«Αυτοδύναμοι» και βλέπουμε

》Παρότι αναλωνόμαστε (και λογικό) στα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό των τριών μεγαλύτερων κομμάτων, έχει ενδιαφέρον η εικόνα που δίνουν όλες ανεξαιρέτως οι δημοσκοπήσεις τον τελευταίο μήνα, μετά τα μπάνια του λαού και αφού έχουμε απομακρυνθεί λίγο από τις ευρωκάλπες. Η εντύπωση που αποκομίζει όποιος βλέπει τα σχετικά γραφήματα δεν είναι το πολιτικό σύστημα του «ενάμισι κόμματος», όπως λέγαμε μέχρι πρόσφατα. Αντίθετα, βλέπει ένα σκηνικό που θυμίζει απλή αναλογική, με το πρώτο κόμμα να κινείται λίγο πάνω από το 20% στην πρόθεση ψήφου και μάλιστα με πτωτικές τάσεις, δύο μικρομεσαία κόμματα σε εσωστρέφεια, εκ των οποίων το ένα με διαλυτικές τάσεις, και από εκεί και πέρα σειρά (μη κυβερνητικών) κομμάτων διαμαρτυρίας που συγκεντρώνουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό.

》Με άλλα λόγια, ένα σκηνικό απόλυτης ρευστοποίησης, με το βλέμμα μεν στις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, αλλά και τον χώρο δεξιά της Ν.Δ. να έχει αξιόλογη κινητικότητα. Την ίδια ώρα που το αλληλένδετο ζήτημα της ακρίβειας και των χαμηλών εισοδημάτων στην Ελλάδα τροφοδοτεί την κοινωνική δυσαρέσκεια, που αναζητά απεγνωσμένη πολιτική έκφραση και κατ’ επέκταση εναλλακτική πρόταση εξουσίας, την οποία για την ώρα δεν βλέπει πουθενά εκτός της Ν.Δ. Το κυβερνών κόμμα και ειδικά η ηγεσία του δεν έχουν κατανοήσει ότι έχει ξεκινήσει το καθοδικό σπιράλ της φθοράς που σπάνια μπορεί να ανακοπεί, ενώ η προσγείωση σε ποσοστά πρόθεσης ψήφου περί το 22% δείχνει ότι η (δήθεν) κεντρώα στροφή της Ν.Δ. αρχίζει να την αποσυσπειρώνει, χωρίς καν να έχει χαθεί (ακόμη) η εξουσία. Δεν τελείωσε μόνο η αλαζονεία του 41%, σε λίγο θα τελειώσει και η «αλαζονεία» του 28%, ειδικά αν σε επόμενα γκάλοπ υπάρχει ο αριθμός ένα μπροστά από το ποσοστό της Ν.Δ.

«Στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει ένας υποψήφιος που αν εκλεγεί, ο Μητσοτάκης θα κάνει πάρτι», είπε η Ντόρα Μπακογιάννη. Με 22% η Ν.Δ. στην πρόθεση ψήφου και το ΠΑΣΟΚ δέκα μονάδες πίσω με υπηρεσιακή ηγεσία για την ώρα, μπορεί το «πάρτι» να γίνει οδυνηρό σε λίγο…

》Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ό,τι μπορεί για να απολέσει τον χαρακτηρισμό «κόμμα εξουσίας». Η τραγελαφική κατάσταση που επικρατεί και θυμίζει τηλεοπτικό ριάλιτι προ 20ετίας δεν δείχνει να εκτονώνεται σύντομα, ενώ δεν είναι καν σίγουρο ότι το κόμμα θα φτάσει ενωμένο στις εσωκομματικές εκλογές. Και μόνο ότι κάποιοι συζητούν για το πώς θα μπλοκαριστεί να είναι εκ νέου υποψήφιος ο Στέφανος Κασσελάκης, πρόεδρος επί έναν χρόνο και εκλεγμένος από τη βάση, δείχνει τα βαθιά θεσμικά προβλήματα στην Κουμουνδούρου που δεν είναι μόνο ουσίας ή διαδικασίας, αλλά τελικά είναι προβλήματα δημοκρατίας.

》Στο ΠΑΣΟΚ από την άλλη πλευρά, εκλέγουν πρόεδρο σε κλίμα πολιτικού πολιτισμού και οι φιλοδοξίες περί επαναφοράς στην κυβέρνηση ξεχειλίζουν. Ανεξαρτήτως του ποιος θα εκλεγεί, το κόμμα θα χρειαστεί νέα ηγετική ομάδα που να πείθει ότι μπορεί να κυβερνήσει, καθαρό πολιτικό στίγμα, πρόγραμμα κατανοητό και σαφές και φυσικά αυτά να περάσουν επικοινωνιακά στην κοινή γνώμη. Ακόμη και αν όλα αυτά γίνουν, ο δρόμος από το 13% μέχρι τη νίκη επί της Ν.Δ. δεν είναι ούτε εύκολος, ούτε δεδομένος. Ο Δημήτρης Μαύρος (MRB) εκτιμά ότι η προσέλευση στις «πράσινες» κάλπες θα είναι πάνω από 300.000 ψηφοφόροι. Θυμίζουμε ότι στις τελευταίες εκλογές της Ν.Δ. το 2016 ψήφισαν περίπου 400.000, στις περσινές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ περίπου 150.000 και στις τελευταίες εκλογές του ΠΑΣΟΚ 270.000. Οπως και να το κάνεις, τελικά το μέγεθος θα μετρήσει.

》Θυμίζουμε ακόμη ότι το εκλογικό σύστημα είναι ενισχυμένη αναλογική με ποσοστό άνω του 38% για αυτοδυναμία και χωρίς μπόνους σε εκλογικούς συνασπισμούς κομμάτων, την ώρα που κανένα από τα κόμματα δεν δείχνει ειλικρινή διάθεση συνεργασιών. Η Ν.Δ. κυβερνά αυτοδύναμη, αλλά με εμφανή ημερομηνία λήξης και χωρίς να συζητάει (ακόμη) συνεργασίες εκ δεξιών. Ο ΣΥΡΙΖΑ (λέει ότι) επιδιώκει συνεργασίες αλλά, χωρίς ξεκαθάρισμα του εσωκομματικού μπάχαλου και της κρίσης ταυτότητας, η συζήτηση είναι φιλολογικού χαρακτήρα. Οι υποψήφιοι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ υπόσχονται κυβερνητικά μεγαλεία, αποφεύγοντας να μπουν σε λεπτομέρειες πώς θα γίνει αυτό με ένα κόμμα που ξεκινά από 13%. Επομένως, όλοι ονειρεύονται ότι θα (ξανα)κυβερνήσουν αυτοδύναμα, χωρίς η σημερινή πραγματικότητα και οι αριθμοί να συμφωνούν μαζί τους.