Τόση συζήτηση για θέματα που ακόμα δεν έχουν πάρει σάρκα και οστά δεν έχει ξαναγίνει στη δημόσια ζωή. Ο λόγος για τα κόμματα Σαμαρά και Τσίπρα. Πολλοί έχουν προεξοφλήσει ότι οι δύο πρώην πρωθυπουργοί θα προχωρήσουν στο διάβημα. Και οι ίδιοι με τις παρεμβάσεις τους –κάποιες υπαινικτικές, κάποιες εσκεμμένα ασαφείς– αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να δοκιμάσουν την τύχη τους. Το πότε, το πώς, είναι ανοιχτά ερωτήματα. Δύο τα σενάρια ως προς τον χρόνο. Πριν από τις επόμενες εκλογές, μετά τις εκλογές. Οι υποστηρικτές του πρώτου σεναρίου αναφέρουν ότι οι δύο θα κινηθούν εγκαίρως για να κόψουν τον δρόμο προς την πρωτιά του Κυριάκου Μητσοτάκη, τον οποίο πολεμούν για διαφορετικούς λόγους. Ο κ. Σαμαράς επειδή θεωρεί ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει σχέση με τη Νέα Δημοκρατία και επικαλείται την εξωτερική πολιτική, την οποία χαρακτηρίζει ενδοτική, και τις επιλογές της σε διάφορα πεδία.
Ο κ. Τσίπρας επειδή πιστεύει ότι το καθεστώς Μητσοτάκη είναι αυταρχικό, διεφθαρμένο, διευρύνει τις ανισότητες, είναι όργανο της ολιγαρχίας και της κλεπτοκρατίας, στηρίζει το 1/5 της κοινωνίας που ζει πλουσιοπάροχα, αδιαφορώντας για τα 4/5 που περνάνε δύσκολα. Ως προς τον χρόνο, υπάρχουν εκείνοι που επισημαίνουν ότι για τον Τσίπρα καταλληλότερη στιγμή θα είναι μετά τις εκλογές, υπό την προϋπόθεση ότι τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης δεν θα τα πάνε καλά στις κάλπες. Τότε θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες αμφισβήτησης των ηγεσιών τους και θα πυκνώσουν οι πιέσεις των ψηφοφόρων τους για συντονισμό των κινήσεων και ενότητα στην πράξη. Σε μια τέτοια συγκυρία, η πρόταση Τσίπρα για νέο κόμμα θα πέσει σε εύφορο έδαφος.
Με το κόμμα Σαμαρά, αν δημιουργηθεί, δεν αισθάνονται καλά ούτε η Νέα Δημοκρατία ούτε τα κόμματα που είναι δεξιότερά της. Η επιρροή Σαμαρά σ’ αυτήν την περιοχή είναι υπολογίσιμη. Ενα σεβαστό μέγεθος του δεξιού ακροατηρίου λέει ότι πρέπει να υπάρξει ένα πατριωτικό κόμμα. Στις μετρήσεις, ένα ποσοστό της τάξης του 16% λέει ότι «σίγουρα ναι, μάλλον ναι» θα ψηφίσει ένα κόμμα με τέτοια χαρακτηριστικά. Για την ώρα, από την πλευρά της κυβέρνησης δεν έχουμε επιθετικές δηλώσεις εναντίον του πρώην αρχηγού του κόμματος. Οι υπουργοί και τα στελέχη αποφεύγουν να τοποθετηθούν προφανώς για να δείξουν ότι δεν τους απασχολεί. Αυτά δημοσίως. Ιδιωτικώς, όμως, πλήθος οι συζητήσεις, οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις. Περιμένουν την τοποθέτηση του Αντ. Σαμαρά στην παρουσίαση του βιβλίου του Σταύρου Λυγερού την Τρίτη, περιμένουν επίσης και την παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στην ίδια εκδήλωση, αλλά και τη στάση του απέναντι στο κόμμα Σαμαρά αν και όποτε σχηματιστεί. Πιστεύουν ότι ο κ. Καραμανλής δεν θα πάρει θέση, παρά το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα οι απόψεις τους συγκλίνουν σε αρκετά ζητήματα· η ρητορική τους διαφέρει.
Η Δεξιά, όμως, αλλά και οι ηγεσίες των άλλων κομμάτων του λεγόμενου προοδευτικού χώρου έχουν λόγους να ανησυχούν για τον Αλέξη Τσίπρα. Ο πρώην αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ παρεμβαίνει συνεχώς με τις εκδηλώσεις που οργανώνει το ινστιτούτο του, με άρθρα και συνεντεύξεις, μιλώντας για τον κίνδυνο της Ακρας Δεξιάς, για τις ανάλγητες νεοφιλελεύθερες πολιτικές του συστήματος Μητσοτάκη, για την ανάγκη ενός νέου οράματος, για την υποχρέωση των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης να ενώσουν τις δυνάμεις τους, διαφορετικά δεν θα απειληθεί η ηγεμονία της συντηρητικής παράταξης. Στην τελευταία ομιλία του υπήρχαν στοιχεία ιδεολογικού μανιφέστου, πολιτικής πλατφόρμας και στρατηγικής. Κάποια στιγμή μερικοί από τους παρευρισκομένους σχημάτισαν την εντύπωση ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα κάνει ένα βήμα παραπάνω και θα ανακοινώσει πρωτοβουλία για τη συγκρότηση κόμματος. Προβληματίστηκαν όμως ακούγοντάς τον να μιλάει για ένα «νέο εθνικό σχέδιο ανάταξης και ανασυγκρότησης με ορίζοντα πενταετίας, με στόχο την ανάπτυξη, την ανθεκτικότητα, την ασφάλεια αλλά και τη δικαιοσύνη, τους θεσμούς, τη δημοκρατία, με στόχο την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη». Σχέδιο με ορίζοντα πενταετίας που πρέπει να αρχίσουν να το συντάσσουν τώρα, ενώ δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, είναι κάτι μακροπρόθεσμο. Οπότε; Αναμονή.
Πάντως φοβούνται τον Τσίπρα: και η κυβέρνηση που σχολιάζει αμέσως τις δηλώσεις του· και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ που προσπαθεί να συντηρήσει το αντι-Τσίπρα μέτωπο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης στις τελευταίες δηλώσεις του πακετάρει Μητσοτάκη - Τσίπρα. Και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, διότι αισθάνεται μεταβατική. Και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που τον κάλεσε να μη βγει από το λαγούμι του.
Ωστόσο, μια μερίδα ψηφοφόρων που κινούνται στην περιοχή της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς θα ψήφιζαν κόμμα Τσίπρα (σίγουρα ναι, μάλλον ναι 29%) σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της MRB. Ο Αλέξης Τσίπρας, εκτός από το πότε και το πώς, πρέπει να αναμετρηθεί και μ’ ένα άλλο σοβαρό, ίσως το σοβαρότερο, ζήτημα: Με ποιους(ες); Μανιφέστο, όραμα, νέες ιδέες, νέο εγχείρημα με το παλιό υλικό; Ντουφεκιές στον αέρα που δεν τρομοκρατούν το καθεστώς.
Ανάγωγα
Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο αναφερόμενος στα πλήγματα του Ισραήλ στο Ιράν είπε πως «το Ισραήλ μας ενημέρωσε ότι πίστευε πως αυτή η ενέργεια ήταν απαραίτητη για την άμυνά του». Το Ισραήλ και όταν επιτίθεται ισχυρίζεται ότι αμύνεται. Ολοι οι ιμπεριαλισμοί αυτό λένε. Πατσαβούρα το Διεθνές Δίκαιο. Δεν αποκλείεται να προταθεί ο Νετανιάχου για το Νόμπελ Ειρήνης.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας