Βάλτε τώρα που γυρίζει!

Ψάχνονται στον ΣΥΡΙΖΑ για τα όπλα που θα χρησιμοποιήσουν στην Κεντρική Επιτροπή. Και οι προεδρικοί και η εσωκομματική αντιπολίτευση όλων των αποχρώσεων. Η αρχική θέση του Στέφανου Κασσελάκη ήταν ότι όποιος θέλει να με αμφισβητήσει ας καταθέσει πρόταση μομφής. Εξέφραζε κάτω από τις γραμμές μια σιγουριά ότι δεν θα χάσει την ψηφοφορία γιατί πιστεύει ότι ελέγχει το όργανο. Η σφήνα Πολάκη όμως τον υποχρεώνει να το ξανασκεφτεί. Ο πρώην υπουργός επιμένει να θέτει ζήτημα, να δηλώνει έτοιμος να διεκδικήσει την αρχηγία γιατί η σημερινή ηγεσία παράγει περισσότερο παραπολιτική παρά πολιτική και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών. Δεν έχει πει ακόμη καθαρά αν θα καταθέσει πρόταση μομφής.

Το ίδιο πρόβλημα έχουν και οι «87». Θεωρούν ότι με τον Στέφανο Κασσελάκη δεν γίνεται να προχωρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορούν να συνεννοηθούν και να τον εμπιστευθούν. Κι αυτοί δεν έχουν αποφασίσει αν θα καταθέσουν πρόταση μομφής –θα καταλήξουν την τελευταία στιγμή– ενώ προβληματίζονται για το αν πρέπει να ψηφίσουν υπέρ μιας πρότασης μομφής στην περίπτωση που πάρει την πρωτοβουλία ο Παύλος Πολάκης με τον οποίο δεν θέλουν να ταυτιστούν γιατί κατά την ανάλυσή τους οι απόψεις τους και οι απόψεις του Παύλου Πολάκη είναι σε μεγάλη απόσταση. Τις χωρίζουν σινικά τείχη.

Ωστόσο, οι δύο πλευρές, παρά το γεγονός ότι ούτε θέλουν ούτε μπορούν να συνεργαστούν, έχουν κοινό στόχο: τον Στέφανο Κασσελάκη. Οπότε δεν αποκλείεται να έχουμε μια συμπόρευση εξ ανάγκης γιατί, όπως έλεγαν οι παλιοί κομμουνιστές σε κρίσιμες στιγμές, όταν έμπαινε θέμα πολιτικής επιβίωσης, «θα συμμαχήσουμε και με τον διάβολο για το καλό της επανάστασης». Μια τέτοιου τύπου συνεργασία στην Κεντρική Επιτροπή θα ανατρέψει τους συσχετισμούς; Ενδεχομένως. Στελέχη αλλάζουν στρατόπεδα προκειμένου να μη μείνουν εκτός παιχνιδιού. Φυσιολογικά πράγματα σε κόμματα που βρίσκονται σε φάση βαθιάς κρίσης, παρατεταμένης αντιπαράθεσης ή, για να το πω διαφορετικά, σε μια κατάσταση «ένοπλης ειρήνης», που, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και με βάση τα γεγονότα που εμφανίζονται καθημερινώς, δεν θα οδηγήσει στην εκεχειρία, αλλά στη μετωπική σύγκρουση.

Προκύπτει εκ των πραγμάτων το ερώτημα: Αν η εσωκομματική αντιπολίτευση πάρει την ψηφοφορία στην Κεντρική Επιτροπή ή αν ο Στέφανος Κασσελάκης, για να μην υποστεί μια ήττα που θα του τσαλακώσει την εικόνα, προτείνει αυτός νέα εκλογική διαδικασία, ποιοι(ες) θα δοκιμάσουν την τύχη τους στις κομματικές κάλπες; Κατά πάσα βεβαιότητα ο Στέφανος Κασσελάκης. Εχει δηλώσει πολλές φορές ότι ήρθε για να μείνει και ότι θέλει να αλλάξει τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην τελευταία παρέμβασή του είπε ότι στο καταστατικό συνέδριο θα αλλάξουν όλα. Γιατί να περιμένει το καταστατικό συνέδριο και να μην ξεκινήσει τη διαδικασία τώρα; Ο Παύλος Πολάκης θα είναι κι αυτός υποψήφιος; Αυτό συνάγεται από τα συμφραζόμενα των δημόσιων τοποθετήσεων του. Αλλοι; Ο Σωκράτης Φάμελος δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του, θα το κάνει λέει στα όργανα και με θεσμικό τρόπο. Εχει πει ότι διαφωνεί με την πολιτική της ηγεσίας. Συνεπώς, αν η ηγεσία δεν αλλάξει πολιτική, που είναι και το πιθανότερο, θα θέσει κι αυτός υποψηφιότητα.

Εσχάτως προστέθηκε στην υπόθεση της διαδοχής ο ευρωβουλευτής Νικόλας Φαραντούρης. Μιλώντας στην τηλεόραση του Αttica, είπε: «Αν η δική μου παρουσία μπορεί να συμβάλει στην εκτόνωση αυτής της κατάστασης, θα θέσω εαυτόν στη διάθεση του κόμματος. Και ο νοών νοείτω». Το πιάσατε το υπονοούμενο; Για την ώρα δηλαδή έχουμε μια τετράδα. Θα υπάρξουν κι άλλοι(ες); Με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος. Και στο ΠΑΣΟΚ ξεκίνησαν τρεις, έγιναν οκτώ και τώρα έχουν μείνει επτά. Μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου ο αριθμός μπορεί να αλλάξει. Προς τα κάτω.

Ανάγωγα

Είναι γνωστό ότι όποτε ήθελε η αμερικανική κυβέρνηση υποχρέωνε την κυβέρνηση του Ισραήλ να αλλάξει πολιτική. Το έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Σήμερα γκρινιάζει, λέει κάτι μισόλογα κριτικής, κατηγορεί τον Νετανιάχου ότι δεν κάνει όσα πρέπει για να βρεθεί λύση στη Γάζα, αλλά επί της ουσίας τού επιτρέπει να δολοφονεί αμάχους, να διαπράττει εγκλήματα πολέμου και με αμερικανικά όπλα. Οπότε είναι συνυπεύθυνη. Της αξίζει μια θέση στο εδώλιο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.