ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ - ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
- Η πιάτσα και η αύρα εμφυλίου Εχουν αγριέψει λίγο τα πράγματα στην πολιτική αντιπαράθεση κυβέρνησης - αντιπολίτευσης ή απλώς έχει ξεπέσει εντελώς ο ελληνικός πολιτικός λόγος; Ακούς και διαβάζεις ακραίες ύβρεις και εκφράσεις χωρίς καμιά ευγένεια, χωρίς καμιά ποιότητα, χωρίς οι συγκρουόμενοι να επιδεικνύουν κάποιον στοιχειώδη σεβασμό, όχι μόνο ο ένας απέναντι στον άλλον αλλά και απέναντι στους Ελληνες πολίτες
- Ο «γάμος» της Μεσοχώρας με τον Αχελώο Μετά τις πολλαπλές εξαγγελίες Φάμελλου περί περιβαλλοντικής αδειοδότησης του υδροηλεκτρικού έργου στη Μεσοχώρα Τρικάλων το δίκτυο Μεσοχώρα - Αχελώος SOS καλεί σε εγρήγορση συλλογικότητες και πολίτες της Αττικής και διοργανώνει απόψε στις εφτά το απόγευμα συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Περιβάλλοντος.
- Το ιουλιανό φεγγάρι και η... εξέγερση Αντε πάλι· μες στην ησυχία και μες στο φως της σελήνης να πούμε για το πού έχουν οδηγηθεί οι ελπίδες και οι τύχες της χώρας. Πίσω, πάντως, δεν πάμε, έλεγαν οι πιο σταθεροί στην πορεία της κυβέρνησης, τα μάθαμε καλά τα λαμόγια του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, αυτοί κατέστρεψαν τη χώρα και λοιπά. Οπότε θα την υποστηρίξουμε τούτη την κυβέρνηση παρά τα τεράστια ψεύδη της, παρά τη διάψευση τόσων και τόσων ελπίδων.
- Χρόνος-πόνος Μία από τις μεγαλύτερες αγωνίες των σοφών της αρχαίας Ελλάδας ήταν το πώς θα θωρακίσουν οι άνθρωποι τις ψυχές τους απέναντι στα μαύρα χτυπήματα της μοίρας, στις καταστροφές και τις αρρώστιες. Πώς θα ενδυνάμωναν, θα λέγαμε σήμερα, το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου ώστε να μην προσβάλλεται εύκολα από ιούς νοσηρούς και θανατογόνους. Τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε...
- Για την κουλτούρα του τίποτα Τα αφεντικά, διαβάζω, τρώνε τα παιδιά που τους υπηρετούν, κάτι Μπογδάνους, κάτι Λυριτζήδες, κάποιους τέλος πάντων που το σύστημα είχε εγκρίνει να κάνουν τη βρόμικη δουλειά και όταν ήλθε η ώρα, τους έστειλε στον διάολο, συγγνώμη κι όλας... Γράφονται διάφορα, θετικά είτε αρνητικά για τούτους τους συναδέλφους· τα θεωρώ ανυπόστατα - οι άνθρωποι έχουν κάνει τις επιλογές τους, αρνούνται τη λαϊκότητα και την αυθεντικότητα, τη δημοκρατική διαδικασία της αξιοκρατίας.
- Η γραφή και η ανάσα όλων (μας) Πάει λίγος καιρός που τα κείμενα για την εφημερίδα γράφονται στον υπολογιστή - το πώς βγαίνουν πέρα ο θεός κι η ψυχή τους. Είναι, δεν λέω, μια εμπειρία που ίσως έπρεπε να αρχίσει να βιώνεται πολύ νωρίτερα· ποιος ξέρει ίσως- τι καινούργια πράγματα θα έφερνε (όταν ανοίγει ένα παράθυρο είναι παρηγορία). Πάντως στον υπολογιστή δεν φαίνεται (ή πιθανώς να φαίνεται καλύτερα) η πίκρα, τα πλήκτρα αποδεικνύονται αφιλόξενα σε δυνατά ή και οχληρά συναισθήματα.
- Τα δύο χρόνια της ελληνικής λύπης Δυο χρόνια δάκρυα και στεναγμοί, ολολυγμοί και θρήνοι, κλαυθμοί και οδυρμοί, γόοι και κραυγές, οδύνη και απελπισία, άγχος και καρτερικότητα· δυο χρόνια σκέτη κόλαση, δυο χρόνια μαύρα και ολέθρια, θλιβερά και απόξενα.Ουδείς περίμενε πριν από ακριβώς δύο χρόνια όταν ψήφιζε εναντίον του οικονομικού σχεδίου που πρότειναν οι «θεσμοί» ότι θα αντιμετώπιζε ένα τέτοιο μέλλον.
- Τα όνειρα που δεν πεθαίνουν Ισχυρίζονται αρκετοί, ορθά ίσως, ότι οι ολετήρες ονείρων είναι οι πλέον αδίστακτοι εγκληματίες της ανθρωπότητας. Πώς καταστρέφει κανείς τα όνειρα -και γιατί; Ονειρα όταν λέμε συνήθως εννοούμε βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών, ώστε να καταφέρουμε να απολαύσουμε τα αγαθά της φύσης και του πολιτισμού απρόσκοπτα, χωρίς φόβο και χρήση βίας από την εκάστοτε εξουσία, που εμείς οι ίδιοι ομονοούμε να «στήσουμε».
