Τι είναι η αυτοκριτική; Μια λυτρωτική κίνηση; Μια πρωτοβουλία για αυτογνωσία; Μια τραυματική επιλογή; Ενας μηχανισμός αυτολύπησης; Μήπως μια παρηγορητική αυταπάτη; Ενας ανάποδος ναρκισσισμός; Είτε πρόκειται για πρόσωπα είτε για πολιτικούς σχηματισμούς, είναι μια επιβεβλημένη πράξη ώστε να ξανασκεφτούν την πορεία τους, να αναμετρηθούν με δημιουργική και κριτική διάθεση με το παρελθόν τους, να εντοπίσουν τις αστοχίες τους, να διορθώσουν ό,τι μπορεί να διορθωθεί και να κάνουν επανεκκίνηση σε νέα βάση. Αυτοκριτική αρνούνται να κάνουν οι αλαζόνες, που δεν διαπραγματεύονται τις απόψεις τους ακόμα κι αν έχουν διαψευστεί, και τα κόμματα που νομίζουν πως όσα έχουν πράξει είναι σωστά, ότι δεν συντρέχει λόγος για αναθεώρηση των πολιτικών τους και φυσικά δεν περνάει από το μυαλό τους να ζητήσουν συγγνώμη.
Θεωρούν ότι η συγγνώμη είναι ομολογία ήττας που θα τα πλήξει, θα χαλάσει την εικόνα που έχουν φτιάξει με τη βοήθεια των προπαγανδιστικών μηχανισμών τους και θα δικαιώσει τους πολιτικούς αντιπάλους τους. Ζητούν από τα άλλα κόμματα να κάνουν αυτοκριτική, τα ίδια όμως έχουν εξορίσει τη λέξη από το λεξιλόγιό τους ή τη χρησιμοποιούν σκοπίμως παραπλανητικά για να εξαπατήσουν τους πολίτες. Παράδειγμα τέτοιου κόμματος είναι η Νέα Δημοκρατία. Διαχρονικά, αλλά στην παρούσα φάση, υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, το πράγμα έχει ξεφύγει. Ολα είναι καλώς καμωμένα, το δείχνουν τα στοιχεία (πειραγμένα), η Ελλάδα αλλάζει (προς το καλύτερο βεβαίως βεβαίως) κι ας βοά η πραγματικότητα για το αντίθετο, τα σκάνδαλα είναι σκευωρίες, οι απευθείας αναθέσεις ενάρετη διαχείριση, η συγκάλυψη βρόμικων υποθέσεων άπλετο φως και όσοι διαφωνούν είναι στην καλύτερη περίπτωση άσχετοι, στη χειρότερη λαϊκιστές.
Στο άλλο άκρο πηγαίνουμε όταν η αυτοκριτική παίρνει χαρακτηριστικά αυτομαστιγώματος. Ιδιωτικώς και δημοσίως. Αυτό κάνουν οι φανατικοί πιστοί και των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών, οι οποίοι από το πρωί μέχρι το βράδυ απολογούνται στον Υψιστό τους και ζητούν συγχώρεση για τις αμαρτίες που έχουν κάνει ή που νομίζουν πως έχουν κάνει. Περνώντας στα κόμματα, αυτό έπραττε για κάμποσα χρόνια το ΚΚΕ. Οι ήττες προκάλεσαν εσωτερικές συγκρούσεις, αποχωρήσεις, παραιτήσεις και διασπάσεις. Η παρανομία δεν βοηθούσε για να εκλογικευτούν οι αντιθέσεις και το κύριο μέλημα πολλών ηγετικών στελεχών ήταν η αναζήτηση των «ενόχων» για την αναιμική παρουσία του κόμματος και η παραδειγματική τιμωρία τους. Εμμονή στη λαθολογία, ασφυκτική πίεση για ανάληψη ευθυνών και απαίτηση για αυτοκριτική που στην εξτρεμιστική εκδοχή της γινόταν προτροπή για αυτοταπείνωση και αυτοχειριασμό.
Η απουσία αυτοκριτικής είναι η αιτία για το έλλειμμα εμπιστοσύνης που υπάρχει στις σχέσεις μεταξύ των κομμάτων που κινούνται σε γενικές γραμμές στην ίδια πολιτική περιοχή. Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει από τη Νέα Αριστερά να κάνει αυτοκριτική επειδή επέλεξε τον δρόμο της διάσπασης και οι βουλευτές που την ακολούθησαν δεν παρέδωσαν τις έδρες τους. Αυτοκριτική απαιτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ η Νέα Αριστερά. Πιστεύει ότι τα στελέχη που πήραν τη διοίκηση του ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια τους έχουν μεγάλη ευθύνη για το φαινόμενο Κασσελάκη. Η ηγεσία της Νέας Αριστεράς υποστηρίζει ότι επί έναν χρόνο αυτοί και αυτές που τώρα συγκρούστηκαν με τον Κασσελάκη, τον στήριζαν χωρίς αστερίσκους, οπότε είναι συνυπεύθυνοι(ες). Αυτοκριτική όμως και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από τη Νέα Αριστερά ζητούν το ΜέΡΑ25 και η Λαϊκή Ενότητα επειδή ψήφισαν και εφάρμοσαν μνημόνιο. Και τα τέσσερα κόμματα, πάντως, δεν θέλουν νταραβέρια με το Κίνημα Δημοκρατίας. Μεταξύ τους; Στην παρούσα φάση αποκλείεται. Αργότερα; Ποιος ξέρει; Οι περιστάσεις μπορεί να τα υποχρεώσουν να γίνουν πιο διαλλακτικά.
Aνάγωγα
Το μετρό της Θεσσαλονίκης είναι το πιο όμορφο μετρό στον κόσμο, είπε ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στον Ν. Χατζηνικολάου στον ΑΝΤ1. Δεν ξέρω αν είναι το πιο όμορφο –δεν έχω δει όλα τα μετρό του κόσμου–, νομίζω όμως ότι είναι το πιο ακριβό μετρό του κόσμου. Μια ευθεία γραμμή 9,6 χιλιομέτρων που κόστισε 3 δισεκατομμύρια ευρώ και έπρεπε να περάσουν 18 χρόνια για να γίνει. Ρεκόρ σίγουρα, αλλά αρνητικά.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας