Εχουμε τόσους και τόσο καλούς φίλους στην «Εφ.Συν.», σε μια σχέση που φτάνει μέχρι του σημείου ώρες ώρες να θυμίζουν και σε εμάς κείμενα που τα έχουμε γράψει πριν από καιρό και για απροσδιόριστους –πλην λογικούς– λόγους (επαν)έρχονται στην επικαιρότητα. Είναι από τα καλά της νέας εποχής, να μπορείς να γκουγκλάρεις ένα κείμενο όταν κάτι σου θυμίζει και να διαπιστώνεις αμέσως αν είναι πρωτότυπο ή κλεψιμέικο. Αυτό είναι καλό για τον συγγραφέα του πρωτότυπου κειμένου, κακό όμως για αυτόν που το αντιγράφει και δεν μπαίνει στον κόπο να αναφέρει την πηγή.
Ετσι και χθες δέχτηκα από φίλο αναγνώστη στο μέιλ ένα ενημερωτικό σημείωμα το οποίο με καλούσε να «βρω τις διαφορές» και παρέθετε ένα δικό μου κείμενο δημοσιευμένο στην «Εφ.Συν.» πριν από δύο χρόνια, μόνο που χθες είχε άλλη υπογραφή: αυτήν του περιφερειάρχη Θεσσαλίας, Δημήτρη Κουρέτα. Μάλιστα το κείμενο αναδημοσιεύτηκε ως ανάρτηση του περιφερειάρχη σε ενημερωτικές ιστοσελίδες της Λάρισας. Η ανάρτηση του περιφερειάρχη είναι λέξη προς λέξη αναπαραγωγή των τριών από τις τέσσερις παραγράφους του καταληκτικού κεφαλαίου με τίτλο «Ταχύρρυθμο μάθημα» από ένα μεγάλο δημοσίευμα με τίτλο «Πώς μηδένισαν την παραγωγή ζάχαρης στην Ελλάδα», που είχε δημοσιευτεί στις 9 Μαρτίου του 2022.
Η μόνη διαφορά που επιφυλάσσει η ανάρτηση του κ. Κουρέτα είναι η αφαίρεση μιας φράσης –η οποία αναφέρει: «Κι έτσι το 2014, ίδιο κόμμα (Ν.Δ.)-άλλη κυβέρνηση κλείνει τα 4 από τα 5 εργοστάσια»– άγνωστο για ποιο λόγο. Ο κ. περιφερειάρχης προσθέτει επίσης στο τέλος της ανάρτησής του μόνο τη φράση: «Μήπως να σκεφτόμασταν ξανά την παραγωγή;». Ο προβληματισμός του φυσικά δεν είναι μπηχτή προς την εφημερίδα, αλλά μάλλον προς τους κυβερνώντες ή μπορεί πάλι να γίνει αντιληπτή ως διερώτηση, κάτι σαν... «τα προς εαυτόν».
Σε κάθε περίπτωση, η ενασχόληση και το δημόσιο ενδιαφέρον του για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) –ένα εργοστάσιό της λειτούργησε κάποτε στη Λάρισα– είναι τιμητικό γι’ αυτόν την ώρα μάλιστα –τα χρόνια, για να ακριβολογούμε– που το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, ακόμη και του αγροτικού κόσμου, έχουν καταπιεί την καταστροφή και ασκούνται στην ένοχη αφωνία (πλην μειοψηφικών εξαιρέσεων).
Οι λέξεις που γράφονται σήμερα δεν είναι για να ψέξουν τον περιφερειάρχη ή κάποιον συνεργάτη του για το κλόπι πέιστ, αλλά για να γίνει ορατό πως μας μένει μια ελάχιστη ικανοποίηση: οι λέξεις που γράψαμε πριν από καιρό στην «Εφημερίδα των Συντακτών» παραμένουν ακόμη καλά καρφωμένες στη θέση τους, οπότε μπορούν να «κρεμιούνται» σε πολλούς «τοίχους», αν οι «τοίχοι» επιθυμούν να αναδεικνύουν τουλάχιστον το ακριβές νόημα αυτών των λέξεων.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας