Το είχε πει πριν από πολλά χρόνια ο Γεώργιος Παπανδρέου για να αποδομήσει το αφήγημα της κυβέρνησης της εποχής του: «Οι αριθμοί ευημερούν, οι άνθρωποι πένονται». Ευφυολόγημα; Οντως. Είχε όμως βάση. Τι εννοούσε; Οτι η συγκεκριμένη κυβέρνηση παρουσίαζε μια μαγική εικόνα για την κατάσταση της οικονομίας, ενώ η πραγματικότητα βοούσε για το αντίθετο. Σπάνια η περίπτωση να ευημερούν και οι αριθμοί και οι άνθρωποι. Οποτε συμβαίνει έχουμε να κάνουμε με θαύμα, κάτι που δεν είναι συνηθισμένο σε συνθήκες όπου ο καπιταλισμός της απληστίας αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς. Το παιχνίδι με τους αριθμούς το έχουν κάνει και άλλες κυβερνήσεις. Είτε δίνοντας στη δημοσιότητα ορισμένα από τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους, τα πιο ευνοϊκά γι’ αυτές, κρύβοντας τα ενοχλητικά, είτε κατασκευάζοντας στοιχεία για να παραπλανήσουν τους πολίτες.
Βεβαίως η ζωή διαψεύδει με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο την περιγραφή των κυβερνήσεων και τα θύματα της προπαγάνδας, δηλαδή οι ψηφοφόροι αφού ξεπεράσουν το σoκ της κοροϊδίας (χρειάζονται χρόνο για να το συνειδητοποιήσουν, μια και οι μηχανισμοί χειραγώγησης δουλεύουν σε φουλ ρυθμό) τιμωρούν παραδειγματικά τους δράστες αποδοκιμάζοντάς τους, άλλοτε επιλέγοντας άλλο κόμμα στην κάλπη, άλλοτε προτιμώντας την αποχή. Η σημερινή κυβέρνηση έχει σπάσει τα ρεκόρ. Κατά την άποψή της πηγαίνει περίφημα. Παντού. Στην οικονομία, στην εξωτερική πολιτική, στους θεσμούς και γενικώς όπου παρεμβαίνει. Λύνει χρόνια προβλήματα (ορατό διά γυμνού οφθαλμού), τσακίζει τις κακοδαιμονίες που έχουν ταλαιπωρήσει το κράτος από τότε που ιδρύθηκε (εκσυγχρονισμός διαρκείας), περιορίζει θεαματικά τις ανισότητες (ούτε οι μπολσεβίκοι ήταν τόσο αποτελεσματικοί), δεν μεροληπτεί υπέρ των δικών της παιδιών (αυτό δα έλειπε), αντιμετωπίζει με αποφασιστικότητα το οργανωμένο έγκλημα (είναι ένα βήμα πριν από την εξάρθρωσή του), συγκρούεται με τα οργανωμένα συμφέροντα (ναι, και αυτό το κάνει), πηγαίνει με τον σταυρό στο χέρι, είναι αυστηρή με όσους παραβιάζουν τους κανόνες, δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της σε ζητήματα ηθικής τάξεως, αφήνει τη Δικαιοσύνη να λειτουργεί ελεύθερα (έχει παράδοση), με λίγα λόγια είναι το παράδειγμα για όλη την Ευρώπη.
Το έχει επισημάνει κορυφαίος υπουργός με την αρμόζουσα στις περιστάσεις μετριοφροσύνη: «Η Ελλάδα υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτελεί ένα παγκόσμιο παράδειγμα επιτυχίας και παγκόσμιο παράδειγμα αναφοράς στο εσωτερικό της Ε.Ε. Αποτελεί σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έναν φωτεινό φάρο για μια ολόκληρη οικογένεια κομμάτων». Αλαλα τα χείλη των ασεβών. Η αλήθεια στο πιάτο. Την καταπίνετε αμάσητη. Οποιος λέει το αντίθετο είναι ανάγωγος. Οποιος τολμήσει να εκφράσει αντιρρήσεις είναι άσχετος. Οποιος επιμένει να αμφισβητεί το επίσημο αφήγημα είναι δημαγωγός. Στη χειρότερη περίπτωση, όποιος επικαλείται τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δημοσιεύματα ξένων δικτύων ενημέρωσης, εκθέσεις υπηρεσιών του ΟΗΕ, αναφορές μη κυβερνητικών οργανώσεων, είναι εχθρός της πατρίδας. Τα έχουν ακούσει αυτά τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μέσα ενημέρωσης που δεν υποκλίνονται στην κάστα που κυβερνά και στον ένοικο του μεγάρου Μαξίμου, ευρωβουλευτές που δεν εννοούν να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις και ρέπουν προς τον ανθελληνισμό.
Και ξαφνικά έρχεται ένας οργανισμός που δηλώνει αντικειμενικός να χαλάσει την εικόνα που με τόσο κόπο έχει φτιάξει η κυβέρνηση. Για τον ΟΟΣΑ ο λόγος. Τι μας λέει αυτός; Εξωφρενικά πράγματα. Τάχα μου ότι η χώρα είναι πρώτη στο ποσοστό πολιτών που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, τρίτη από το τέλος στο θέμα των μισθών, τέταρτη από το τέλος στον δείκτη ικανοποίησης των πολιτών από τη ζωή τους. Τα ύστερα του κόσμου. Αν είναι δυνατόν. Λες και πρόκειται για έκθεση της Διεθνούς του Αριστερού Λαϊκισμού (ΔΑΛ). Ευτυχώς όμως έχουν γνώση οι φύλακες. Η απάντηση του αρμόδιου υπουργού, αποστομωτική. Εριξε ξεγυριστή σφαλιάρα στους επαγγελματίες της μιζέριας: «Σε όσους όμως προσπαθούν με “δημιουργική στατιστική” και κοπτοραπτική να μηδενίσουν την προσπάθεια που γίνεται η ίδια η πραγματικότητα θα τους δίνει την απάντηση». Το κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας, πανέτοιμο στα χαρακώματα για να συντρίψει τους σύγχρονους δωσίλογους.
Ανάγωγα
«Οι μαχητές της Χαμάς που εισέβαλαν στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου ήταν σε μεγάλο βαθμό νέοι που έμαθαν τη γλώσσα της βίας από τις βόμβες που έριξε το Ισραήλ πάνω τους. Αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για όσα έκαναν. Αλλά δεν πρέπει να είμαστε τόσο σίγουροι ότι, αν είχαμε υποστεί το ίδιο τραύμα, χωρίς να υπάρχει ορατή λύση, θα αντιδρούσαμε πολύ καλύτερα». Από το βιβλίο του Ισραηλινού στοχαστή Ιλάν Παπέ «Μικρή ιστορία της σύγκρουσης Ισραήλ - Παλαιστίνης», εκδόσεις ΣΑΛΤΟ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας