Εσχάτη προδοσία;

Εσχάτη προδοσία. Πολύ βαρύ αδίκημα. Για τον πολύ κόσμο έχουμε εσχάτη προδοσία όταν καταλύεται το πολίτευμα, όταν μία κυβέρνηση παραχωρεί τμήμα της επικράτειας της χώρας και όταν υπογράφει μια ταπεινωτική συμφωνία που βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα. Στο παρελθόν υπήρξε η περίπτωση της Μικρασιατικής Καταστροφής, η δράση των κομμουνιστών στον Εμφύλιο σύμφωνα με τους νικητές και το πραξικόπημα των επίορκων αξιωματικών το 1967 που οδήγησε στην ανατροπή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και στην προδοσία της Κύπρου. Εκανε κάτι τέτοιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην περίπτωση του εγκλήματος των Τεμπών για να δικαιολογείται επαρκώς η κατηγορία που υπάρχει στο κείμενο που κατέθεσαν οι συγγενείς των θυμάτων; Από πρώτη ματιά όχι. Γι’ αυτό και εξερράγη το μέγαρο Μαξίμου και έβαλε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να μιλήσει για εξωφρενική εξέλιξη. Κάποιοι συνταγματολόγοι έκαναν λόγο για επιλογή τραβηγμένη από τα μαλλιά, κάποια κόμματα είπαν ότι αντικειμενικά είναι χείρα βοηθείας στον πρωθυπουργό.

Ωστόσο και η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου που είναι νομικός και ο Μιχάλης Καπνισάκης, διευθυντής του γραφείου του προέδρου του Κινήματος Δημοκρατίας Στέφανου Κασσελάκη, νομικός κι αυτός, επιχειρηματολόγησαν υπέρ της συγκεκριμένης εκδοχής. Σύμφωνα με την κ. Κωνσταντοπούλου «εσχάτη προδοσία δεν είναι μόνο τα τανκς, σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα η διατάραξη της δημοκρατίας συμβαίνει όταν με βία ή απειλή και το να μπαζώνεις μια προανακριτική επιτροπή είναι βία, το να εμποδίζεις τη Βουλή να διερευνήσει και τη Δικαιοσύνη να ανακρίνει είναι διατάραξη του δημοκρατικού πολιτεύματος και εμπίπτει απόλυτα στις διατάξεις περί εσχάτης προδοσίας». Με τα λόγια του κ. Καπνισάκη: «Η εσχάτη προδοσία δεν στοιχειοθείται μόνο εάν κάποιος επιχειρήσει να καταλύσει το πολίτευμα αλλά κι αν προσπαθήσει να καταλύσει ή αλλοιώσει -έστω και πρόσκαιρα- τις θεμελιώδεις αρχές του πολιτεύματος. Στην περίπτωση των Τεμπών την αρχή διάκρισης των εξουσιών και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης».

Τα περί εσχάτης προδοσίας δεν είναι πρωτοφανή. Τα έχουμε ξανακούσει από πολιτικούς στο κοντινό παρελθόν. Το πιο πρόσφατο είναι για το σκάνδαλο της Novartis και ειπώθηκε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά, πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και συνταγματολόγος, είχε πει τότε «για σφετερισμό της ιδιότητας του κρατικού οργάνου για να αλλοιωθούν οι θεσμοί του κράτους δικαίου», επισημαίνοντας ότι «υπάρχει τυπική παραβίαση του άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα. Δεν εννοώ», ανέφερε, «για εσχάτη προδοσία σε βάρος της χώρας αλλά εδώ η εσχάτη προδοσία νοείται ως κατάλυση των θεσμών του πολιτεύματος με τη συνεργασία πολιτικών και δικαστικών παραγόντων με πρωτοβουλία των πολιτικών παραγόντων». Μάλιστα. Την ίδια περίοδο πάνω-κάτω, ειδικότερα στη φάση που η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα υπέγραφε τη Συμφωνία των Πρεσπών, κορυφαία στελέχη της συντηρητικής παράταξης, σήμερα πρωτοκλασάτοι υπουργοί, κατηγορούσαν τον Τσίπρα και τον τότε υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά για εσχάτη προδοσία και υπόσχονταν ότι με την επιστροφή της Δεξιάς στα πράγματα θα τους οδηγήσουν στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου με αυτήν την κατηγορία.

Το σκάνδαλο Novartis έγινε σκευωρία και στο εδώλιο κάθονται οι προστατευόμενοι μάρτυρες, οι οποίοι με τα στοιχεία που έδωσαν στην αμερικανική διοίκηση αποδείχθηκαν εξαιρετικά χρήσιμοι και αποτελεσματικοί, αφού η εταιρεία παραδέχθηκε τις παρανομίες της στην Ελλάδα και αλλού και υποχρεώθηκε να πληρώσει μεγάλο πρόστιμο. Προτίμησε τον εξωδικαστικό συμβιβασμό από μια δίκη, που κατά πάσα πιθανότητα θα την έφερνε σε πιο δύσκολη θέση. Σχετικά με την άλλη εσχάτη προδοσία, αυτή της Συμφωνίας των Πρεσπών, οι έξαλλοι εχθροί της έχουν κάνει την πάπια, την εφαρμόζουν (άρα συνεργοί;) και ο πρωθυπουργός πιέζει τους γείτονες να την υλοποιήσουν κατά γράμμα, αλλιώς δεν θα δουν την Ευρώπη ούτε με τα κιάλια. Αν τώρα είναι υπερβολή, τότε τι ήταν; Σήμερα εχθροπαθής ρητορική, χτες υπεράσπιση των θεμελιωδών αρχών του πολιτεύματος;

Ανάγωγα

ΑΑΔΕ: Ραγδαία αύξηση ληξιπρόθεσμων χρεών το πρώτο τετράμηνο του έτους. «Ασφυκτικές» συνθήκες στην οικονομία από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές. Από τους 4.242.507 οφειλέτες, οι 2.230.160 κινδυνεύουν με κατασχέσεις καταθέσεων και περιουσιακών στοιχείων, ενώ σε 1.594.218 οφειλέτες έχουν επιβληθεί αναγκαστικά μέτρα είσπραξης. Μα, η κυβέρνηση μας μιλάει για οικονομικό θαύμα που έχει αφήσει άφωνη την Ευρώπη και τους οίκους ανοχής. Συγγνώμη, οίκους αξιολόγησης ήθελα να γράψω.