Τα έχει αυτά η μαζική δημοκρατία όπου ο καθένας λέει ό,τι κατεβάζει η γκλάβα του, χωρίς να έχει καμιά υποχρέωση να δώσει λογαριασμό σε οποιονδήποτε,...
Την απορία τους για τον ρόλο του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης εκφράζουν αναγνώστες μετά τη δημοσίευση (6/11/2019) του σημειώματος με τίτλο «Ο σπουδαρχίδης κύριος Βελόπουλος».
Το ήθος δεν μπορεί να διδαχτεί, ωσαύτως και η χρήση της ελληνικής, μαθήματα όμως στην αισθητική μπορούν να τα πάρουν από τους παλαιότερους, ακόμη κι αν αυτοί είναι ευάριθμοι [διότι κάτι επιτέλους πρέπει να...
Εάν δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ο κ. Βελόπουλος, εκτός από σπουδαρχίδης και τηλεπωλητής, κατάφερε να είναι και αρχηγός κόμματος. Αμα Ελληνας είναι αυτό που ξερνά καθημερινά ο κύριος αυτός, ζήτω που καήκαμε.
Με μικρές παραλείψεις, που δεν αλλοιώνουν την ουσία, δημοσιεύεται η επιστολή του κ. Δ.Σ.: Θα ήθελα να σας εκφράσω μια μικρή αλλά σημαντική ένσταση, που έχει την αξία της τουλάχιστον σε όσους μοιραζόμαστε...
Ακουσα τον πρωθυπουργό να απευθύνεται, με στόμφο δε και αρκετή δόση θεατρικότητας, στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκστομίζοντας, μέσα στη Βουλή, τούτα τα λόγια: «Οχι, κύριε Τσίπρα, να μας βγαίνετε...
Θαρρώ η σιωπή είναι προτιμότερη όταν χάνεται ένας δημιουργός, ένας μουσικός που αγάπησε και αγαπήθηκε από τον λαό -ναι, από τον λαό!- υπηρετώντας την τέχνη του με προσήλωση και θαυμασμό για τις απύθμενες...
Ο εθελοντισμός δεν είναι ούτε κοινωνική προσφορά ούτε εθνική ευθύνη, είναι κραυγαλέα έλλειψη δημοκρατίας -όπου υπήρξε δημοκρατία ο εθελοντισμός και τα δικαιώματα ήσαν έννοιες ανύπαρκτες. Καταλαβαίνουν τίποτα...
Μαζευτήκαμε σε μία από τις δύο μεγάλες πλατείες του χωριού και περιμέναμε την κατάθεση στεφάνου στη μνήμη των πεσόντων στο αλβανικό έπος. Και να, αίφνης δύο τετράχρονα αρχίζουν να απαγγέλλουν τα παθήματα του...
Οι νέοι δεν εθνεγείρονται -αλλά μήπως νιώθουν κάτι ανάλογο οι ενήλικοι; Σιγά. Εγκλωβισμένοι οι πλείστοι στην «αίγλη» του κράτους, επαφίενται στον πατριωτισμό που αποπνέουν οι εθνικές γιορτές μέσα από ανιαρές...
To Κίνημα Αλλαγής επιμένει να ταλαιπωρεί τους πολιτικούς αναλυτές αλλά και τη χώρα με τις αντιφάσεις του και τις αγκυλώσεις του, έρμο και αμήχανο και ανίκανο να συμπλεύσει με τα νέα ρεύματα της εξέλιξης.
«Ο εγκλεισμός είναι αργός θάνατος. Αφήστε με, επιτέλους, να ζήσω». Με αυτόν τον σπαραγμό κλείνει η επιστολή του Μιχάλη Μακρυγιάννη, ο οποίος κρατείται κοντά τριάντα τέσσερα χρόνια στις φυλακές στα Χανιά.
Ο κόσμος όλος, η γη του άσματος, μπορεί βέβαια να είναι τα τετραγωνικά χιλιόμετρα που αναλογούν στον καθέναν, είτε φυσικά είναι αυτά είτε νοητικά -δεν είναι λίγο αυτό, είναι μάλιστα πολύ υπαινικτικό και θέλει...
