Σας χλευάζουν, θα τους αφήσετε;

Η εικόνα είναι γνωστή και εφιαλτική. Χιλιόμετρα παραλίας στην ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα είναι υπό κατάληψη από ομπρέλες και ξαπλώστρες. Ακόμη και προστατευόμενες περιοχές παραδόθηκαν με ή χωρίς άδεια σε μικρούς και μεγάλους επιχειρηματίες που θησαυρίζουν και χλευάζουν. Κάποιοι βάφτισαν το φαινόμενο αυτό ανάπτυξη. Στο όνομα της ιερής αγελάδας της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή του τουρισμού, άφησαν τις παραλίες μας στα χέρια επιτηδείων. Η κοινή μας περιουσία, ένα δημόσιο αγαθό, κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα, καταλαμβάνεται τις περισσότερες φορές χωρίς άδεια από ομπρέλες, αυθαίρετες κατασκευές, μπαράκια που παίζουν μουσική στη διαπασών και κάνουν με τα φώτα τους τη μέρα νύχτα ακόμη και σε περιοχές με ευάλωτα οικοσυστήματα.

Η ανομία έγινε κανονικότητα. Το τέρας αυτό γεννήθηκε με την ανοχή της κεντρικής διοίκησης και το κλείσιμο του ματιού από την Τοπική Αυτοδιοίκηση στους... επενδυτές. Είδαμε μπράβους στο δημοτικό συμβούλιο της Ρόδου να συμπαραστέκονται σε αφεντικά τους που έδιναν τη μάχη της ομπρέλας. Είδαμε εργαζόμενους σε επιχείρηση χωρίς άδεια να σερβίρουν μέσα στο νερό. Και, τέλος, ακούσαμε επιχειρηματία στην Πάρο να δηλώνει προκλητικά: «Ναι, ξέρω ότι είμαι παράνομος, ας έρθουν να με συλλάβουν».

Οι παράνομοι χλευάζουν. Χλευάζουν την κυβέρνηση, τους αρμόδιους υπουργούς, τους δημάρχους, τους πολίτες. Σε μια κοινωνία που το χρήμα είναι το υπέρτατο αγαθό, που οι νόμοι έχουν γίνει κουρελόχαρτα, που αφήνουν κενά, που η διαφθορά και η φοροδιαφυγή αποτελούν εθνικά σπορ και που η Δικαιοσύνη κινείται με ρυθμούς χελώνας, λογικό είναι οι «επιχειρηματίες της ομπρέλας» -και όχι μόνον αυτοί- να αποθρασύνονται.

Η έκρηξη όμως έγινε… Ενα ακηδεμόνευτο λαϊκό κίνημα, χωρίς κομματικές ταυτότητες, ξεπήδησε πρώτα στην Πάρο. Οι πολίτες ανέλαβαν δράση ζητώντας να εφαρμοστούν αποτελεσματικά οι νόμοι για να έχουν τον χώρο που τους ανήκει. Ειρηνικά και αποφασιστικά διαδηλώνουν πάνω στην άμμο και καταγγέλλουν τον δήμαρχο, τους αρμόδιους υπουργούς και τις υπηρεσίες. Το αυθόρμητο κίνημά τους, που μέρα με τη μέρα φούντωνε, έγινε παράδειγμα και για τα άλλα νησιά, που ετοιμάζονται να πάρουν τη σκυτάλη για ανάλογες δράσεις. Η κυβέρνηση, που της αρέσει να κρυφακούει τις συνομιλίες μας, έχει υποχρέωση να ακούσει επιτέλους και τους πολίτες που φωνάζουν. Εχει υποχρέωση να αναλάβει πρωτοβουλίες για να σβήσει έστω αυτή τη φωτιά.

Για να σταματήσει αυτό το «Τσίρκο στις ελληνικές ακτές», όπως έγραψε χαρακτηριστικά στηλιτεύοντας όσα συμβαίνουν στις παραλίες μας ο καθηγητής Βιοπληροφορικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Χρήστος Ουζούνης. Ο υπουργός Δικαιοσύνης ας σύρει τον χορό. Μαζί με τους συναρμόδιους υπουργούς Οικονομικών, Εσωτερικών, Περιβάλλοντος, Προστασίας του Πολίτη και Ναυτιλίας ας αναζητήσουν λύσεις. Και επειδή οι νόμοι δεν πρέπει να αφήνουν ασάφειες, ας νομοθετήσουν από την αρχή για το ποιος έχει την ευθύνη και των μισθώσεων, του ελέγχου και της άμεσης εφαρμογής των νόμων για όσους παρανομούν. Και κυρίως πώς θα απελευθερωθούν οι παραλίες. Τα πρόστιμα δεν είναι η λύση.

Η δημιουργική ασάφεια και η γραφειοκρατία μάς οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση, όπου κανείς δεν ευθύνεται και όλοι εμφανίζονται ως Πόντιοι Πιλάτοι, ενώ οι παράνομοι κάνουν πάρτι. Αντιθέτως δήμαρχοι που κάνουν το καθήκον τους συλλαμβάνονται. Νόμος και τάξη, κ. Μητσοτάκη; Ιδού πεδίον δόξης...