Διέγραψε μια τροχιά, έβγαλε λάμψη στην αρχή πολύ δυνατή, τρόμαξε τους έχοντες, έδωσε ελπίδα στα λαϊκά στρώματα, προκάλεσε ζωηρό ενδιαφέρον, οργανώθηκαν συζητήσεις, αρκετοί ομόδοξοι χώροι σε άλλα κράτη σκέφτηκαν να το αντιγράψουν, αλλά αποδείχθηκε κομήτης και σκόρπισε απογοήτευση. Ο λόγος για το Λαϊκό Μέτωπο της Γαλλίας. Το συγκρότησαν η Ανυπότακτη Γαλλία, οι Σοσιαλιστές, οι Οικολόγοι, το Κομμουνιστικό Κόμμα και οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Ηταν τελικώς μια οφθαλμαπάτη; Η απόφαση των Σοσιαλιστών να μην υποστηρίξουν την πρόταση της Ανυπότακτης Γαλλίας για μομφή στην κυβέρνηση Μπαϊρού θύμωσε τον Μελανσόν, ο οποίος δήλωσε πως «οι Σοσιαλιστές έθεσαν εαυτούς εκτός Αριστεράς», για να πάρει την απάντηση ότι «δεν έχεις καμιά αρμοδιότητα να μοιράζεις πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων».
Ηταν μια εξέλιξη που έπρεπε να περιμένουμε; Μάλλον. Παρά τα ενθουσιώδη σχόλια που είχαμε όταν ανακοινώθηκε η δημιουργία του Λαϊκού Μετώπου, σχολιαστές που παρακολουθούν από κοντά τις διεργασίες στην περιοχή της γαλλικής και όχι μόνο Αριστεράς, υποστήριζαν ότι πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι. Το εγχείρημα, ανέφεραν, δεν είναι δεδομένο ότι θα μακροημερεύσει. Πού στήριζαν τις επιφυλάξεις τους; Ελεγαν ότι η συνεργασία δεν ήταν προϊόν επίμονου και σε βάθος διαλόγου, αλλά μια ευκαιριακή συνεννόηση με στόχο να εμποδίσει την άκρα Δεξιά να κυριαρχήσει στο πολιτικό σκηνικό. Επισήμαιναν το γεγονός ότι τα κόμματα που συγκρότησαν το μέτωπο το προηγούμενο διάστημα σκοτώνονταν σαν να ήταν ορκισμένοι εχθροί. Διαφορές μεγάλες, συγκρούσεις, προσωπικές αντιπαραθέσεις, αμφισβήτηση προθέσεων, υποψίες για κρυφά σχέδια, μνησικακίες. Ξαφνικά τα βρήκαν και αποφάσισαν να ενωθούν; Δύσκολο να το πιστέψει κανείς. Ανέφεραν ότι δύσκολα θα συνυπάρξουν η σεχταριστική αλαζονεία του Μελανσόν και η τραυματισμένη μεγαλομανία των Σοσιαλιστών. Προειδοποιούσαν ότι το σύστημα του αιρετού μονάρχη και οι φιλικοί του μηχανισμοί (ολιγαρχία, μέσα ενημέρωσης) θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να διασπάσουν το μέτωπο.
Ο Μακρόν όντως κινήθηκε με τη λογική της θεωρίας των δύο άκρων. Μπορεί να διακήρυττε ότι η άκρα Δεξιά και η άκρα Αριστερά συνιστούν ισοδύναμους κινδύνους, ωστόσο στην πράξη αυτό που τον ενδιέφερε ήταν να προβοκάρει τον Μελανσόν, να τον δαιμονοποιήσει, να τον παρουσιάσει ως ανεύθυνο αριστεριστή που φλερτάρει με τον εξτρεμισμό, να προκαλέσει ρήξη στο εσωτερικό του Λαϊκού Μετώπου και να τραβήξει από τη συμμαχία τους Σοσιαλιστές. Ενα κόμμα που έφτασε στα όρια της πολιτικής επιβίωσης, που κατάφερε να σωθεί, να ανασυνταχθεί και ως συστημικό κόμμα θυμήθηκε το παρελθόν του και δεν γινόταν να εγκαταλείψει τις βασικές αρχές του, δηλαδή τον φοβητσιάρικο ρεφορμισμό που δεν ενοχλεί το σύστημα, τη συνθηκολόγηση και τον συμβιβασμό για το κοινό καλό, υποτίθεται.
Ο Μακρόν το ήξερε, άλλωστε από κει έχει περάσει. Επαιξε δυνατά το χαρτί της πολιτικής σταθερότητας (ό,τι κάνουν όλα τα καθεστώτα όταν στριμώχνονται), κινδυνολόγησε κραδαίνοντας την απειλή της οικονομικής χρεοκοπίας (βοήθησαν οι Βρυξέλλες, οι πολιτικές ελίτ ευρωπαϊκών χωρών, οι οίκοι αξιολόγησης), υποχρέωσε τον Μπαϊρού να κάνει κάποιες υποχωρήσεις στο συνταξιοδοτικό και στη φορολογία του μεγάλου πλούτου ώστε να κάμψει τις αντιδράσεις των Σοσιαλιστών και να αφαιρέσει από τον Μελανσόν το πλεονέκτημα. Φαίνεται ότι έχει πετύχει τον στόχο του. Οι Σοσιαλιστές επέλεξαν τον δρόμο της μετριοπάθειας (έτσι λέγεται ο οπορτουνισμός). Λες και αδημονούσαν να υποδουλωθούν. Υποκλίθηκαν στην ανάγκη να μη διαταραχθούν οι ισορροπίες, υποδύονται τη σοβαρή δύναμη που σταθμίζει τα δεδομένα με ρεαλισμό, που είναι σε ανειρήνευτη μάχη με τον λαϊκισμό, που δεν κάνουν το βήμα για να περάσουν από τον ριζοσπαστισμό της γνώμης στον ριζοσπαστισμό της δράσης, ελπίζοντας ότι οι Γάλλοι θα εκτιμήσουν τη στάση τους και θα τους επιβραβεύσουν στις κάλπες. Ο στόχος των Γάλλων Σοσιαλιστών ήταν αυτός που αναφέρει στο άρθρο του στο News247 ο Γιάνης Βαρουφάκης: «Η λαχτάρα των Σοσιαλιστών –όπως και με το ΠΑΣΟΚ εδώ– να περπατήσουν ξανά στους διαδρόμους της εξουσίας υπερτερεί των όποιων ψίχουλων αξιοπρέπειας έχουν απομείνει στις ψυχές τους». Το αποτέλεσμα; Οπως όλα δείχνουν, το Λαϊκό Μέτωπο εξεμέτρησε το ζην.
Συνεπώς το γαλλικό Λαϊκό Μέτωπο δεν θα λειτουργήσει ως μεταδοτικό παράδειγμα, όπως προσδοκούσαν πολλοί. Και στην Ελλάδα και αλλού υπήρξαν κόμματα, συλλογικότητες και προσωπικότητες που έλεγαν ότι η απάντηση στην επέλαση της άκρας Δεξιάς και στην προσπάθεια της συντηρητικής παράταξης να ενσωματώσει πλευρές της ατζέντας της άκρας Δεξιάς για να μη χάσει δύναμη, όπως έκανε ο Σαρκοζί στο παρελθόν και όπως κάνει τώρα η γερμανική Χριστιανοδημοκρατία, πρέπει να είναι η συνεργασία των κομμάτων της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς. Καλούσαν μάλιστα τους συνομιλητές τους να κοιτάξουν τη γαλλική περίπτωση και πίεζαν ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες προκειμένου να εφαρμοστεί το συγκεκριμένο μοντέλο. Ωστόσο η εξέλιξη στη Γαλλία έδειξε ότι τα λαϊκά μέτωπα δεν μπορεί να στήνονται όπως όπως, ευκαιριακά, χωρίς προϋποθέσεις, μόνο και μόνο για εκλογικούς λόγους. Απαιτούνται πολλή δουλειά, σοβαρότητα, οργανωμένος διάλογος, συμφωνίες σε προγραμματική βάση, διαφορετικά θα έχουμε εγχειρήματα χωρίς προοπτική που θα διαλυθούν μόλις εμφανιστούν οι πρώτες διαφωνίες.
Ανάγωγα
Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο; Τι είναι αυτό; Μια συμμορία που υπηρετεί τον αντισημιτισμό και τον μαρξισμό-λενινισμό. Σιγά που θα ξέφευγε από τον Τραμπ. Να καταργηθεί και τα μέλη του να συλληφθούν. Δικαιοσύνη με τον τρόπο που ξέρουν οι πρόεδροι των ΗΠΑ. Με εξωδικαστικές δολοφονίες των εχθρών τους ή, όταν θέλουν να είναι γενναιόψυχοι, με εγκλεισμό στο Γκουαντάναμο.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας