«Retour à la normale» (= επιστροφή στην κανονικότητα) έλεγαν σαρκαστικά οι εξεγερμένοι νέοι της Γαλλίας το 1968 και οι εμπνευσμένοι γραφίστες τους το απεικόνιζαν με τη γνωστή εικόνα του κοπαδιού των αμνών που επιστρέφουν στο μαντρί ή οδεύουν προς τη σφαγή, τη σούβλα ή το ταψί μέρες που είναι.
Μια εξίσου οδυνηρή επιστροφή στην κανονικότητα περιγράφει το ΔΝΤ στην έκθεσή του για τη δημοσιονομική πολιτική που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα στο πλαίσιο της εαρινής συνόδου ΔΝΤ - Παγκόσμιας Τράπεζας. On the Path to Policy Normalization [=στο μονοπάτι της κανονικοποίησης της (δημοσιονομικής) πολιτικής] είναι ο τίτλος της έκθεσης, όπου ως κανονικοποίηση ή εξομάλυνση περιγράφεται η επιστροφή σε «μια πιο αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, η οποία ενώ θα παρέχει στοχευμένη υποστήριξη προς τους πιο ευάλωτους θα πρέπει να συμπληρώνει προσπάθειες των νομισματικών αρχών να επαναφέρουν τον πληθωρισμό στον στόχο και να επιτρέψουν στις κεντρικές τράπεζες να αυξήσουν τα επιτόκια με βραδύτερο ρυθμό».
Ουφ, ησυχάσαμε τώρα. Ειδικά στην Ελλάδα έχουμε μάθει πια ότι στην καθωσπρέπει αργκό των τεχνοκρατών του ΔΝΤ και συναφών μηχανισμών επιστροφή στην κανονικότητα σημαίνει απλώς επαναφορά των πάγιων δημοσιονομικών πρακτικών δημοσιονομικής λιτότητας διά του ισοζυγίου κρατικών δαπανών και εσόδων, που αποτυπώνεται στα ελλείμματα και πλεονάσματα. Κατ’ αρχάς στα δημοσιονομικά, αλλά περισσότερο στα πρωτογενή (δηλαδή χωρίς τις δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους). Η επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στην ομαλότητα, κατά το ΔΝΤ, σημαίνει πρωτογενές πλεόνασμα 0,4% του ΑΕΠ φέτος, 1,4% το 2024, 1,6% το 2025, 1,8% το 2026, 2% τα επόμενα δύο χρόνια.
Αν ληφθούν υπόψη και οι τόκοι εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, το συνολικό δημοσιονομικό ισοζύγιο αναμένεται να έχει έλλειμμα 3,7% του ΑΕΠ, το οποίο θα μειωθεί στο 2,8% το 2024 και στο 1,9% σταδιακά έως το 2028. Η κυβέρνηση και πολλά φίλια ΜΜΕ έσπευσαν να πανηγυρίσουν τις προβλέψεις του ΔΝΤ για τα πλεονάσματα, που αναμένονται λες και πρόκειται για κάποιου είδους επιβράβευση του ελληνικού «οικονομικού θαύματος» το οποίο συντελέστηκε μετά τη μεγάλη ύφεση της πανδημίας.
Αλλά για τι πρόκειται πραγματικά; Για τη δέσμευση ότι η επόμενη ή οι επόμενες κυβερνήσεις πρέπει να συγκρατήσουν τις δημόσιες δαπάνες και να αυξήσουν ή να μειώσουν με πολύ χαμηλότερο ρυθμό τα κρατικά έσοδα. Εξ ου και το ΔΝΤ προβλέπει -ή υποδεικνύει- ότι οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης θα μειωθούν από 55,5% του ΑΕΠ πέρσι στο 50,3% φέτος, στο 47% το 2024, στο 45,5% το 2026 και στο 43,7% το 2028.
Εδώ περιγράφεται μια μείωση 12 ποσοστιαίων μονάδων σε έξι χρόνια, ενώ η αντίστοιχη καμπύλη των δημοσίων εσόδων είναι πολύ πιο ομαλή, αφού προβλέπεται -ή επιτάσσεται- ότι από το 51,5% θα πέσουν στο 43% το 2028. Αυτά είναι τα μαθηματικά της λιτότητας που υποδεικνύεται για την προσεχή εξαετία, έστω κι αν δεν είναι τόσο θηριώδης όσο τα χρόνια των μνημονίων, και αυτό είναι το μονοπάτι προς την κανονικότητα που έχει κατά νου το ΔΝΤ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας