Οι (δημόσιοι) άντρες δεν κλαίνε!

Επικριτικά σχόλια για τον Αλέξη Τσίπρα και τη συγκίνηση που εξέφρασε στο τέλος της ομιλίας του στις προγραμματικές δηλώσεις, έγραψε στα social media ο Χρήστος Χωμενίδης. Ο γεμάτος τεστοστερόνη συγγραφέας εγκαλεί τον πρωθυπουργό ότι δήθεν δεν στέκεται στο ύψος ενός Περικλή, ενός Βενιζέλου (όχι του Ευάγγελου, του άλλου), ενός Ηλιού ή ενός Βελουχιώτη.

Μάλιστα τον κατηγορεί ότι με τον τρόπο αυτό προσπάθησε να επηρεάσει συναισθηματικά το κοινό που τον έβλεπε, κάτι που χαρακτηρίζει «εκβιασμό».

Το εντυπωσιακό είναι ότι ο κ. Χωμενίδης δεν είδε κανένα συναισθηματικό εκβιασμό από τις μνημονιακές κυβερνήσεις των τελευταίων τεσσάρων ετών. Δεν είδε προσπάθειες εκφοβισμού, τακτικές παραπλάνησης, επιχειρήσεις ψυχολογικού επηρεασμού. Φυσικά, δεν είδε διότι δεν ήθελε να δει.

Σαν καλλιτέχνης όμως θα έπρεπε να γνωρίζει ότι άλλο το πραγματικό δραματικό στοιχείο και άλλο η σκηνοθετημένη δραματοποίηση καταστάσεων, όπως αυτή που έστηναν για χρόνια ελληνικές κυβερνήσεις και πιστωτές για να εκβιάσουν την ψήφιση νέων μνημονίων, προκειμένου να μην έρθει ακόμα ένας Αρμαγεδδώνας.

Σήμερα ένα κόμμα και ένας ηγέτης, που τουλάχιστον  δεν φέρουν την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας τις προηγούμενες δεκαετίες, καλούνται να διαχειριστούν μια συγκρουσιακή υπόθεση υψηλού ρίσκου, αναλαμβάνοντας μιαν άλλη ευθύνη: αυτή της αποκατάστασης της αξιοπρέπειας ενός ολόκληρου λαού.

Το βάρος αυτής της ιστορικής ευθύνης είναι που φέρνει ρίγη συγκίνησης και πιθανώς δάκρυα, από πολιτικούς που δεν είναι φορείς πολιτικής αναισθησίας όπως αυτοί που ελαφριά τη καρδία έφυγαν αφήνοντας πίσω τους κοινωνικές στάχτες και ανθρώπινα ερείπια.

Όσο για τον κ. Χωμενίδη και όσους άλλους «ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών» έσπευσαν τα προηγούμενα χρόνια να ταυτιστούν ή να στηρίξουν τις κάθε είδους εξουσίες με το κύρος και την αυθεντία τους; Όσους έσπευσαν να νομιμοποιήσουν κρατικά πραξικοπήματα και πλαισίωσαν τις τάξεις των «προθύμων» να καλύψουν μια θεσούλα στο εποπτικό της κακόφημης ΝΕΡΙΤ; Ουδέν σχόλιον!