Ενοχλητική η Μάγδα Φύσσα!

Δυσανασχετούν διάφοροι επώνυμοι, ακόμα και δημοσιογράφοι, για τις... ακραίες αντιδράσεις της μητέρας και μελών της οικογένειας του Παύλου Φύσσα στο περιθώριο των συνεδριάσεων του δικαστηρίου της Χρυσής Αυγής.

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για τις ακραίες αυτές αντιδράσεις μιας μητέρας που τελευταία φορά είδε τον γιο της μαχαιρωμένο και νεκρό στα τριάντα του χρόνια. Μια συμμορία δολοφόνων, που οργανωμένα επιτέθηκε στον Παύλο, και ένας μαχαιροβγάλτης, που με την ενισχυτική παρουσία και δράση των μελών της οργάνωσης τον μαχαίρωσε μέχρι θανάτου, έφτασαν να κυκλοφορούν πλέον ελεύθεροι, να έχουν τις δουλειές και τις παρέες τους, να χασκογελούν με τους συνηγόρους τους, να προκαλούν ακόμα και τους μάρτυρες.

Σε ποια άλλη άραγε άγρια δολοφονία φτάνει μετά από τρία χρόνια ο δράστης και οι συνεργοί του, φυσικοί και ηθικοί, να παραμένουν ατιμώρητοι;

Φυσικά και είναι δεδομένο ότι ο νόμος καλά κάνει και δεν προβλέπει μεγαλύτερη προφυλάκιση από αυτήν που εξέτισαν οι κατηγορούμενοι, αν και ο νόμος αυτός έχει πολύ συχνά παρακαμφθεί για πολύ μικρότερα αδικήματα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Η Μάγδα Φύσσα και οι δικοί της, όμως, είτε οι λόγοι της καθυστέρησης στην εκδίκαση είναι αντικειμενικοί είτε όχι, συναντούν κάθε δικάσιμο τους δολοφόνους μπροστά τους.

Ποια μητέρα, άραγε, θα αντιδρούσε διαφορετικά;

Ποια μητέρα θα συναντιόταν συνεχώς με τον δολοφόνο του παιδιού της για παραπάνω από τρία χρόνια τώρα και θα παρέμενε ψύχραιμη;

Ποιοι συγγενείς δολοφονημένου θα άκουγαν, χωρίς αντίδραση, τα επιχειρήματα των δραστών μιας τέτοιας επίθεσης περί του ωραρίου εργασίας τους που δεν τους επιτρέπει να παρουσιάζονται στη δίκη;

Οσοι δυσανασχετούν με μια βρισιά ή μια κατάρα που εκστομίζει αυτή η οικογένεια και ειδικά η μητέρα του Παύλου, ας κάνουν τον κόπο, έστω για ένα λεπτό, να μπούνε στη θέση της.

Ας κάνουν τον κόπο να θυμηθούν ακόμα και απαράδεκτες εικόνες προσπάθειας λιντσαρίσματος δολοφόνων από συγγενείς θυμάτων έξω από δικαστήρια και μετά να κρίνουν την αξιοπρέπεια και τη στάση της Μάγδας Φύσσα.