικά κόμματα, πιστά στην εσωτερική δομή του πολιτικού συστήματος σφυρίζουν αδιάφορα, μην ακούγοντας τις οιμωγές των απελπισμένων.

Θα πει κανείς γιατί υπερδανείστηκαν τα νοικοκυριά αφού αδυνατούσαν να αποπληρώσουν, ναι, να πει όμως και γιατί δάνειζαν οι τράπεζες χωρίς να ελέγχουν (δεν τις ενδιέφερε καν) εάν τα νοικοκυριά είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Μια ωραία φυλακή, που χτίστηκε με τη σύμφωνη γνώμη καταναλωτών και πιστωτικών ιδρυμάτων, μόνο που οι πρώτοι αγνοούσαν τις συνέπειες ή δεν μπήκαν στον κόπο να αναλύσουν κάπως την καπιταλιστική ευδαιμονία και τις παγίδες του άκρατου καταναλωτισμού.

Σε δεινή θέση βρίσκονται οι συμβολαιογράφοι -εκόντες άκοντες πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους, κάτι σαν τα «κοράκια» του νεκροταφείου. Πραξικοπηματική χαρακτήρισε τη χθεσινή συνέλευση των συμβολαιογράφων ο Παναγιώτης Λαφαζάνης.

Επί τη ευκαιρία, μαζί με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, είναι οι μόνοι που εναντιώνονται στην απάνθρωπη διαδικασία των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Για να πετύχουν κάτι πρέπει να έχουν μαζί τους και άλλες πάσχουσες κοινωνικές ομάδες, πράγμα κομμάτι δύσκολο από ό,τι δείχνουν οι λαϊκές (μη) κινητοποιήσεις.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τι γνώμη έχουν; Ρητόρημα, ναι, αλλά θα είχε ενδιαφέρον να βγουν στα αγαπημένα τους τηλεοπτικά κανάλια και να ερμηνεύσουν την πολιτική της κυβέρνησής τους. Τι, αλήθεια, θα απαντούσαν σε όσους κινδυνεύουν να μείνουν στον δρόμο; Μήπως ότι ο «αριστερός» δρόμος έχει και ταβάνι και τους σώζει από τη βροχή; Και το κρύο; Σιγά, τώρα.

Θα τσακίσουν τη διαφθορά, έτσι νομίζουν και έτσι λένε. Σιωπούν, όμως. Και τι άλλο να κάνουν με αυτά που ψηφίζουν; Για το καλό της χώρας λένε. Ας τους αφήσουμε να λένε... Η ύβρις παραμένει.